Τα τελευταία κυρίως χρόνια όταν, σε χώρους που βρίσκονται εργαζόμενοι, αναφέρονται οι λέξεις ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, πάραυτα ενεργοποιούνται στους εργαζόμενους, σαν εξαρτημένα αντανακλαστικά, τα αρνητικά συναισθήματα της ανυποληψίας, της απέχθειας, της αποστροφής, της απογοήτευσης, της αγανάκτησης, της οργής και του θυμού, ενάντια στις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες αυτών των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων και όχι μόνο. Ολες αυτές οι αντιδράσεις είναι εμπαθείς εκδηλώσεις άνευ λόγου και αιτίας; Οχι, βέβαια. Αυτές οι πλειοψηφίες με τις πράξεις ή με τις μη πράξεις τους "φροντίζουν" καθημερινά να τροφοδοτούν και να εδραιώνουν τέτοια συναισθήματα στους εργαζόμενους. Πώς; Πρώτα απ' όλα με τη φανερή ή καλυμμένη στήριξη της αντεργατικής οικονομικής και της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Είπαν "ναι" στη λιτότητα, είπαν "ναι" στον εργασιακό μεσαίωνα, είπαν "ναι" στον κοινωνικό διάλογο της αφαίρεσης εργασιακών δικαιωμάτων, είπαν "ναι" σε όλες τις αντεργατικές επιλογές της κυβέρνησης, γιατί είπαν "ναι" στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην ΟΝΕ, στο στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου. Αυτά τα "ναι" τα είπαν διανθισμένα με τα διάφορα ιδεολογήματα περί εκσυγχρονισμού, παγκοσμιοποίησης κλπ., όπως τα δανείστηκαν από τους ιδεολογικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου.

Ενα μεγάλο "ναι" είπαν και σ' όλους τους νόμους που στρώνουν τον αντιλαϊκό δρόμο της ΟΝΕ. Είπαν δηλαδή "ναι" και στους αντιεκπαιδευτικούς κυβερνητικούς νόμους, που για χάρη της ΟΝΕ εκβράζουν χιλιάδες μαθητές, νωρίς - νωρίς από τις πρώτες τάξεις του Λυκείου, στον Καιάδα της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς εργασίας ως απασχολήσιμους, εύκολη και φθηνή λεία στα χέρια των εκμεταλλευτών καπιταλιστών. Από την άλλη αναγκάζουν τους γονείς εργαζόμενους να εργάζονται επί 24ωρου βάσεως - όταν βρίσκουν εργασία - για να μπορούν να πληρώνουν τα πολλαπλά φροντιστήρια.

Για πάνω από δυο μήνες, χιλιάδες μαθητές με πρωτοφανή ωριμότητα, συλλογικότητα, ενότητα και αποφασιστικότητα αντιπαλεύουν αυτή την αντιλαϊκή εκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική, δεχόμενοι τον αυταρχισμό και τους φασιστικούς κοινωνικούς αυτοματισμούς της κυβέρνησης και όχι μόνο. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην ΑΔΕΔΥ και στη ΓΣΕΕ σφυρίζουν αδιάφορα. Ετσι, διά της σιωπής, επικροτούν όχι μόνο τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους, αλλά και τις φασιστικές μεθόδους της κυβέρνησης. Ολη αυτή η συμπεριφορά των ηγεσιών της ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ και πολλών άλλων συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι δυνατόν να μην επισύρει την οργή των εργαζομένων; Είναι δυνατόν οι συνεπείς συνδικαλιστές και πρώτα απ' όλους οι συνδικαλιστές που έχουν σαφή ταξική πολιτική υπέρ των εργαζομένων να μένουν παθητικοί θεατές μιας τέτοιας κατάστασης; Η παθητικότητα και η αδράνεια σ' αυτές τις περιπτώσεις δεν αποτελεί συνενοχή; Η ανοχή αυτής της κατάστασης δε θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε τέλεια απονέκρωση του συνδικαλιστικού κινήματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων; Αρκούν μόνο η φραστική αγανάκτηση και οι παρορμητικές εκδηλώσεις ενάντια σ' αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν δώσει "γην και ύδωρ" στο κεφάλαιο και έχουν γίνει η πέμπτη φάλαγγα στο συνδικαλιστικό κίνημα;

Επειδή βέβαια οι συναισθηματισμοί από μόνοι τους δεν αλλάζουν την κατάσταση. Επειδή σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές κρίνεται η ίδια η υπόσταση του συνδικαλιστικού κινήματος. Επειδή το συνδικαλιστικό κίνημα έχει το δικό του ρόλο και το δικό του μερίδιο ευθύνης, όχι μόνο για τη λύση των προβλημάτων του σήμερα, αλλά και για την εξέλιξη της κοινωνίας, όποιος αδρανεί και ανέχεται τη σημερινή σάπια κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα είναι υπόλογος στις γενιές που έρχονται.

Εκφράζοντας συνεπώς τη συνείδηση των χιλιάδων εργαζομένων που αγανακτούν και λένε ότι "δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση και με αυτό το συνδικαλιστικό κίνημα", μεταλλάσσουμε την αγανάκτησή τους σε δράση για την αναγέννηση του συνδικαλιστικού κινήματος προς μια σαφή ταξική κατεύθυνση. Σ' αυτήν την προσπάθεια, σ' αυτό το εγχείρημα, χωράνε όλοι. Συνδικάτα και συνδικαλιστές και πάνω απ' όλους όλοι οι εργαζόμενοι που δε θέλουν να προδώσουν την τάξη τους και να γίνουν ραγιάδες στον τόπο τους.