Βασισμένο στο ημερολόγιό του είναι το αγγλικό ντοκιμαντέρ "Ντελακρουά", που αναφέρεται στη ζωή και το έργο του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου του 19ου αιώνα. Ο Ντελακρουά (1798 - 1863) θεωρείται από τους πρωτεργάτες και τους κυριότερους εκπροσώπους του γαλλικού ρομαντισμού και πρόδρομος του εμπρεσιονισμού. Είναι, επίσης, ο καλλιτέχνης, που από πολύ νωρίς ενδιαφέρθηκε για την Ελληνική Επανάσταση και ζωγράφισε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά έργα γι' αυτήν, τα οποία συνέβαλαν στην ανάπτυξη του φιλελληνισμού και βοήθησαν, έτσι, τους επαναστατημένους Ελληνες.

Γεννήθηκε στον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης και έζησε μια ήσυχη ζωή, εκτός από το ταξίδι του στο Μαρόκο, που του αποκάλυψε την αλήθεια για το φως. Ο Ντελακρουά, από πολύ μικρός, έδειξε την κλίση του για τη ζωγραφική και άρχισε σπουδές στο εργαστήριο του Πιερ Ναρκίς Γκερέν. Το 1822 ζωγράφισε και παρουσίασε στην επίσημη έκθεση το πρώτο σημαντικό του έργο "Ο Δάντης και ο Βιργίλιος στην Κόλαση". Δύο χρόνια αργότερα θα παρουσιάσει τη "Σφαγή της Χίου", έργο εμπνευσμένο από την Ελληνική Επανάσταση. Το 1825 θα φύγει για την Αγγλία και θα στρέψει το ενδιαφέρον του στην αγγλική λογοτεχνία και ιδιαίτερα για έργα των Σαίξπηρ, Μπερνς, Σκοτ και Μπάιρον. Το 1927 μια σειρά πίνακές του είναι εμπνευσμένοι από την ελληνική επανάσταση. Μεταξύ αυτών, οι πίνακες: "Η Ελλάδα ξεψυχάει στα ερείπια του Μεσολογγίου", "Εφοδος του Μάρκου Μπότσαρη", "Συμπλοκή γκιαούρη και πασά". Από πολλούς μελετητές, ο φιλελληνισμός του συνδέεται με την επίδραση, όχι μόνο του Μπάιρον, αλλά και του Ουγκό. Το 1927 θα στείλει στην έκθεση το "Θάνατο του Σαρδανάπαλου", έργο εμπνευσμένο από τον Μπάιρον. Το 1831 θα ζωγραφίσει τον πίνακα "Η ελευθερία οδηγεί το λαό". Το 1832 θα είναι και η χρονιά που θα βρεθεί, ακολουθώντας μία διπλωματική αποστολή, στο Μαρόκο. Τα τοπία και η ζωή των μουσουλμάνων της βόρειας Αφρικής τον εντυπωσίασαν. Μετά την επιστροφή του και αφού είχε πάει στο Αλγέρι και την Ισπανία, ζωγράφισε έργα, αποτυπώνοντας μοναδικά τις εμπειρίες του. Ενας από τους πίνακες εκείνης της περιόδου είναι οι "Γυναίκες της Αλγερίας".

Το 1833 θα γίνει υπουργός ένας παλιός του φίλος και ο Ντελακρουά θα πάρει μια σειρά από κρατικές παραγγελίες, όπως τις τοιχογραφίες για την αίθουσα του βασιλιά, τη Βιβλιοθήκη στο ανάκτορο του Λουξεμβούργου και την αίθουσα του Απόλλωνα στο Λούβρο. Την εποχή αυτή θα στραφεί σε θέματα από την αρχαιότητα. Πεθαίνοντας, το 1863, ο Ντελακρουά είχε ήδη αναγνωριστεί ως ο πρωτεργάτης του ρομαντισμού και ως μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της ευρωπαϊκής τέχνης του 19ου αιώνα.

Το ντοκιμαντέρ, που στηρίζεται στο ημερολόγιο του μεγάλου ζωγράφου, επισκέπτεται τα μέρη που γνώρισε ο Ντελακρουά. Συγχρόνως, παρουσιάζει σκίτσα του από την παιδική του ηλικία ως και τα γεράματά του και, φυσικά, και το δημιουργικό του έργο. Η εκπομπή είναι πλημμυρισμένη με τη μουσική του Μπερλιόζ, που τόσο μισούσε ο ίδιος, αλλά που τόσο ταιριάζει με τη ζωγραφική του. Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Κόλιν Νίαρς (Κυριακή ΝΕΤ 21.45).