Τη συμπαράστασή τους στον δίκαιο αγώνα των μαθητών εξέφρασαν με δηλώσεις τους πολλές προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και κοινωνικής ζωής. Μεταξύ αυτών ήταν και οι:

"Τα αιτήματα των μαθητών δεν ξέρει κανείς πόσο δίκαια είναι. Ενα μόνο μπορεί να ξέρει, ότι σε όλη την Ευρώπη, την υποτιθέμενα εξελιγμένη, έτσι όπως λένε αυτοί που μας βάλανε σε αυτή - και το βάλανε το λέω ειδικά, γιατί βαλλόμαστε και σαν χώρα και σαν πολιτισμός - το μαθητικό κίνημα, το φοιτητικό βρίσκεται σε έξαρση, αν σκεφτεί κανείς ότι προ μηνός μέσα στο Παρίσι διαδήλωναν οι Γάλλοι μαθητές, ζητώντας να διοριστούν 30.000 καθηγητές και κύριο αίτημα είχαν να μην υπάρχουν όρθιοι μαθητές στις αίθουσες. Δεν ξέρω, λοιπόν, κατά πόσο αυτό που λέμε ευρωπαϊκός προσανατολισμός για την παιδεία και τον πολιτισμό είναι ιδέα μάλλον προς κατανάλωση και όχι για ουσία. Οι προϋπολογισμοί όλων των χωρών αυτών στην παιδεία και στον πολιτισμό δεν καλύπτουν τις ανάγκες. Εμείς είναι γεγονός ότι δεν έχουμε προϋπολογισμό γι' αυτές τις δυο σημαντικές παραμέτρους της ζωής των πολιτών. Το ίδιο συμβαίνει και στην υγεία. Παρ' όλα αυτά, θέλουμε να πείσουμε ότι κάνουμε μετα-ρύθμιση, ενώ στην ουσία κάνουμε μια ψυχρή και άνευ αντικειμένου αρίθμηση. Και βέβαια το άθροισμα της αρίθμησης βγάζει ένα ασήμαντο ποσό, που είναι εις βάρος και της παιδείας και της υγείας και του πολιτισμού. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση και δε λέγεται Ενωση Πολυεθνικών τραπεζών σε βάρος των λαών.

Από κει και πέρα, μην μου ζητάτε να πω τι παθαίνω όταν βλέπω τους μαθητές στους δρόμους. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αυτή είναι εικόνα της παγκοσμιοποίησης, που σημαίνει ότι αν θέλουμε να δούμε καλύτερες μέρες πρέπει να μάθουμε να ξυπνάμε τους λαούς του κόσμου. Αλλιώς ο ύπνος θα είναι βαθύς και χωρίς τέλος.

Αν κάποιος επιμένει, με πεποίθηση κιόλας, ότι ορίζεται αυτός που θα αναβαθμίσει την παιδεία χωρίς καθηγητές και χωρίς μαθητές το μόνο που μπορώ να πω γι' αυτόν είναι ότι τον λυπάμαι, όπως λυπάμαι κάθε τρελό και ανεκπλήρωτο όνειρο.

Βέβαια, η εικόνα των μαθητών είναι μια σκέτη θλίψη, αλλά πρέπει να πούμε ότι η εικόνα που παρουσιάζει μια νεολαία είναι η πεμπτουσία, θα έλεγα η απόσταξη, των πεποιθήσεων των προηγούμενων γενεών. Ντρέπομαι για το πόσο φταίμε".

"Μόνο δύο πράγματα θα ήθελα να πω. Κάποτε και οι μεγάλοι πρέπει να μαθαίνουν από τους μικρότερους και είχα την εντύπωση ότι με τόσους κραδασμούς θα ράγιζαν και τα ντουβάρια. Μάλλον εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι χειρότερο".

"Ο,τι έχει σχέση με τη νεολαία και με τη μάθηση με συγκινεί και πιστεύω ότι καλά κάνουν οι μαθητές και διεκδικούν. Σε καμία περίπτωση δε συμφωνώ με την απόφαση της κυβέρνησης να στείλει εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία και πιστεύω ότι αυτού του είδους τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με την καταστολή και τη βία, αλλά με το διάλογο".