Ας δούμε όμως, πώς εκφράζονται αυτά στη φυσιογνωμία και στη λειτουργία των νεοϊδρυμένων ΤΕΕ, όπως παρουσιάζονται από τα επίσημα ντοκουμέντα της κυβερνητικής πολιτικής αλλά και τους κυβερνητικούς "επιμορφωτές" των εκπαιδευτικών (σαν αντιπροσωπευτικό κατά τη γνώμη μας παράδειγμα, επιλέγουμε τη μαρτυρία της Ελένης Μπιρμπίρη, καθηγήτριας που παρακολούθησε τέτοιο σεμινάριο):

"Εν μέσω καταλήψεων, εκπαιδευτικοί από πρώην ΤΕΛ και ΕΠΛ βρεθήκαμε στο 2ο ΠΕΚ Αθήνας για να ενημερωθούμε από το ΥΠΕΠΘ για τα ΤΕΕ και το νόμο 2640. Εκεί λοιπόν συνειδητοποιήσαμε μερικές πικρές αλήθειες, που αποκαλύπτονταν από τις τοποθετήσεις των εισηγητών. Ετσι, σαν απάντηση στις ερωτήσεις των καθηγητών, που τις περισσότερες φορές δήλωναν τη διαμαρτυρία έως και αγανάκτηση για την υποτιθέμενη λειτουργία των ΤΕΕ κατά τη φετινή σχολική χρονιά, ο επιμορφωτής δήλωνε: "Ωραία η ερώτησή σας, συνάδελφε, αλλά δεν μπορώ να σας απαντήσω τώρα"".

Ολα ανάγονται στο μέλλον λοιπόν, ενώ τα ΤΕΕ λειτουργούν ήδη (καθηγητές και μαθητές ξέρουν πώς). Σε παλιότερο άρθρο του "Ριζοσπάστη" (2) είχε επισημανθεί ότι σύμφωνα με το ΕΠΕΑΕΚ, το πρόγραμμα που χρηματοδοτεί τα ΤΕΕ (3) τα επόμενα δύο χρόνια - κι εφόσον τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα που προτείνει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο - δε θα έχει ξεκαθαριστεί ποιες κατευθύνσεις θα λειτουργούν στα ΤΕΕ. Αλλά και στην εισηγητική έκθεση του Ν. 2640/98 γίνεται λόγος για "ευέλικτη Τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση". Τι εννοούν; "Οι σημερινές δομές της εκπαίδευσης και κατάρτισης θα πρέπει να προσαρμοστούν... Καθώς έχουν γίνει για να εκπαιδεύουν και να καταρτίζουν τον πολίτη ή τον μισθωτό που προορίζεται για μια μόνιμη απασχόληση, τα ιδρύματα αυτά είναι ακόμη υπερβολικά άκαμπτα". (4) Μ' αυτό το "επιχείρημα" η "Λευκή Βίβλος" για την εκπαίδευση και την κατάρτιση προτείνει από τη μια, αρχική εκπαίδευση στοιχειωδών δεξιοτήτων (ανάγνωση, γραφή, υπολογισμοί, ξένη γλώσσα και έναρξη εκμάθησης τεχνολογιών πληροφορίας), κι από την άλλη, αναζήτηση"νέων" τρόπων ειδίκευσης (μαθητεία, συμβάσεις σχολείου με επιχειρήσεις, παροχή αρχικής επαγγελματικής κατάρτισης έξω από το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα και δίκτυα συνεχιζόμενης κατάρτισης), που σημαίνουν "μια προσπάθεια προσαρμογής για να οικοδομήσει ο καθένας μόνος του την ειδίκευσή του, ανασυνθέτοντας διάσπαρτες στοιχειώδεις γνώσεις". Αυτό σημαίνει και η άλλη υπαγόρευση της ΕΕ "να προσαρμοστεί η εκπαίδευση στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς". (5)

Αναζητώντας ποιες είναι αυτές οι ανάγκες που καθορίζουν το "νέο" και "διαρκώς εξελισσόμενο" περιεχόμενο των ΤΕΕ, παρατηρούμε δύο σημαντικά φαινόμενα. Πρώτο. Για τις ειδικότητες και τα προγράμματα των ΤΕΕ πρέπει να παίρνονται υπόψη και "οι τοπικές ανάγκες", γι' αυτόυπάρχει και η γνωμοδότηση του Νομαρχιακού Συμβουλίου. Κι αφού η μαθητεία στις επιχειρήσεις είναι ο κατ' εξοχήν χώρος εκπαίδευσης των μαθητών των ΤΕΕ, άρα, οι τοπικές ανάγκες είναι τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων (ιδιωτικών, γιατί δημόσιες δεν έμειναν πολλές). Κι αν δεν έχουμε εργαστήρια δεν τρέχει και τίποτε για τους κυβερνώντες. Οπως, τονίζουν οι επιμορφωτές όμως, "η μαθητεία είναι υποχρεωτική και μπορεί να γίνεται και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες θα επιδοτούνται γι' αυτό το σκοπό". Δεύτερο. Για όσους ακολουθήσουν τα ΤΕΕ, η γενική παιδεία σταματά στο Γυμνάσιο. Τα αναλυτικά προγράμματα δείχνουν τα χαμηλά ποσοστά μαθημάτων γενικής παιδείας (Α κύκλος ΤΕΕ: α τάξη από 38% - 42%, β τάξη 33% - 37% και Β κύκλος ΤΕΕ: 23% - 27%), που κυμαίνονται στο μισό περίπου των αντίστοιχων ποσοστών των ΤΕΛ. Και για ποια μαθήματα μιλάμε; Τα "ελληνικά" διδάσκονται 3 ώρες, απ' αυτές τις ώρες δόθηκε μετά από αντιδράσεις, μόλις και μετά βίας, 1 ώρα για διδασκαλία ιστορίας, ίση δηλαδή με τα... θρησκευτικά που εισάγονται σαν υποχρεωτικό μάθημα, αν και δεν υπήρχαν στο προηγούμενο πρόγραμμα των ΤΕΣ. Εκπαίδευση τεχνικών δεξιοτήτων αλλά και χειραγώγηση κοινωνικής συμπεριφοράς, να το ζητούμενο του προγράμματος. Αποστολή των ΤΕΕ δεν είναι να μορφώσουν προσωπικότητες, αλλά να προετοιμάσουν μια στρατιά φτηνών και μισοαγράμματων εργατών, που η υλική τους εκμετάλλευση θα συναγωνίζεται την πνευματική, για να εξασφαλίζεται έτσι η αντοχή του συστήματος σε μελλοντικούς κοινωνικούς κραδασμούς. Οι υποτιθέμενες προτάσεις αναβάθμισης των προγραμμάτων των ΤΕΕ είναι κοροϊδία, αφού αυτά τα προγράμματα έχουν σαν αρχή, την προσαρμογή στα μέτρα και τα σταθμά των εμπόρων της καπιταλιστικής αγοράς.