Τρίτη 3 Νοέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 16
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΚΑΠΕΤΑΝ ΘΥΜΙΟΣ ΚΑΨΗΣ (ΑΝΑΠΟΔΟΣ)
Σαράντα εννιά χρόνια μετά, το πρώτο μνημόσυνο...

Εγινε την Κυριακή έξω από το Προκόπι της Εύβοιας

ΧΑΛΚΙΔΑ (Του ανταποκριτή μας ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ).-

Σαράντα εννέα χρόνια ακριβώς, από εκείνη τη μέρα. Σαράντα εννέα χρόνια συμπληρώνονται την Πέμπτη, 5 Νοέμβρη 1998, που ο θρυλικός καπετάνιος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ο Καπετάν Ανάποδος (Θύμιος Καψής), ο θρύλος της Εύβοιας και αετός της Ρούμελης, έπεφτε από κακό βόλι αντάρτη (του Ψαθά που έσωσε το τομάρι του), δολοφονημένος σε προδομένη γιάφκα στα λημέρια του Πυξαριά, στο βουνό του Ανάποδου, όπως το ονομάζουν ακόμα και σήμερα οι βοσκοί. Σαράντα εννέα χρόνια, για να μπορέσει να γίνει για πρώτη φορά στην περιοχή ένα μνημόσυνο...

Στο 45ο χιλιόμετρο του δρόμου Χαλκίδα - Προκόπι, πάνω απ' τη ρεματιά του Κιρέα ποταμού.

Στα χνάρια του Ανάποδου, βάδισαν την Κυριακή εκατοντάδες αντιστασιακοί της ΕΑΜικής αντίστασης και του ΔΣΕ, άντρες, γυναίκες και νεολαίοι, που έζησαν, έδρασαν μαζί του, τον γνώρισαν ή άκουσαν γι' αυτόν, οι νεότεροι διάβασαν τα κατορθώματά του, την πάλη και τον αγώνα του Καπετάν Ανάποδου, ενάντια στην ντόπια και ξένη ολιγαρχία, τον αγγλοαμερικάνικο ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό, τη νέα κοινωνία, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την οποία ο ίδιος από 19χρονο παλικάρι οραματίστηκε και μέχρι το τέλος της σύντομης ζωής του, πάλεψε γι' αυτήν.

Παρόντες όλοι στο προσκλητήριο που απηύθυναν οι συγγενείς του αείμνηστου Καπετάν Ανάποδου, Θύμιου Καψή, οι συναγωνιστές του της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, καθώς και τα Παραρτήματα της ΠΕΑΕΑ Χαλκίδας, Λίμνης, Ιστιαίας, Λ. Αιδηψού και Αλιβερίου για την εκδήλωση τιμής όλων όσων έπεσαν για την πατρίδα.

Στο εκκλησάκι του Αϊ - Γιώργη στο πλάτωμα από νωρίς την Κυριακή το πρωί μαζεύτηκε κόσμος.

Ανάμεικτα τα συναισθήματα. Θύμηση και συγκίνηση, οργή και αγανάκτηση.

Θέληση για συνέχιση του αγώνα και ολοκλήρωση αυτού που χάθηκε με την ιμπεριαλιστική επέμβαση των Αγγλοαμερικάνων.

Εκεί και η αδελφή του θρυλικού Καπετάνιου, μαχήτρια τότε του ΔΣΕ Ευσταθία Καψή - Κυριακίδη, θυμάται για τον μεγαλύτερο κατά 2 χρόνια αδελφό της (γεννήθηκε το 1922 ο Θ. Καψής). "Εμαθα για το θάνατό του, όταν ήμουνα στις φυλακές της Λαμίας. Τι να πρωτοθυμηθώ, λέει με δακρυσμένα μάτια. Το παλικάρι που δε δείλιαζε μπροστά σε τίποτα ή το παιδί του Γυμνασίου, τον άριστο μαθητή, που μοίραζε ό,τι είχε;".

"Απ' τα καλύτερα επιτελικά μυαλά", μας λέει ο συναγωνιστής του Καπετάνιου και σύνδεσμος του τάγματος Γρηγόρης Σγάγιας απ' το Κουμαρίτσι Φθιώτιδας, που απ' τον Ιούλη του 1947 μέχρι τις 26 Οκτώβρη '49 ήταν ο ένας από τα 5 άτομα που είχαν μείνει μαζί του.

Η εκδήλωση άνοιξε με επιμνημόσυνη δέηση, ακολούθησε εκφώνηση πεσόντων αγωνιστών και χαιρέτισε, εκ μέρους των Παραρτημάτων Εύβοιας της ΠΕΑΕΑ, ο πρόεδρος του Παραρτήματος Χαλκίδας, Π. Αθηναίος,αναφερόμενος στα ιδανικά για τα οποία πάλεψαν οι αγωνιστές της ΕΑ και του ΔΣΕ, καλώντας, παράλληλα, στη συνέχιση του αγώνα στις σημερινές συνθήκες, για το μέτωπο των ιδανικών για το αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης. Την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση έκανε ο Γιώργης Μωραϊτης,μέλος, σήμερα, της Διεύθυνσης και της Συντακτικής Επιτροπής του "Ριζοσπάστη".


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ