"Να δώσουν στη Δάφνη μια ευκαιρία",κάλεσε προχτές, από τη συνοικία της υποβαθμισμένης και ξεχασμένης Χαραυγής,τους πολίτες του δήμου η Ειρήνη Καρρά, υποψήφια δήμαρχος του συνδυασμού "Δάφνη - 2000".Ενα κάλεσμα που βρίσκει πλατιά ανταπόκριση, καθώς καθημερινά πληθαίνουν τα μηνύματα ότι οι Δαφνιώτες γυρίζουν αποφασιστικά την πλάτη στην αποτυχημένη και αλαζονική "διοίκηση Σαραντόπουλου".

Αυτή τη φορά, ξεπερνώντας τις διαιρέσεις, τις πολώσεις και τις συκοφαντίες - τα οποία είναι και οι μόνες θλιβερές επιτυχίες του απερχόμενου δημάρχου - εμπιστεύονται τους ανθρώπους εκείνους που, με την εμπειρία, τον οραματισμό του νέου, την πίστη στη λαϊκή συμμετοχή και την αποφασιστικότητα να υπερασπίσουν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας, θα οδηγήσουν το δήμο προς το 2000.

Σε μια γειτονιά που ασφυκτιά από την έλλειψη ελεύθερων χώρων, πράσινου και ταλαιπωρείται από το κυκλοφοριακό πρόβλημα, η Ειρήνη Καρρά παρουσίασε στους συγκεντρωμένους το πρόγραμμα της Κίνησης και δεσμεύτηκε για ένα δήμο των πολιτών χωρίς αποκλεισμούς, για δήμο της κοινωνικής προσφοράς, κέντρο του πολιτισμού και του αθλητισμού, της αλληλεγγύης και της ανάπτυξης.

Τα παραπάνω άλλωστε δεν είναι άγνωστα στους κατοίκους της Δάφνης, αφού είναι αυτά που χαρακτήρισαν το έργο της Δημοτικής Αρχής στην περίοδο 1990-1994 και σήμερα εύκολα μπορούν να κάνουν τις συγκρίσεις τους. Η κεντρική πλατεία του δήμου, το κλειστό γυμναστήριο, ο δημοτικός θερινός κινηματογράφος, τα τρία καινούρια σχολικά κτίρια, οι παιδικές ομάδες θεάτρου, μουσικής και ζωγραφικής, η ολοκλήρωση της κυκλοφοριακής μελέτης, η βελτίωση του συστήματος καθαριότητας ήταν έργα που δεν ξεχνιούνται από τους Δαφνιώτες. Το τι ακολούθησε την περίοδο του 1994-98 δικαιώνει εκείνους που μιλούν για μια χαμένη τετραετία, και αποκαλύπτουν τη ζημιά που έγινε στο δήμο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής που ακολούθησε η Δημοτική Αρχή είναι ότι φορολόγησε αδίστακτα τους Δαφνιώτες, εισέπραξε αναδρομικά δημοτικά τέλη μιας πενταετίας. Μόνο για το 1997 αφαίρεσε από την τσέπη των δημοτών 170 εκατομμύρια επιπλέον, από το κόστος της καθαριότητας της πόλης, ενώ δεν εφάρμοσε την κυκλοφοριακή μελέτη που θα έλυνε ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της περιοχής.Δεν κέρδισε καμιά επιχορήγηση για τα έργα που έχει ανάγκη η Δάφνη και έσκυψε το κεφάλι στην κυβέρνηση, χάνοντας επιπλέον το αστυνομικό τμήμα της πόλης, αλλά και σχολεία. Τα μόνα έργα ήταν αυτά που ήδη είχαν προγραμματιστεί από τη δημαρχία της Ειρήνης Καρρά και είχε εξασφαλίσει οικονομικά.

Η υποψήφια δήμαρχος υπογράμμισε ότι όλες οι συκοφαντίες ενάντια στην Κίνηση έπεσαν στο κενό, αφού περίτρανα και επίσημα πλέον αποδείχτηκε πως ο δήμος μέχρι το 1994 όχι μόνο έλλειμμα δεν είχε, αλλά παράλληλα με το μεγάλο έργο, στα ταμεία του έμεινε περίσσευμα (64 εκατομμύρια για το 1994).

Στον αντίποδα, ο απερχόμενος δήμαρχος υποθήκευσε το δήμο με τον υπέρμετρο δανεισμό, 750 εκατομμύρια με επιτόκιο 16%, ενώ ο τρόπος που διαχειρίστηκε τη δημόσια περιουσία τον κατέστησε κατηγορούμενο για "απιστία κατά την υπηρεσία και κατ' εξακολούθηση" ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η συγκέντρωση έκλεισε με τις ομιλίες των υποψήφιων συμβούλων Βασίλη Βλαχάκη και Γιάννη Κωστελέτου,που κάλεσαν τους παρευρισκόμενους να μεταφέρουν σε κάθε σπίτι σε κάθε γειτονιά την ελπίδα με το ψηφοδέλτιο της Κίνησης "Δάφνη - 2000".