Να λοιπόν που οι εκλογές για την Αυτοδιοίκηση από "δημοψήφισμα" για την κυβερνητική πολιτική, γίνονται εκλογές για τη "δυνατότητα της αποκέντρωσης και της πιο ουσιαστικής Αυτοδιοίκησης". Ετσι λοιπόν ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας τότε από το Ναύπλιο το στίγμα του"δημοψηφίσματος" για την πολιτική της κυβέρνησής του μέσω των δημοτικών εκλογών, αλλά και τώρα που φαίνεται να εκφράζει ακριβώς το αντίθετο (το έργο του ΠΑΣΟΚ, "δεν κρίνεται σ' αυτές τις εκλογές. Η κυβέρνηση θα κριθεί στις βουλευτικές εκλογές του 2000. Αλλωστε, τώρα δεν κρίνονται τα κόμματα"), επιδιώκει ακριβώς το ίδιο πράγμα. Τη με κάθε τρόπο και μέσο επιβολή της πολιτικής που η άρχουσα τάξη έχει ανάγκη για την ευόδωση των στρατηγικών της επιλογών, των διαβόητων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, η συγχώνευση τομέων της δημόσιας διοίκησης και η κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα τομέων όπως εκπαίδευση, υγεία, πρόνοια. Στην ουσία πρόκειται για κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις που συμβάλλουν αποτελεσματικά στη συγκέντρωση του κεφαλαίου, στην πιο αποτελεσματική κερδοφορία και στην ενίσχυση της εξουσίας του. Η τακτική φαίνεται να αλλάζει ανάλογα με τη χρονική στιγμή και συγκυρία που γίνονται οι εκτιμήσεις και οι δηλώσεις του Κ. Σημίτη. Γιατί το ουσιαστικό ζήτημα που προκύπτει από τις τελευταίες δηλώσεις του, είναι η "πιο ουσιαστική Αυτοδιοίκηση". Για ποιον όμως, ουσιαστική Αυτοδιοίκηση; Μήπως για την εργατική τάξη, τις άλλες λαϊκές δυνάμεις και τα συμφέροντα τους; Γι' αυτά τα ερωτήματα έχουν ήδη δοθεί απαντήσεις τόσο από το θεσμικό πλαίσιο που διέπει αυτό το θεσμό του αστικού κράτους, όσο και από την πρακτική των κάθε λογής διαχειριστών (κυβερνητικών ή συμπολιτευόμενων της αντιπολίτευσης) της πολιτικής της άρχουσας τάξης στην Αυτοδιοίκηση και όχι μόνο. Ο θεσμός αποδεικνύεται ένα από τα πιο κατάλληλα εργαλεία του κράτους για προσαρμογές και ρυθμίσεις που εξυπηρετούν αποτελεσματικά τις επιδιώξεις της κυρίαρχης τάξης και γι' αυτό κυρίως γίνεται λόγος για το χαρακτήρα αυτών των εκλογών.* * *
Το κύριο που απασχολεί την άρχουσα τάξη και την κυβέρνηση, είναι να μην αναδειχτούν στην Αυτοδιοίκηση δυνάμεις που αντιπαλεύουν την πολιτική των μονοπωλίων και το ίδιο το σύστημα. Αυτή είναι η κυρίαρχη επιδίωξη, βάζοντας ιεραρχικά στη δεύτερη θέση την κυριαρχία της Αυτοδιοίκησης από κυβερνητικούς διαχειριστές. Και αυτό βεβαίως στο βαθμό που επηρεάζει, γιατί η μείωση του κυβερνώντος κόμματος σ' αυτές τις εκλογές επηρεάζει, την πορεία της κυβερνητικής πολιτικής, όσο και αν από μόνη της δεν αρκεί για να επιδράσει σε εξελίξεις προς όφελος των λαϊκών μαζών, αν δε συνοδευτεί ταυτόχρονα από τη μείωση και των άλλων διαχειριστικών δυνάμεων και με ενίσχυση των συνδυασμών που συγκροτούνται από κομμουνιστές και άλλους λαϊκούς αγωνιστές.
Πράγματι σ' αυτές τις εκλογές, που δε θα αναδείξουν ή θα ανατρέψουν κυβέρνηση, κρίνονται ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με διαφορετικά εντελώς αντίθετα συμφέροντα. Κεντρικό ζήτημα, με δεδομένο το χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης, τόσο της πρωτοβάθμιας (δήμοι), όσο και της δευτεροβάθμιας (νομαρχίες), για τη θέση της και το ρόλο της στα πλαίσια του κράτους, είναι ποιες πολιτικές δυνάμεις θα εκλεγούν στα όργανά της. Θα είναι δυνάμεις που θα συναγωνίζονται στο πώς θα διαχειριστούν πιο αποτελεσματικά την πολιτική που εξυπηρετεί την άρχουσα τάξη, μέσω της Αυτοδιοίκησης, αξιοποιώντας την όσο γίνεται καλύτερα για την εφαρμογή των αναπροσαρμογών του καπιταλισμού σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή θα αναδειχτούν πολιτικές δυνάμεις από τα σπλάχνα του λαού που θα αποτελούν και από τη θέση τους στην Αυτοδιοίκηση ένα ακόμη παράγοντα συμβολής στην ενίσχυση των λαϊκών αγώνων, ενάντια στη φιλομονοπωλιακή πολιτική της όποιας απόχρωσης και υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων στρωμάτων; Θα αναδειχτούν δυνάμεις που αποδέχονται και στηρίζουν αυτό το ρόλο της Αυτοδιοίκησης ή δυνάμεις πουαντιτάσσονται στην αξιοποίηση του θεσμού προς όφελος των λαϊκών μαζών;
* * *
Αντικειμενικά λοιπόν, είναι οι πιο πολιτικοποιημένες εκλογές απ' όλες τις μέχρι σήμερα εκλογικές αναμετρήσεις για την Αυτοδιοίκηση. Αποκτούν χαρακτήρα μάχης για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα που μπορεί να έχει τη δική της συμβολή στην ενίσχυση των κομμουνιστών και των άλλων λαϊκών αγωνιστών που συμπορεύονται μαζί τους, στους καθημερινούς αγώνες για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, κόντρα στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση της δράσης αυτών των δυνάμεων ενάντια στη φιλομονοπωλιακή, φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική, στη συσπείρωση και διεύρυνσή τους. Ξανοίγονται μεγάλες δυνατότητες συμβολής στην προοπτική αλλαγής του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, με δεδομένες τις δυο πολιτικές για την Αυτοδιοίκηση που ξεπροβάλλουν όλο και πιο ανάγλυφα και παραστατικά, παρά το φαινομενικό μωσαϊκό συνδυασμών και υποψηφίων τοπικών αρχόντων, κομματικών, ανταρτών και δήθεν ανεξάρτητων. Αυτός ο φαινομενικός κατακερματισμός δυνάμεων και συνδυασμών που διεκδικούν την εκλογή τους και που στο επίκεντρό τους τοποθετούν την Αυτοδιοίκηση σαν υπερταξικό θεσμό (όλοι αυτοί προπαγανδίζουν ότι θα υπηρετήσουν το δημότη σαν να βρίσκονται και οι ίδιοι και ο θεσμός έξω και πάνω απ' αυτή την ταξική κοινωνία), που απονευρώνουν και συγκαλύπτουν την ουσία της αντιπαράθεσης στην πιο καλή, έξυπνη και ικανή διαχείριση στα πλαίσια μιας δοσμένης πολιτικής, προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από τα πραγματικά κριτήρια σύμφωνα με τα οποία οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να δώσουν αυτή τη μάχη μέσα στη συνέχεια των ταξικών αγώνων.
* * *
Επομένως σ' αυτές τις εκλογές κρίνεται η κυβερνητική πολιτική και στο σύνολό της, γιατί έχει άμεση και στενά οργανική σχέση με την Αυτοδιοίκηση, αλλά κρίνεται και η πολιτική της στην ίδια την Αυτοδιοίκηση. Οι εκλογές για την Αυτοδιοίκηση μπορούν να αποτελέσουν ένα σημαντικό μέσο καταδίκης της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της άρχουσας τάξης. Μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν ένα σημαντικό σταθμό και βήμα προώθησης της λαϊκής πάλης. Ακόμη και τα τοπικά προβλήματα, πρέπει να συνειδητοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα ότι είναι πολιτικά και σαν τέτοια, πρέπει να αντιμετωπίζονται από τη σκοπιά των δικών τους συμφερόντων. Αλλά κυρίως η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών θα πάρει το χαρακτήρα που αντικειμενικά έχει, αν επικεντρωθεί στον βασικό πυρήνα των προβλημάτων, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανεργία, οι εργασιακές σχέσεις, η κατάσταση της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, της φτωχής αγροτιάς, τα μεγάλα κοινωνικά και πολιτιστικά προβλήματα. Σ' αυτά πρέπει να αναγκαστούν να τοποθετηθούν όλοι οι συνδυασμοί των όποιων επίδοξων διαχειριστών αντί να κοροϊδεύουν το λαό συζητώντας γενικά και αφηρημένα περί συμμετοχής, αποκέντρωσης και διαφάνειας, ή για έξυπνες λύσεις και πρακτικές,για "ουσιαστική Αυτοδιοίκηση", με βάση το τελευταίο "σύνθημα" του Κ. Σημίτη.
Η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών αφορά επίσης τη γενικότερη πολιτική κατάσταση στη χώρα και κυρίως το ζήτημα ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από τις περίφημες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Στους δήμους και στις νομαρχίες πρέπει να εκλεγούν όσο γίνεται περισσότεροι εκπρόσωποι των λαϊκών δυνάμεων, που θα απειθαρχούν στην πολιτική της άρχουσας τάξης, που θα αγωνίζονται μαζί με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της για όλα τα πιο πάνω προβλήματα. Γι' αυτό την επομένη των εκλογών πρέπει να είναι πιο δυνατή και πιο αποτελεσματική η φωνή που θα ξεσκεπάζει και θα προσπαθεί να βάλει φρένο στην αντιλαϊκή πολιτική - η οποία θα χρησιμοποιεί τους δήμους και τις νομαρχίες σαν ένα αποτελεσματικό μεσάζοντα προς όφελος των μεγάλων επιχειρηματιών - με την υπερψήφιση των αγωνιστικών ενωτικών ψηφοδελτίων που στηρίζει το ΚΚΕ, μαζί με όλους εκείνους που ελπίζουν στους αγώνες και στη λαϊκή αντίσταση.
Στους δήμους και στις νομαρχίες πρέπει να εκλεγούν όσο γίνεται περισσότεροι εκπρόσωποι των λαϊκών δυνάμεων, που θα απειθαρχούν στην πολιτική της άρχουσας τάξης, που θα αγωνίζονται μαζί με την εργατική τάξη και τους συμμάχους της για όλα τα προβλήματά τους
Feeds
