Με ρυθμούς τρισεκατομμυρίων δραχμών αυξάνεται κάθε χρόνο το χρέος του ελληνικού κράτους, το οποίο για το 1999 προβλέπεται να διαμορφωθεί σε νέα επίπεδα ρεκόρ και να αγγίξει τα 44 τρισεκατομμύρια δραχμές. Για την ακρίβεια, στην εισηγητική έκθεση του υπουργού Οικονομικών για τον νέο κρατικό προϋπολογισμό, η κυβέρνηση εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί το 1999 στα 43,693 τρισεκατομμύρια δραχμές, έναντι 41,241 τρισ. δραχμών φέτος. Επίσημα, δηλαδή, η κυβέρνηση Σημίτη εκτιμά ότι μέσα στο επόμενο έτος 1999 το συνολικό χρέος του ελληνικού δημοσίου θα αυξηθεί κατά 5,9% ή κατά περίπου 2,5 τρισεκατομμύρια δραχμές, διατηρώντας έτσι στην επικαιρότητα το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν", που είχε πει από το βήμα της Βουλής πριν 105 χρόνια ο - επίσης "εκσυγχρονιστής" πρωθυπουργός - Χαρίλαος Τρικούπης.

Η κυβέρνηση Σημίτη, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την εμμονή της στην εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, επικαλείται μεταξύ άλλων και το επιχείρημα ότι ένα μέρος των θυσιών των εργαζομένων πηγαίνει για τη μείωση των κρατικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Προσπαθώντας να πείσει ότι οι θυσίες των εργαζομένων πιάνουν τόπο, επικαλείται και προπαγανδίζει τη μείωση που εμφανίζει το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ αποσιωπά επιμελώς την αύξησή του σε απόλυτα ποσά.

Το πόσο δυσβάσταχτο έχει γίνει το δημόσιο χρέος φαίνεται και από τα εξής:

• Το 1996, που ο κρατικός προϋπολογισμός ξόδεψε για τοκοχρεολύσια (αποπληρωμή παλιών δανείων) συνολικά 6,9 τρισεκατομμύρια δραχμές, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε περίπου 4 τρισεκατομμύρια δραχμές. Από 32 τρισ. δραχμές που ήταν το Δεκέμβρη το 1995, διαμορφώθηκε το 1996 στα 36,2 τρισ. δραχμές.
• Το 1997 (δεύτερος χρόνος διακυβέρνησης της χώρας από το "νέο" ΠΑΣΟΚ του "εκσυγχρονιστή" πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη) δαπανήθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό 6,6 τρισ. δραχμές για την αποπληρωμή παλιών δανείων. Ομως το ανεξόφλητο δημόσιο χρέος όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά αυξήθηκε κατά 2,8 τρισ. δραχμές και έφτασε τα 39 τρισ. δραχμές.
• Το 1998 υπολογίζεται ότι θα δαπανηθούν συνολικά για τοκοχρεολύσια του δημόσιου χρέους περίπου 6,4 τρισ. δραχμές. Ομως, το δημόσιο χρέος δεν πρόκειται να μειωθεί, αλλά - όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού 1999 - αναμένεται να αυξηθεί κατά 2,2 τρισ. δραχμές και να κλείσει στα 41,2 τρισεκατομμύρια.
• Το 1999, η κυβέρνηση προϋπολογίζει να ξοδέψει από τον προϋπολογισμό πάνω από 7 τρισεκατομμύρια δραχμές για την αποπληρωμή παλιών δανείων. Ομως και πάλι το δημόσιο χρέος δε θα μειωθεί, αλλά - αν όλα πάνε όπως τα προϋπολογίζει η κυβέρνηση - θα αυξηθεί κατά 2,5 τρισ. δραχμές και θα φτάσει το αστρονομικό ποσό των 43,7 τρισ. δραχμών.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι στην περίοδο 1996-1999, ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός δαπάνησε συνολικά 26,9 τρισεκατομμύρια (επιβαρύνθηκε με τόκους και χρεολύσια για την αποπληρωμή παλιών δανείων του δημοσίου), το ανεξόφλητο χρέος του ελληνικού κράτους όχι μόνο δε μειώθηκε αλλά αυξήθηκε κατά 11,7 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Ομως και ως ποσοστό του ΑΕΠ, το δημόσιο χρέος δεν μπορούμε να πούμε ότι μειώθηκε σημαντικά, αν παρθεί υπόψη ότι το "παλιό" ΠΑΣΟΚ (με πρωθυπουργό τον Α. Παπανδρέου) το παρέλαβε στο 110,9% (Δεκέμβρης 1993), το ανέβασε στο 117,1% (Δεκέμβρης 1994) και στο 119% (Δεκέμβρης 1995). Το "νέο" ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη ανέβασε το δημόσιο χρέος στο 122% (Δεκέμβρης 1996) και στη συνέχεια το μείωσε το 1997 στο 119% (όσο ήταν το Δεκέμβρη του 1995), ενώ κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι φέτος θα μειωθεί στο 116,1% που το εκτιμά η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν την αναποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής, που με τόση συνέπεια υπηρετούν μετά το 1990 τόσο οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του "παλιού" ΠΑΣΟΚ όσο και η κυβέρνηση του "νέου" ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον Κ. Σημίτη.

Και επειδή η παράθεση ξερών αριθμών δε λέει τίποτε, θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε τι σημαίνει η διόγκωση του δημόσιου χρέους με ορισμένα βασικά μεγέθη του κρατικού προϋπολογισμού. Μια τέτοια σύγκριση δείχνει ότι για την εξόφληση του δημόσιου χρέους:

• Το 1996 χρειάζονταν 2,5 προϋπολογισμοί (δηλαδή 2,5 φορές το ποσό που διατέθηκε το 1996 για τις δαπάνες του γενικού κρατικού προϋπολογισμού), ενώ το 1999 θα χρειαστούν 2,6 προϋπολογισμοί!
• Το 1996 θα χρειαζόταν να διατεθούν οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου αυξημένες κατά 13,8 φορές (δηλαδή να μείνουν απλήρωτοι οι μισθοί και συντάξεις του δημοσίου για... περίπου 14 χρόνια), ενώ το 1999 θα απαιτηθούν οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου προσαυξημένες κατά 13,3 φορές ή να μην πληρωθούν για 13,3 χρόνια οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι του δημοσίου!

Ετσι, ενώ το 1996 θα έπρεπε κάθε Ελληνας - ηλικίας από 0 μέχρι 99 ετών - να πληρώσει 3,6 εκατομμύρια δραχμές, για να ξοφληθεί το δημόσιο χρέος, σήμερα για την εξόφληση του δημόσιου χρέους θα έπρεπε να πληρώσει 4,1 εκατ. δραχμές και το 1999 4,4 εκατ. δραχμές.

Λ.Τ.