Συμπληρώνονται σήμερα, 31 Γενάρη 1999,τρία χρόνια από την κορύφωση της κρίσης στα Ιμια και το ταπεινωτικό "ευχαριστώ",από το βήμα της Βουλής, του Κ. Σημίτη,νέου τότε πρωθυπουργού, προς τους Αμερικανούς. Μιας κρίσης, που έφερε για πρώτη φορά, μετά το 1974, την Ελλάδα και την Τουρκία τόσο κοντά στα πρόθυρα του πολέμου και, ταυτόχρονα, ανέδειξε τον αμερικανικό παράγοντα σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων και μεγάλο επικυρίαρχο του Αιγαίου. Τα γεγονότα των ημερών εκείνων σηματοδότησαν το πέρασμα των τουρκικών διεκδικήσεων σε μια νέα φάση.

Ο απολογισμός είναι βαρύς για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα: Η επιβολή ενός καθεστώτος περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας,στην περιοχή των συγκεκριμένων ελληνικών βραχονησίδων και στο Αιγαίο ευρύτερα. Η προβολή εκ μέρους της Τουρκίας της θεωρίας περί "γκρίζων ζωνών" στο Αιγαίο, που έφτασε να αμφισβητεί μέχρι τη Γαύδο νότια της Κρήτης και εκατοντάδες άλλα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες εντός και εκτός Αιγαίου. Και τρεις ανθρώπινες ζωές, που αποτελούσαν το πλήρωμα του ελικοπτέρου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή, των Χ. Καραθανάση, Π. Βλαχάκου και Ε. Γιαλοψού.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. H ελληνική πλευρά διολίσθησε σε λύσεις και υποχωρήσεις γύρω από τις εκκρεμότητες που υπήρχαν στις σχέσεις με την Τουρκία και το ΝΑΤΟ.

Η τελευταία, μέχρι στιγμής, πράξη του δράματος των Ιμίων είναι το τέλος που είχε η πολύκροτη υπόθεση της εγκατάστασης των ρωσικών πυραύλων "S-300", με τη ματαίωση της άφιξής τους στην Κύπρο. Τα Ιμια αποτέλεσαν μόνο την αφορμή για να εκδηλωθεί η νέα στρατηγική υποταγής της Ελλάδας στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, η οποία προωθείται με κάθε τίμημα. Η στρατηγική αυτή εκφράζεται με τον εκσυγχρονισμό, την ανανέωση των δεσμών της εξάρτησης και την πλήρη ενσωμάτωση της χώρας στους τυχοδιωκτικούς και πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς της "νέας τάξης πραγμάτων".

Κ. Ζ.