Παρασκευή 20 Νοέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 27
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Υφαρπαγή ξένης ιδιοκτησίας

Σε ένα κράτος, που αντιμετωπίζει το θέατρο ως "κοσμική" εκδήλωση, ή ως εμπορική δραστηριότητα, όλα μπορούν να συμβούν. Το πρόβλημα της θεατρικής στέγης είναι "πληγή" για τους ανθρώπους του θεάτρου και γιατί τα ενοίκια έγιναν δυσβάσταχτα και γιατί με την απελευθέρωση των μισθώσεων από το υπουργείο Εμπορίου, το 1994, πολλά θέατρα βρέθηκαν στον "αέρα". Οι μισθωτές των θεατρικών αιθουσών ζήτησαν την εξαίρεση των θεάτρων, αλλά το μόνο που πέτυχαν τότε ήταν παράταση για ένα χρόνο, που άτυπα ισχύει μέχρι σήμερα, ανάλογα όμως με την καλή ή κακή πίστη, δηλαδή το οικονομικό συμφέρον του ιδιοκτήτη. Η έλλειψη κατοχύρωσης, λοιπόν, των θεατρικών αιθουσών ως πολιτιστικής σημασίας χρήση, φέρνει αντιμέτωπους τους ανθρώπους του θεάτρου, με διάφορα παρατράγουδα.

Σε τέτοια κατάσταση βρέθηκαν ο θιασάρχες Βίλλυς Ανδρέου - Κατερίνα Μαραγκού,οι οποίοι από το 1990 είχαν την εκμετάλλευση του θεάτρου "Αθηνών" - ιδιοκτησίας της Τράπεζας Πίστεως, του οποίου μισθωτές ήταν οι κληρονόμοι της Σοφίας Βέμπο. Το περασμένο Ιούλη οι ιδιοκτήτες κατήγγειλαν την αορίστου χρόνου μίσθωση με τους κληρονόμους της Βέμπο και τους άσκησαν έξωση.

Οι κατά τεκμήριο φυσικοί κάτοχοι και ιδιοκτήτες των κινητών πραγμάτων του θεάτρου (ηλεκτρικός - τεχνικός εξοπλισμός, σκηνικά, βεστιάριο, προσωπικά είδη, κλπ.), δηλαδή οι Β. Ανδρέου - Κ. Μαραγκού που δεν ειδοποιήθηκαν, για να παραλάβουν αυτά που τους ανήκαν, βρέθηκαν έκπληκτοι μπροστά στον δικαστικό επιμελητή, ο οποίος κατέγραφε όσα υπήρχαν μέσα στο θέατρο. Μετά από διάφορες δικαστικές διαδικασίες (αιτήσεις αναστολής, αναιρέσεων, κλπ.), οι ιδιοκτήτες άρχισαν διαπραγματεύσεις για απευθείας σύμβαση με τον Β. Ανδρέου, οι οποίες απέβησαν άκαρπες. Επιπλέον, αρνούνταν να δώσουν στους θιασάρχες κλειδιά ή να ανοίξουν το θέατρο, για να πάρουν ό,τι τους ανήκει, παρότι υπήρχε και έγγραφη δήλωση κατατιθέμενη και ενώπιον του δικαστηρίου από τους κληρονόμους της Βέμπο, ότι αυτά ανήκουν στους επιμισθωτές. Παρ' όλα αυτά η ιδιοκτησία έβγαλε τα αντικείμενα του θιάσου σε πλειστηριασμό, στον οποίο παραβρέθηκε ένας υπερθεματιστής που έδωσε το ποσό των 2 εκατομ. για πράγματα που αξίζουν τουλάχιστον 60 εκατομ. και τα χρήματα αυτά οι ιδιοκτήτες τα έδωσαν στους μισθωτές. Εν ολίγοις, δεν τηρήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες του πλειστηριασμού και είναι φανερό ότι υπήρχε σχεδιασμός υφαρπαγής,αφού δεν ειδοποιήθηκαν οι φυσικοί κάτοχοι και δικαιούχοι των πραγμάτων, οι οποίοι θα ζητήσουν την ακύρωση του πλειστηριασμού. Παρότιείναι ιδιόμορφηαυτή η περίπτωση, σχετίζεται με το γενικότερο πρόβλημα της στέγης του θεατρικού κόσμου, το οποίο η πολιτεία οφείλει να επιλύσει και άμεσα.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ