Ο υπουργός Γεωργίας, Γ. Ανωμερίτης, επιφορτισμένος προφανώς από την κυβέρνηση με το ρόλο του "στρατηλάτη" αναχαίτισης των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων του κάμπου, "ξεχνάει" ακόμη και τις αποφάσεις που υπογράφει για την καταστροφή των δασών, σαν αυτήν που υπέγραψε στις 19.11.1998, με την οποία εγκρίνει τη λειτουργία λατομείου γρανίτη σε δημόσιο δάσος στην περιοχή Λαϊλιά Σερρών!

Ετσι, με επιστολή του προς την εφημερίδα μας, κάνει ότι δε θυμάται τίποτε για το "φόνο" και απαντάει σχετικά με το δημοσίευμά μας του περασμένου Σαββάτου ως εξής:

"1) Ουδέποτε ως υπουργός Γεωργίας ενέκρινα ίδρυση και λειτουργία λατομείου στην περιοχή Λαϊλιά Σερρών.

2) Μετά από έλεγχο που έγινε από την αρμόδια υπηρεσία, η έγκριση δόθηκε με την 57111/1399/19.6.98 απόφαση του τ. υπουργού Γεωργίας κ. Στ. Τζουμάκα, σύμφωνα όμως με τις αποφάσεις του υπ. Ανάπτυξης και του ΥΠΕΧΩΔΕ (61258/91 ΚΥΑ) που εγκρίνουν τους περιβαλλοντικούς όρους για την εκμετάλλευση του λατομικού χώρου.

3) Τέλος, ουδέποτε υπήρξε επαναφορά του θέματος, ώστε να εκδοθεί νέα απόφαση.

Προφανώς το δημοσίευμα θα στηρίχτηκε σε ανακριβείς πληροφορίες".

Δυστυχώς, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε (και με αποδείξεις) ότι ο υπουργός Γεωργίας, αν δεν έχει παρασυρθεί από κακούς συμβούλους που του έδωσαν ακριβώς ανακριβείς πληροφορίες, τότε ψεύδεται ασύστολα, προφανώς προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Του παραθέτουμε λοιπόν απόσπασμα του εγγράφου της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος, - Διεύθυνση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ (Αρ. Πρωτ. 115852, της 14.12.1998), το οποίο - φευ - κοινοποιήθηκε και στο γραφείο του και στο οποίο αναφέρονται επί λέξει τα εξής: "...2. Με το (γ) σχετικό μας απεστάλη από το υπ. Γεωργίας η υπ' αρ. 57111/1399/19-11-98 απόφαση του υπουργού Γεωργίας περί "Παροχής έγκρισης επέμβασης για ίδρυση και λειτουργία λατομείου γρανίτη σε δημόσιο δάσος έκτασης 99.935 τ.μ. στη θέση Χέρσο αγροκτήματος Καρυδοχωρίου Περιφέρειας Κοιν. Αχλαδοχωρίου περιοχής αρμοδιότητας Δασαρχείου Σιδηροκάστρου". Και ρωτάμε: Μήπως δεν ήταν τότε ο ίδιος υπουργός; Η μήπως δεν είδε κι αυτός τι υπέγραψε και θα επικαλεστεί, όπως ο προκάτοχός του, κάποιους υπαλλήλους του υπουργείου που τον παραπλάνησαν;

Εντύπωση όμως μας προκαλεί και το γεγονός ότι ο κ. Ανωμερίτης, ενώ επικαλείται την Κοινή Υπουργική Απόφαση του 1991, με την οποία εγκρίνονται περιβαλλοντικοί όροι για την εκμετάλλευση του λατομείου, "ξεχνάει" να αναφερθεί στη νεότερη απόφαση του υπουργού Μακεδονίας - Θράκης του 1997, με την οποία κηρύσσεται ο ορεινός όγκος του Λαϊλιά περιοχή ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και απαγορεύεται κάθε είδους λατομική επέμβαση. "Ξεχνάει" επίσης να αναφέρει ότι η περιοχή αυτή έχει ενταχθεί από το ΥΠΕΧΩΔΕ στον Εθνικό Κατάλογο Περιοχών Προστασίας της Φύσης και στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο NATURA 2000.

Οπως γράφαμε και το περασμένο Σάββατο, το δάσος του Λαϊλιά αποτελεί σημείο αναφοράς και έμβλημα για ολόκληρο το Νομό Σερρών, έναν επίγειο παράδεισο, που χρειάζεται ανάδειξη και προστασία και όχι λατομεία για την εξυπηρέτηση κάποιων ιδιωτικών συμφερόντων.

Υπενθυμίζουμε μάλιστα ότι για το σοβαρό αυτό θέμα εκκρεμεί Ερώτηση προς τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, Ανάπτυξης, Γεωργίας και Μακεδονίας - Θράκης, των βουλευτών του ΚΚΕ Σταύρου Παναγιώτου και Μαρίας Μπόσκου, οι οποίοι ρωτούν τα εξής:

• Ισχύει ή όχι η υπ' αριθμ. 1171/13 - 3 - 97 απόφαση του υπουργού Μακεδονίας - Θράκης, σύμφωνα με την οποία σημαντικές εκτάσεις του Λαϊλιά κηρύχτηκαν "περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους";
• Θα αρθεί επιτέλους η έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του 1991, η ισχύς της οποίας λήγει στις 31.12.1999 και γι' αυτό κάποιοι βιάζονται να δοθεί άδεια στο λατομείο πριν λήξει;
• Θα συνεργαστούν κάποτε τα συναρμόδια υπουργεία ώστε να μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους;
• Εχουν διερευνηθεί τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία ο πρώην υπουργός Γεωργίας κατήγγειλε ότι υπάλληλοι του υπουργείου Γεωργίας τον παραπλάνησαν και ότι κάποιοι από αυτούς δρουν στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων λατομικών επιχειρήσεων;

Ας αφήσει ο κ. υπουργός τις υπεκφυγές και τις τουλάχιστον άστοχες επιστολές και ας απαντήσει συγκεκριμένα.

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ