"...Κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται σε ψήφο υπό απειλή, ουσιαστικά συνομολογεί πως αμφιβάλλει η ίδια για την εμπιστοσύνη και καταφεύγει στον εξαναγκασμό. Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δε δεχόμαστε την απειλή και δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποκύψουμε σε κανέναν εξαναγκασμό...".

Το απόσπασμα ανήκει στη δήλωση των "11" βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, προς τον πρόεδρο της Βουλής, την οποία απέσυραν λίγο αργότερα - παρά το "δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποκύψουμε...". Και το σημειώνουμε, γιατί όλα όσα έγιναν είναι χαρακτηριστικά των εντεινόμενων δυσκολιών στο κυβερνών κόμμα από τη μια, αλλά και της περιορισμένης - τουλάχιστον - δυναμικής της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" του ΠΑΣΟΚ από την άλλη.

Επομένως, ας μην καλλιεργούν ορισμένοι καινούριες αυταπάτες στους εργαζόμενους. Μια φιλολαϊκή διέξοδος προϋποθέτει αρκετά πράγματα. Ανάμεσά τους την απαιτούμενη θέληση και δύναμη και - πρώτα και κύρια - το αναγκαίο πολιτικό περιεχόμενο και θέσεις, τις οποίες δε διαθέτουν, ούτε καν στο ελάχιστο, οι "διαφωνούντες" του ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, πορεύονται και αυτοί στη λογική του "μονόδρομου" της ΟΝΕ. Οσο, για θέληση και "κότσια"...

Υ. Γ. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως από το σύνολο της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης" έντεκα βουλευτές υπέγραψαν την περιβόητη δήλωση. Ούτε 10, ούτε 13 ή 14 ή και ακόμη περισσότεροι...