Αλματώδη άνοδο σημείωσαν το Μάρτη του 1999 τα "φέσια" στην αγορά, από τις απλήρωτες συναλλαγματικές και ακάλυπτες επιταγές που εντοπίστηκαν από τις υπηρεσίες των τραπεζών. Σημαντική άνοδο παρουσίασε επίσης και ο αριθμός των επιχειρήσεων (κυρίως μικρομεσαίων) που κηρύχτηκαν σε πτώχευση ή υπέβαλαν στις αρμόδιες αρχές αίτηση πτώχευσης, μη αντέχοντας να σηκώνουν άλλο τα δυσβάσταχτα βάρη της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας. Αυτή είναι η επίσημη εικόνα της αγοράς, όπως τη σκιαγραφούν τα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα, το μήνα Μάρτη του 1999:

• Βρέθηκαν στην αγορά 31.393 τεμάχια απλήρωτες συναλλαγματικές συνολικής αξίας 8.306 εκατ. δραχμών. Με δεδομένο ότι πέρσι το Μάρτη είχαν βρεθεί 25.810 απλήρωτες συναλλαγματικές, αξίας 6.664 εκατ. δραχμών, προκύπτει μια αύξηση της αξίας των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών κατά 24,64%.
• Εντοπίστηκαν 11.667 τεμάχια ακάλυπτες επιταγές συνολικής αξίας 23.897 εκατ. δραχμών. Αν παρθεί υπόψη ότι πέρσι είχαν εντοπιστεί 9.155 τεμάχια ακάλυπτων επιταγών, αξίας 16.380 εκατ. δραχμών, έχουμε μια αύξηση της αξίας των ακάλυπτων επιταγών κατά 45,89%.

Συνολικά, δηλαδή, φέτος το Μάρτη τα φέσια στην αγορά, από ακάλυπτες επιταγές και διαμαρτυρημένες συναλλαγματικές, ανήλθαν στο ποσό των 32.303 εκατ. δραχμών έναντι 23.044 εκατ. δραχμές πέρσι. Αυξήθηκαν δηλαδή κατά 39,75%.

Αν τα παραπάνω ποσά προστεθούν στην αξία των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών και ακάλυπτων επιταγών του προηγούμενου διμήνου (Γενάρης - Φλεβάρης 1999), τότε προκύπτει ότι στο τρίμηνο Γενάρης - Μάρτης 1999 η συνολική αξία των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών και ακάλυπτων επιταγών ανήλθε στα 94.487 εκατ. δραχμές. Παρουσίασε δηλαδή αύξηση κατά 9,44% ή 8 περίπου δισ. δραχμών συγκριτικά με το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο, που η σωρευτική αξία των διαμαρτυρημένων συναλλαγματικών και ακάλυπτων επιταγών είχε διαμορφωθεί στο ποσό των 86.340 εκατ. δραχμών.

Με γοργούς ρυθμούς αυξήθηκε το Μάρτη και στο πρώτο τρίμηνο του 1999 και ο αριθμός των επιχειρήσεων που έβαλαν οριστικά λουκέτο (με επίσημο κρατικό χαρτί που τις κήρυξε σε πτώχευση) ή προανήγγειλαν τη χρεοκοπία τους καταθέτοντας στα δικαστήρια αίτηση πτώχευσης. Συγκεκριμένα το Μάρτη του 1999:

• Υποβλήθηκαν 267 αιτήσεις πτώχευσης, έναντι 201 αιτήσεων που είχαν υποβληθεί τον αντίστοιχο περσινό μήνα (αύξηση 32,4%).
• Εκδόθηκαν 126 αποφάσεις με τις οποίες κηρύσσονται ισάριθμες επιχειρήσεις σε οριστική πτώχευση, έναντι 73 αποφάσεων για πτωχεύσεις επιχειρήσεων που είχαν εκδοθεί πέρσι το Μάρτη (αύξηση 72,6%).

Αν στις παραπάνω πτωχεύσεις και αιτήσεις πτώχευσης επιχειρήσεων του μήνα Μάρτη προστεθούν και εκείνες του προηγούμενου διμήνου (Γενάρης - Φλεβάρης), τότε προκύπτει ότι στο τρίμηνο Γενάρης - Μάρτης 1999 ο συνολικός αριθμός των επιχειρήσεων που χρεοκόπησαν (εκδόθηκε απόφαση πτώχευσης) ή προανήγγειλαν τη χρεοκοπία τους (κατέθεσαν αίτηση πτώχευσης) ανήλθε στις 900. Συγκριτικά με το περσινό τρίμηνο που είχαν κηρυχτεί σε πτώχευση ή είχαν καταθέσει αίτηση πτώχευσης 789 επιχειρήσεις, έχουμε μια αύξηση των χρεοκοπιών κατά 111 επιχειρήσεις ή 14,1%.

Είναι κι αυτός ένας δείκτης "σύγκλισης" της ελληνικής οικονομίας με την ΕΕ, καθώς αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι Βρυξέλλες θεωρούν υπερβολικά μεγάλο τον αριθμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Ελλάδα και έχουν γίνει αλλεπάλληλες υποδείξεις και συστάσεις για το συστηματικό και ταχύ περιορισμό τους. Συστάσεις και υποδείξεις τις οποίες πήρε σοβαρά υπόψη της η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία - επιδιώκοντας την πάση θυσία ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ - κατάφερε να μειώσει και τον αριθμό των ΜΜΕ, εφαρμόζοντας τη σφιχτή αντιλαϊκή οικονομική πολιτική.