Η μεγάλη απορύθμιση | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η μεγάλη απορύθμιση

Κύριε υπουργέ της Παιδείας!

Ηθελα να σας γράψω εδώ και πολύ καιρό, όμως όλο και κάποιο εμπόδιο ερχόταν επάνω στο γραφείο μου και μου ανέτρεπε τις προθέσεις μου. Το θέμα βέβαια με το οποίο σκόπευα να σας απασχολήσω ασφαλώς και το φαντάζεστε, γιατί τον τελευταίο καιρό σάς δημιουργεί καθημερινό πονοκέφαλο: είναι όλη αυτή η αναστάτωση που έχετε προκαλέσει στα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας μας και που εσείς επιμένετε να την ονομάζετε "Μεταρρύθμιση". Φυσικά δε διαθέτω το χώρο, για να αναλύσω με λεπτομέρειες τις απόψεις μου σχετικά με αυτό το σημαντικό θέμα, γι' αυτό επιτρέψτε μου να περιοριστώ πιο πολύ στις κοινωνικές συνέπειες που προκαλεί η επιμονή σας. Και μην αρνείστε, βέβαια, πως δεν τη χαρακτηρίζει ένας ανεξήγητος αυταρχισμός, που δεν είναι του χαρακτήρα σας, γιατί και πνευματικός άνθρωπος είστε και καλοπροαίρετος. Φαίνεται, όμως, πως έχετε και σεις παγιδευτεί στο γενικό κλίμα της κυβέρνησής σας και δε δέχεστε καμιά συζήτηση για τις αποφάσεις που παίρνετε, και που μπορεί σε κάποιο σημείο να έχουν ένα μικρό, ίσως και μεγάλο, λάθος. Εξάλλου, και οι γνωστοί τσάροι Πασών των Ρωσιών όλο κάποιο μικρό λάθος είχαν στις αποφάσεις τους και γι' αυτό ξεσήκωσαν τους μουζίκους, έχασαν την εξουσία και τα τσαρικά τους κεφάλια, και από τότε όλη η ανθρωπότητα μιλάει για όλους αυτούς τους ξεσηκωμούς και τα αποκεφαλίσματα που δεν είναι μόνο αποτρόπαια, αλλά και, προπαντός, διδακτικά.

Μ' αυτό το θέμα, λοιπόν, κύριε υπουργέ της Παιδείας, ήθελα να σας απασχολήσω. Με την κοινωνική αναστάτωση που προκάλεσαν οι αποφάσεις σας για τις νέες ρυθμίσεις στα εκπαιδευτικά μας πράγματα. Και είναι κοινωνική, όσο και αν θέλετε να την αποδώσετε σε κομματικούς "δακτύλους" και μικροπολιτικές υποκινήσεις. Το ξέρετε όμως πολύ καλά πως μέσα σε κάθε κοινωνικό κρύβεται το πολιτικό, γι' αυτό να μην εκπλαγείτε, όταν αυτή τη "μετάλλαξη" του ξεσηκωμού τη συναντήσετε ξαφνικά μπροστά σας και τότε είναι που η λεγόμενη"μεταρρύθμισή" σας μεταλλαχτεί κι αυτή με τη σειρά της σε εφιαλτική"απορύθμιση"!

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να σας απευθύνω το πρώτο ερώτημα, ίσως και το πιο σημαντικό: γιατί πιστεύετε, ντε και καλά, πως οι αλλαγές που προωθείτε στην εκπαίδευσή μας είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν χωρίς τη συγκατάθεση αυτών που θα αναλάβουν την πραγματοποίησή τους, των δασκάλων, δηλαδή, και αυτών που θα την "υποστούν", των μαθητών; Γιατί πιστεύετε, να το πω και αλλιώς, πως μια συμβατική εξουσία, όπως είστε σεις π. χ. έχει το δικαίωμα να υποκαθιστά την "εξουσία" των ειδικών και να μη δέχεται ούτε καν την τελευταία στιγμή τα δικά της σχόλια που με κανέναν τρόπο, όσο και αν το ισχυρίζεστε εσείς, δεν είναι μικροκομματικού χαρακτήρα; Είναι σχόλια που προκύπτουν από τις αιματηρές σχέσεις δασκάλων μαθητών και σχολείου, σχολείου και κοινωνίας, δασκάλου και μαθητή, σχολείου και αγοράς. Είναι σχόλια, επομένως, που τα στηρίζει η εμπειρία της καθημερινής σχολικής περιπέτειας. Είναι σχόλια που τα καθαγιάζουν τα αιτήματα της φτωχογειτονιάς και νομιμοποιούνται από τις άδειες βιβλιοθήκες, τα υγρά σχολεία, τα διδακτικά κενά, τις υποβαθμισμένες γειτονιές, τους άνεργους γονείς, τα πληγωμένα όνειρα! Είναι σχόλια που τολμούν να αντισταθούν στη "μεταρρύθμισή" σας, γιατί βγαίνουν μέσα από τα άχαρα συρτάρια των επαρχιακών σχολείων, τα ντυμένα ακόμα με κείνες τις μπλε φτηνές κόλλες, αγορασμένες από το μπακάλικο της γειτονιάς, θα τις θυμάστε, δεν μπορεί. Είναι σχόλια που βγαίνουν μέσα από τις σχολικές αυλές τις σπαρμένες με σύριγγες ναρκωτικών και σκισμένα βιβλία, σπασμένα μελανοδοχεία και τα ξεχασμένα "μπουγέλα".

Η δική σας "Μεταρρύθμιση", όμως, κύριε υπουργέ, από πού "βγαίνει"; Από όσο θυμάμαι, από τότε που συνωστιζόμουν και γω στον προθάλαμο του υπουργού, νεαρός καθηγητής πρωτοδιορισμένος στου "διαβόλου" τη μάνα, δυο μέρες μακριά από τη νεογέννητη πρώτη μου κόρη και την αδιόριστη γυναίκα μου, το γραφείο σας πρέπει να είναι πολύ ψηλά. Τόσο ψηλά που μόνο τις "ντουντούκες" των διαδηλωτών ακούτε πότε πότε και τις σειρήνες των ΜΑΤ που βοηθούν, για να επιβληθεί η "μεταρρύθμιση"! Τι να "βγει", λοιπόν, από αυτό το ύψος; Ο Δίας, όταν θύμωνε με όσους του έφερναν αντίσταση τους κατακεραύνωνε ή έπαιρνε πότε τη μορφή του κύκνου και πότε της χρυσής βροχής και ασχημονούσε πάνω σ' αυτούς που του αντιστέκονταν. Εγώ θα σας συμβούλευα, με όλο το σεβασμό και την εκτίμηση που σας έχω, να αφήσετε την ολύμπια καρέκλα σας, να παρατήσετε τους κεραυνούς και τους κύκνους ή τον τσαρικό θρόνο σας και να κατεβείτε.

Να 'ρθείτε εδώ στον Εύοσμο, να πάτε στα Δολιανά της Ηπείρου, στο Καλαμπάκι της Δράμας, την Ανω Κτημένη των Σερρών, στο Μεσενικόλα της Καρδίτσας και τότε θα δείτε από κοντά τι μπορεί να σημαίνει μεταρρυθμίζω και τι απορυθμίζω. Θα καταλάβετε ακόμα πως το σχολείο είναι ζυμωμένο με τον ιδρώτα της γειτονιάς, των μαθητών και των δασκάλων κι έναν τέτοιον ιδρώτα δεν μπορείτε να τον μετατρέψετε σε "χρυσή βροχή", για να ασχημονήσετε πάνω στο κορμί της εκπαίδευσης, επειδή τολμάει και σας αντιστέκεται!

Με βαθιά εκτίμηση

Πάντα δικός σας

Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ

Καθηγητής

Η δική σας "Μεταρρύθμιση" όμως κύριε υπουργέ, από που "βγαίνει"; Από όσο θυμάμαι, από τότε που συνωστιζόμουν και γω στον προθάλαμο του υπουργού, νεαρός καθηγητής πρωτοδιορισμένος στου "διαβόλου" τη μάνα, δυο μέρες μακριά από τη νεογέννητη πρώτη μου κόρη και την αδιόριστη γυναίκα μου, το γραφείο σας πρέπει να είναι πολύ ψηλά. Τόσο ψηλά που μόνο τις "ντουντούκες" των διαδηλωτών ακούτε πότε πότε και τις σειρήνες των ΜΑΤ που βοηθούν, για να επιβληθεί η "μεταρρύθμιση"! Τι να "βγει", λοιπόν, από αυτό το ύψος;