Τετάρτη 9 Δεκέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

Οι διόλου κολακευτικοί, για τους μαθητές, χαρακτηρισμοί των "παραπληροφορημένων" και των "υποκινούμενων", που τους αποδίδουν η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας με συγκαταβατικό ύφος, από την αρχή δεν έπεισαν και εξακολουθούν να μην πείθουν κανέναν. Αλλωστε, δεν περιμένει κανένας από καμιά εξουσία να παραδεχτεί ότι οι αντιδράσεις που ξεσηκώνει η πολιτική της οφείλονται στην ίδια ακριβώς την πολιτική της και σε τίποτε άλλο.

Ο υπουργός Παιδείας υπόσχεται "αντεπίθεση" στην παραπληροφόρηση, με "πρωινούς καφέδες" στα σχολεία, με "ενημερωτικές" εκπομπές στην τηλεόραση, με απανωτά πληρωμένα διαφημιστικά σποτ στα μέσα ενημέρωσης, όμως οι κινητοποιήσεις, αντί να αναστέλλονται, φουντώνουν. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι έγινε κατάληψη και σε σχολείο, στο οποίο λίγες μέρες πριν βρέθηκε ο υπουργός Παιδείας για "πρωινό καφέ". Η όλη κουβέντα για την "παραπληροφόρηση" των μαθητών είναι ένα ακόμα "εκσυγχρονιστικό" τέχνασμα, για να συγκαλυφτεί η αντιδραστικότητα της πολιτικής της κυβέρνησης και για να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί "κοινωνικού αυτοματισμού". Αλλωστε, οι μαθητές δεν είναι ούτε τελωνειακοί για να τους επιστρατεύσουν, ούτε αγρότες να τους στείλουν στα "αγροτοδικεία", ούτε καθηγητές για να τους διασύρουν.

Οι αντιδράσεις τους φούντωσαν με την εφαρμογή των νέων μέτρων, όταν πια κατάλαβαν ότι "κάτι δεν πάει καλά" και σήμερα είναι σαφές ότι η μεγάλη μερίδα των μαθητών αντιδρά στη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση και ζητά την ανατροπή της. Οι μαθητές προβάλλουν πανελλαδικά μία σειρά αιτημάτων, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ανατροπή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, αλλά διεκδικούν συγκεκριμένα μέτρα, που να εξασφαλίζουν ουσιαστική μόρφωση για όλα τα παιδιά, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.

Τα αιτήματα των αγωνιζόμενων μαθητών, που συσπειρώνουν τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς, όπως και μεγαλύτερα συνεχώς τμήματα του λαού, στοχεύουν στην ουσία της κυβερνητικής μεταρρύθμισης, χωρίς, όμως, να αναλώνονται σε μάχες οπισθοφυλακής. Δε ζητούν μια οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, ζητούν την ουσιαστική αναβάθμιση της παιδείας. Η κυβέρνηση, βέβαια, ισχυρίζεται ότι η μεταρρύθμιση αναβαθμίζει την παιδεία. Ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας έχει δηλώσει ότι στόχος της είναι να ετοιμάσει τη νεολαία, "για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις μιας νέας κατάστασης με νέες συνθήκες στο χώρο της παραγωγής και στο χώρο της λειτουργίας της κοινωνίας". Αυτή, όμως, είναι η μισή αλήθεια. Γιατί αυτές οι "νέες συνθήκες", μέσα στην Ευρώπη της παντοδυναμίας του κεφαλαίου, είναι η εργασιακή ανασφάλεια, το καθεστώς των μισοεργαζόμενων - μισοάνεργων, των μισοειδικευμένων και χωρίς επαρκή και ολοκληρωμένη στοιχειώδη μόρφωση, που είναι πάντα έτοιμοι να υποταχθούν στις όποιες διαταγές των αφεντικών, χάριν της ανταγωνιστικότητας και της αύξησης των κερδών τους. Σ' αυτές τις "νέες συνθήκες", θέλει να προετοιμάσει τις νέες γενιές η κυβερνητική μεταρρύθμιση. Σ' αυτούς τους σκοπούς, στοχεύουν τα διάφορα "ιδεολογήματα" της διά βίου κατάρτισης, οι ψεύτικες υποσχέσεις της δήθεν ελεύθερης πρόσβασης στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα ή το μέτρο της αποδέσμευσης της μόρφωσης και των πτυχίων από την επαγγελματική αποκατάσταση.

Το υπουργείο Παιδείας λέει ότι το νέο σύστημα βοηθά το μαθητή μέσα στο σχολείο, δεν έχει ανάγκη τα φροντιστήρια και παραπέμπει στην "ενισχυτική διδασκαλία", ενώ λέει ότι οι εξετάσεις δεν είναι περισσότερες. Οι μαθητές, από την πλευρά τους, βλέπουν ότι φέτος κάνουν περισσότερα φροντιστήρια, σε περισσότερα μαθήματα και δηλώνουν αγανακτισμένοι από την κοροϊδία τέτοιου είδους δηλώσεων, γιατί η πραγματικότητα που βιώνουν είναι εντελώς διαφορετική. Και αυτό, γιατί ο νόμος 2525 συνδέει ακόμα περισσότερο τη λυκειακή βαθμίδα με την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Καταργήθηκαν μεν οι πανελλήνιες εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ - ΤΕΙ, αλλά στη θέση τους ήρθαν οι περισσότερες πανελλήνιες εξετάσεις στις τρεις τάξεις του Λυκείου. Γεγονός, που αντικειμενικά τροφοδοτεί και ενισχύει έναν παράλογο ανταγωνισμό και μια άκρατη βαθμοθηρία, αφού μόνο έτσι παραμένουν οι ελπίδες για κάποια θέση στη σχολή προτίμησης του καθένα. Ολ' αυτά, όμως, ενισχύουν παραπέρα και την παραπαιδεία των φροντιστηρίων. Κάτι, που ήδη γίνεται. Οι μαθητές ζητούν, επίσης, κατάργηση του νόμου 2640 για τα ΤΕΕ, αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης και δημιουργία συστήματος επαγγελματικής κατάρτισης μέσα στη δημόσια δωρεάν παιδεία. Η κυβέρνηση λέει ότι τα ΤΕΕ αποτελούν αναβαθμισμένη τεχνική εκπαίδευση, ενώ την επαγγελματική κατάρτιση την παραδίδει και με νόμο στα - αδιαβάθμητα - ΙΕΚ, τα οποία προσφέρουν κατάρτιση επί πληρωμή.

Οι μαθητές αγωνίζονται για ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο για όλους. Και δεν είναι τυχαίο ότι το αίτημα αυτό είναι το πρώτο και κύριο και συμπυκνώνει όλο το διεκδικητικό πλαίσιο των αιτημάτων τους. Ενα 12χρονο σχολείο, που θα τους παρέχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις και μόρφωση, για την αυριανή είσοδό τους, ως ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, στην κοινωνία. Και, ταυτόχρονα, όλα όσα χρειάζονται για να καταστούν χρήσιμοι πολίτες και εργαζόμενοι, όσοι εξ αυτών δεν ακολουθήσουν ανώτερες ή ανώτατες σπουδές. Οι μαθητές θέλουν - για παράδειγμα - ένα 12χρονο σχολείο, που θα τους μαθαίνει μια τουλάχιστον ξένη γλώσσα, χωρίς να υποχρεώνονται να παρακολουθούν τις ιδιωτικές σχολές. Ενα σχολείο, που δε θα τους "οδηγεί" στα φροντιστήρια, στις ιδιωτικές τεχνικές και άλλες σχολές, βορά στους διάφορους "εμπόρους" της μόρφωσης. Αντ' αυτού, όμως, η κυβέρνηση δίνει στην ουσία "κίνητρα" στους μαθητές να εγκαταλείψουν το Λύκειο, στέλνοντάς τους στα υποβαθμισμένα και "αδιέξοδα" ΤΕΕ.

Οι μαθητές, όχι τυχαία, αγωνίζονται για την ανατροπή του νόμου 2525 και δε δέχονται "διορθωτικές κινήσεις" ή αναστολή. Και ακριβώς αυτό το αίτημα είναι που συσπειρώνει τους γονείς τους, εκπαιδευτικούς, φοιτητές και εργαζομένους. Η εμπειρία, άλλωστε, από το "Εθνικό Απολυτήριο", που επιχείρησε να καθιερώσει ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας, δείχνει ότι η κυβέρνηση συνεχίζει στον ίδιο και χειρότερο δρόμο. "Ανέστειλε" μεν την εφαρμογή του και αφού έκανε "διορθωτικές παρεμβάσεις" σ' αυτό, έφερε το νόμο για το Ενιαίο Λύκειο, που αποτελεί τη νέα, πιο αντιδραστική εκδοχή του.

Οι ίδιοι δηλώνουν πως ξέρουν τις επιπτώσεις από τον αγώνα τους αυτό. Εχουν φροντίσει, άλλωστε, να τους "ενημερώσουν" γι' αυτές προϊστάμενοι και διευθυντές σχολείων, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, χωρίς, όμως, να καταφέρουν να "φρενάρουν" τις κινητοποιήσεις. Ο αγώνας των μαθητών φαίνεται ότι έχει και συνέχεια και προοπτική, καθώς συσπειρώνει όλο και πλατύτερες μάζες του λαού, που δηλώνουν την πλήρη συμπαράστασή τους και την πρόθεσή τους να πάρουν τη θέση τους σε ένα μέτωπο ενάντια στην αντιεκπαιδευτική και γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική.

Μαρίνα ΚΑΛΛΙΓΕΡΗ

Τα όσα ισχυρίζεται η κυβέρνηση, περί "παραπληροφορημένων" και "υποκινούμενων" μαθητών, δεν αποτελούν παρά κακότεχνα "εκσυγχρονιστικά" τεχνάσματα, για να συγκαλυφτεί η αντιδραστικότητα της κυβερνητικής μεταρρύθμισης και για να ενεργοποιηθούν μηχανισμοί "κοινωνικού αυτοματισμού"


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ