Η ώρα της λευτεριάς έφτασε, μα συ δε λείπεις.

Είναι τ' όνομά σου γραμμένο πλάι - πλάι

στ' όνομα της λευτεριάς

το αίμα σου μέσα στις φλέβες μας, η καρδιά σου

στην καρδιά μας»

Γ. Ρίτσος

Την επομένη, 27 Ιούλη, το πτώμα της γυναίκας βρέθηκε πεταμένο στους δρόμους της Αθήνας. Αργότερα, έγινε γνωστή η στιχομυθία που είχε πριν πεθάνει με τους βασανιστές - δολοφόνους της:

- Πώς σε λένε;

- Ελληνίδα

- Πού κατοικείς;

- Στην Ελλάδα

- Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;

- Οι Ελληνες

- Τι έκανες;

- Υπηρετούσα το λαό

Ποια ήταν, άραγε, αυτή η γυναίκα; Ο ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα της σημείωσε στην έκθεσή του: «Η ταυτότης της θανούσης εξηκριβώθη υπό της Σημάνσεως, ένθα ήτο σεσημασμένη ως κομμουνίστρια υπ' αριθ. 59953. Το πτώμα ανήκε εις την Αποστόλου Ηλέκτραν του Νικολάου».

Η Ηλέκτρα Αποστόλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912 και σε ηλικία 14 χρονών, το 1926, οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ. Πολύ σύντομα, έγινε από τα πιο δραστήρια στελέχη της οργάνωσης στην πρωτεύουσα. Το 1930 αναδείχτηκε μέλος της καθοδήγησης της ΟΚΝΕ Αθήνας και, ταυτόχρονα, έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στα 1933, διηύθυνε την εφημερίδα της ΟΚΝΕ «ΝΕΟΛΑΙΑ», είχε υπό την ευθύνη της το τμήμα της εργαζόμενης νεολαίας και ανέπτυξε ξεχωριστή δραστηριότητα στην οργάνωση της αντιφασιστικής πάλης του λαού, όπου το ΚΚΕ είχε ρίξει ιδιαίτερο βάρος. Ηταν τέτοια η δράση της Ηλέκτρας στον τομέα αυτό, που πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεμικό Συνέδριο Γυναικών που έγινε στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.

Το 1935, πήρε μέρος στο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων κι όταν γύρισε στην Ελλάδα έγινε μέλος του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ.

Η Ηλέκτρα φυλακίστηκε και εξορίστηκε πολλές φορές. Η Μεταξική Δικτατορία την έκλεισε στη γυναικείες φυλακές Αβέρωφ κι όταν αποφυλακίστηκε πέρασε στην παρανομία και στάλθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανέλαβε γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ Μακεδονίας - Θράκης. Το 1939, όμως, συνελήφθη και στάλθηκε εξορία στην Ανάφη. Προηγουμένως, κατά τη μεταγωγή της, γέννησε στο κρατητήριο την κόρη της.

Το Σεπτέμβρη του 1942, η Ηλέκτρα δραπέτευσε από το Τμήμα Μεταγωγών Αθήνας. Αμέσως ανέλαβε την καθοδήγηση της οργάνωσης «Λεύτερη Νέα» και με την ίδρυση της ΕΠΟΝ έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της. Στη συνέχεια, πέρασε στην κομματική δουλιά κι έγινε μέλος της καθοδήγησης και υπεύθυνη της διαφώτισης της ΚΟΑ. Ηταν η επικεφαλής της ομάδας, που έφτιαχνε το έντυπο προπαγανδιστικό υλικό στην Αθήνα, βοηθώντας τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις κατά των κατακτητών.

Η Ηλέκτρα συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια στις 25 Ιούλη του 1944 και, όπως προαναφέραμε, βασανίστηκε απάνθρωπα και δολοφονήθηκε. Δολοφόνοι της, όπως αποκάλυψε στις 10/11/1944 ο «Ριζοσπάστης», ήταν ο Λάμπου, που αργότερα έγινε υποστράτηγος Χωροφυλακής με συνεργάτες τον Παρθενίου, ένα κατακάθι της κοινωνίας, και τον Μηνά Καθρέπτη, δεξί χέρι του Παρθενίου, χαρακτηριστική περίπτωση κτηνανθρώπου.

Στο τεύχος Σεπτέμβρη του 1944 της ΚΟΜΕΠ, στο τελευταίο τεύχος που βγήκε πριν την απελευθέρωση, η Αύρα Παρτσαλίδου έχει ένα άρθρο για την Ηλέκτρα, όπου, μεταξύ άλλων, γράφει: «Το παραμορφωμένο, καμένο σώμα της Ηλέκτρας υψώνεται σαν φοβερό σύμβολο της ανεξάντλητης δύναμης του λαού και του κόμματός του - του ΚΚΕ - της απέραντης αφοσίωσης των μελών του στην υπόθεση του ελληνικού λαού. Είναι το σύμβολο χιλιάδων Ελλήνων, που πέθαναν κάτω από τα βόλια των φασιστών κατακτητών και των ντόπιων υπηρετών τους. Είναι το σύμβολο της ελληνικής λευτεριάς που ζυγώνει... Μέσα απ' το καμένο κορμί της Ηλέκτρας, μέσ' απ' τη στάχτη της, ξαναγεννιούνται χιλιάδες καινούριοι αγωνιστές. Μέσ' απ' τα ματωμένα κορμιά της ατέλειωτης στρατιάς των ηρώων μας, γεννιέται η λεύτερη, λαοκρατούμενη Ελλάδα».

Η Αύρα Παρτσαλίδου έγραψε για την Ηλέκτρα και στο περιοδικό του ΔΣΕ «Δημοκρατικός Στρατός», στο τεύχος Αυγούστου 1949, όπου ανάμεσα σε άλλα σημειώνει: «Με την ηρωική της ζωή και το μαρτυρικό της θάνατο, έγινε το σύμβολο της μαχόμενης γυναίκας του τόπου μας... Τώρα η Ηλέκτρα είναι μια μεγάλη ηρωίδα. Τ' όνομά της έχει φτάσει μακριά, πέρα απ' τα σύνορα της πατρίδας μας. Τη διεκδικούν οι αγωνιζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου σαν ηρωίδα του παγκόσμιου γυναικείου κινήματος. Αν μπορούσαν οι νεκροί να μιλήσουν, η Ηλέκτρα θα μας έλεγε σεμνά και με την απλότητα που τη χαρακτήριζε: "Τέτοια έγινα, γιατί τέτοια μ' έκανε το κόμμα μου".

Ποια ήτανε ακόμα η Ηλέκτρα;

Η Ηλέκτρα ήταν ένα άξιο και γενναίο παιδί του περήφανου κι αδούλωτου λαού μας, που 'χει χύσει άφθονο το αίμα του για να λευτερώσει τον τόπο μας απ' τους κάθε λογής κατακτητές και ντόπιους εχθρούς».