Αυτή τη φορά δεν ήταν κυνηγητό ανάμεσα σε "μπάτσους" και "πρεζόνια". Χτες επισκέφτηκε τη θεραπευτική κοινότητα "Στροφή" ομάδα αστυνομικών, με επικεφαλής το διευθυντή του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών της Ασφάλειας Αθηνών Γ. Αγγελάκος.

Στην αρμοδιότητά μας είναι η δίωξη των εμπόρων ναρκωτικών και όχι των χρηστών, διευκρίνισε ο Γ. Αγγελάκος, για να τονίσει: "Ο αγώνας μας ενάντια στα ναρκωτικά είναι κοινός. Είμαστε στην ίδια πλευρά και θα είμαστε συμπαραστάτες σας στον αγώνα της απεξάρτησης".

"Τι σας έσπρωξε στα ναρκωτικά;", "Πώς μπήκατε σ' αυτά;" ήταν η πρώτη ερώτηση των αστυνομικών μετά την ενημέρωσή τους. Η απάντηση του κάθε παιδιού αποκαλύπτει και την πολυπλοκότητα του προβλήματος. "Τυχαία", "πίστευα ότι δε θα τα συνηθίσω", "ακόμη κι όταν ήμουν εθισμένος, δεν παραδεχόμουν ότι έχω πλέον πρόβλημα", "πίστευα ότι εγώ ήμουν δυνατός", "ότι οι άλλοι παθαίνουν εξάρτηση"... Απαντήσεις που δείχνουν ότι στο "γιατί" ένα παιδί μπαίνει στα ναρκωτικά δεν υπάρχει ένας και μόνο λόγος.

Καθώς η συζήτηση άναβε, στα παιδιά των 20 χρόνων σήμερα, που στα 15 σχεδόν μπήκαν στον λαβύρινθο των ναρκωτικών και σήμερα μπορούν να λένε "είμαστε καθαροί", στο μυαλό τους ήρθαν και οι μνήμες από τα στέκια της αναζήτησης της δόσης, από τα αστυνομικά τμήματα, από την άλλη εικόνα που είχαν για τα ναρκωτικά πριν δουν την πραγματική, σκοτεινή και επώδυνη όψη. "Και τι κάνετε εσείς;", ρώτησαν τους αστυνομικούς, φέρνοντάς τους έμμεσα στη θέση του ανακρινόμενου. "Πώς αντιμετωπίζεται έναν χρήστη όταν τον συλλαμβάνετε;". "Πολλοί σας κατηγορούν ότι συνάδελφοί σας πωλούν ναρκωτικά". "Η διαφήμιση των ναρκωτικών έστω και έμμεση είναι γνωστή και μεγάλη. Εσείς τι κάνετε;".

Οι αστυνομικοί απάντησαν πως οι ίδιοι εντόπισαν και απέβαλαν τα όποια συμπτώματα διαφθοράς στην υπηρεσία. Επίσης, πρόσθεσαν πως από τη δεκαετία του '80 και μετά πολλά άλλαξαν και πως σήμερα πλέον συνεργάζονται με τις θεραπευτικές κοινότητες, στις οποίες προσπαθούν να στρέφουν τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών.

Αίσθηση προκάλεσαν τα λόγια μιας μάνας που παραβρέθηκε στη συνάντηση. "Ημουν επιτυχημένη στη δουλιά μου, αλλά αποδείχτηκα ένας αδύναμος άνθρωπος. Αναρωτιόμουν: "Δεν υπάρχουν άνθρωποι ν' αρπάξουν το παιδί μου να το χώσουν μέσα σε μια κοινότητα να σωθεί;". Οταν εγώ πήρα την απόφαση να έρθω στο συμβουλευτικό σταθμό, έδωσα το κίνητρο στο παιδί μου για να το αποφασίσει το και ίδιο".

Στο τέλος της συνάντησης, οι αστυνομικοί και οι εκπρόσωποι της "Στροφής" αντάλλαξαν αναμνηστικές πλακέτες με το έμβλημά τους και υποσχέθηκαν πως θα εντείνουν τις κοινές προσπάθειες ενάντια στα ναρκωτικά.