Ραγδαίες και αποκαλυπτικές είναι οι πλέον πρόσφατες εξελίξεις στις εχθροπραξίες που έχουν ξεσπάσει, τις τελευταίες τρεις βδομάδες, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό, τόσο στο πεδίο των μαχών όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Οι συμμαχίες, άμεσες ή έμμεσες, επισημοποιήθηκαν, δίνοντας, από τη μία, ένα ενδεικτικό στίγμα της ουσίας των εχθροπραξιών και επιβεβαιώνοντας, από την άλλη, όσους εξέφραζαν φόβους για γενίκευση των συγκρούσεων σε όλη τη λεγόμενη περιοχή των Μεγάλων Λιμνών.

Οι κυβερνήσεις της Ζάμπια, της Ναμίμπια, της Αγκόλα και της Ζιμπάμπουε εξέφρασαν επισήμως την υποστήριξή τους στην κυβέρνηση του Προέδρου Λοράν Καμπίλα και, μάλιστα, οι δύο τελευταίες παραδέχτηκαν ότι τα στρατεύματά τους έχουν, ήδη, συμπαραταχτεί με τον κογκολέζικο στρατό. Στο πλευρό του έτερου στρατοπέδου, των "ανταρτών", έχει επισήμως ταχθεί, ηθικά και πρακτικά, η Ουγκάντα, ενώ η ηγεσία της Ρουάντα, που φέρεται ως ο βασικός χρηματοδότης των "ανταρτών", έχει, μέχρι στιγμής, αποφύγει να εκτεθεί επισήμως και αρκείται σε απειλές συμμετοχής στις εχθροπραξίες. Ενώ εμφανής πλέον είναι η εκτίμηση ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις των ΗΠΑ ενεργά υποστηρίζουν τους "αντάρτες".

Η είσοδος των στρατευμάτων της Αγκόλα και της Ζιμπάμπουε στη μάχη άλλαξε το σκηνικό και ανέκοψε την πορεία των "ανταρτών" στη βορειοδυτική πλευρά της χώρας, απομακρύνοντάς τους από μια σειρά παραλιακών, προς τον Ατλαντικό, πόλεων. Αντίθετη, ακριβώς, είναι η εικόνα του βορειοανατολικού μετώπου, όπου οι "αντάρτες" κρατούν υπό την κατοχή τους τις μεγάλες πόλεις Κινσαγκάνι και Γκόμα (που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με τη Ρουάντα και την Ουγκάντα), ενώ εξαπέλυσαν δριμεία επίθεση στην πρωτεύουσα Κινσάσα, στης οποίας τα ανατολικά προάστια μεταφέρθηκαν οι σφοδρές συγκρούσεις τα τελευταία 24ωρα. Οι πληροφορίες για τα τεκταινόμενα στην πρωτεύουσα της ΛΔ του Κογκό (νεκρούς, τραυματίες, εξέλιξη των μαχών, αιχμαλώτους) παραμένουν συγκεχυμένες, ενώ οι επίσημες ανακοινώσεις είναι ιδιαίτερα περιορισμένες.

Παρά τις, πραγματικά, ανησυχητικές διαστάσεις που έχουν λάβει οι συγκρούσεις στη ΛΔ του Κονγκό, η, κατά τα άλλα, απανταχού παρούσα... προστάτιδα διεθνής κοινότητα σιωπά, ενώ ο άμεσα ενδιαφερόμενος Οργανισμός Αφρικανικής Ενότητας ζητά "πίστωση χρόνου" για να καταθέσει ειρηνευτικές προτάσεις, παρά την επικινδυνότητα που διακρίνει στην κατάσταση. Επιπλέον, οι ΗΠΑ επιμένουν υποκριτικά να χαρακτηρίζουν τις συγκρούσεις "εσωτερικό πρόβλημα της κυβέρνησης Καμπίλα" (θέση που τείνει να υπερασπιστεί και ο ΟΑΕ!).

Τέλος, απορίας και αγανάκτησης άξια είναι η επιλεκτική κώφωση που επιδεικνύουν οι ΗΠΑ και η Γαλλία στις κατηγορίες του Λοράν Καμπίλα, ότι υποστηρίζουν τους αντάρτες, σκοπεύοντας σε μια νέα μορφή αποικιοποίησης της χώρας του. Οσο για τη βοήθεια που παρείχε ο ρουαντέζικος στρατός στο αντάρτικο κίνημα, που αναπτύχθηκε στο πρώην Ζαϊρ ενάντια στον Μομπούτου με επικεφαλής τον Καμπίλα, στοιχείο που επιμένουν (τυχαία;) να επαναλαμβάνουν καθημερινά τα αμερικανικά ειδησεογραφικά πρακτορεία, προσπαθώντας, ίσως, να δημιουργήσουν κάποια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα και αντίληψη, αξίζει να υπενθυμιστεί ότι ο δικτάτορας Μομπούτου Σέσε Σέκο έχαιρε επί χρόνια της υποστήριξης των ΗΠΑ και Γαλλίας μέχρις ότου η παρουσία του στην ηγεσία ήταν, ολοένα και περισσότερο, μη ικανοποιητική για τα συμφέροντά τους. Συμφέροντα, για τα οποία είναι, πλέον, γνωστό σε όλη την ανθρωπότητα ότι δε θα δίσταζαν να πυρπολήσουν ολόκληρη την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών.

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ