Κυριακή 28 Ιούνη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Περί "μειοψηφιών" το ανάγνωσμα

Ωστε "μικρές μειοψηφίες" οι απεργοί της Ιονικής, οι οποίοι αγωνίζονταν επί σχεδόν 50 ήμερες για να μην ξεπουληθεί στα ιδιωτικά συμφέροντα η αρχαιότερη ελληνική τράπεζα. Οι "μειοψηφίες" που αντιδρούν ενάντια "στη μόνη πολιτική, η οποία θα σώσει τη χώρα από την περιθωριοποίηση και τη... βαλκανιοποίηση", αποτελούν σήμερα το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Την... καραμέλα των "μειοψηφιών" την ακούμε να την πιπιλίζουν σε κάθε ευκαιρία και κατά κύριο λόγο ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο Γ. Παπαντωνίου και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Μόνο που δεν ανακάλυψαν ούτε εδώ την Αμερική οι "εκσυγχρονιστές" του Σημίτη.

Η θεωρία των "μειοψηφιών" είναι αρκετά παλιά και η εξουσία, η όποια εξουσία, κάθε φορά που το λαϊκό κίνημα βρίσκεται σε άνοδο, την ανασύρει από τα αραχνιασμένα συρτάρια και τη χρησιμοποιεί κατά το δοκούν.

Μία μικρή αναδρομή αν κάνουμε στις τελευταίες μόνο δεκαετίες της ελληνικής ιστορίας, θα διαπιστώσουμε ότι η "καραμέλα" των "μειοψηφιών" ήταν πολύ εύχρηστη στα στόματα των κρατούντων.

Για "μειοψηφίες αναρχικών" οι οποίοι "επιδιώκουν να παρεμποδίσουν το σωτήριον έργο της εθνικής κυβερνήσεως", μίλησε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, αμέσως μετά το αιματοκύλισμα του Πολυτεχνείου στο "διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό". Αυτό ήταν και το βασικό επιχείρημα της χούντας των συνταγματαρχών, όλη την κρίσιμη βδομάδα που προηγήθηκε της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Σήμερα, βέβαια, γνωρίζουμε και το έχουν αποδεχτεί όλες οι πολιτικές δυνάμεις (και οι αστικές), ότι με τους εξεγερμένους του Πολυτεχνείου ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, ενώ στο πλευρό της χούντας βρέθηκαν μόνο δυνάμεις της αστικής τάξης, ο... ξένος παράγων, οι χαφιέδες και οι βασανιστές της ΕΣΑ.

Στη μεταπολίτευση το... παραμύθι "των μειοψηφιών" τροποποιήθηκε ελαφρώς, με την εισαγωγή της θεωρίας της "σιωπηρής πλειοψηφίας". Ελεγαν τότε οι υπουργοί του Καραμανλή, ότι εκείνοι που αντιδρούν στην πολιτική της κυβέρνησης είναι οι ελάχιστες μειοψηφίες (ακροκινούμενες, όπως τις λέει σήμερα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης). Αντίθετα, στο πλευρό της κυβέρνησης βρίσκεται η μεγάλη, αλλά σιωπηλή (αυτή που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει) πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Σήμερα βέβαια ξέρουμε ότι εκείνο το ογκούμενο λαϊκό κίνημα της μεταπολίτευσης, με έντονα αντιιμπεριαλιστικά και αντιμονοπωλιακά χαρακτηριστικά, εξέφραζε τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και υπήρξε ένας από τους βασικούς παράγοντες που η ΝΔ έχασε την κυβέρνηση.

"Μειοψηφίες" χαρακτηρίζουν οι νεοφιλελεύθεροι του Σημίτη όλες τις κοινωνικές ομάδες που κινητοποιούνται κατά της βάρβαρης, ταξικής (υπέρ της άρχουσας τάξης) πολιτικής. Μήπως έτσι δε χαρακτήρισαν τους αγρότες του θεσσαλικού κάμπου και τον ηρωικό τους αγώνα; Ποιος δε θυμάται τα κύματα λάσπης που εξαπέλυσαν κατά των αγροτών οι μηχανισμοί προπαγάνδας της κυβέρνησης και ταΜΜΕ των εφοπλιστών, των κατασκευαστών δημοσίων έργων και άλλων επιχειρηματιών: Κύριοι είστε μειοψηφίες, τσιφλικάδες και υποκινούμενοι από το ΚΚΕ. Πάει και τελείωσε...

Αλλά αυτές οι "μειοψηφίες" τώρα τελευταία όλο και αυξάνονται και τελειωμό δεν έχουν. Τις βλέπουμε να ξεφυτρώνουν στους καθηγητές, στους εργαζόμενους της Ιονικής, στον ΟΣΕ, τις Αστικές Συγκοινωνίες, παντού. Και γι' αυτό η κυβέρνηση Σημίτη αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ισχυρές "δόσεις θεραπείας του σοκ" για να τις εξολοθρεύσει. Και έβαλε και πάλι σε κίνηση τον αντικομμουνισμό, την προβοκάτσια, τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό με συμπλήρωμαπαρακρατικούς μηχανισμούς βίας.Και να το χτύπημα των απεργών της Ιονικής από τα ΜΑΤ, να και οι αδιόριστοι καθηγητές που αγωνίζονται ενάντια στην υποταγή του αντιεκπαιδευτικού νόμου, που δοκίμασαν τη γεύση της "εκσυγχρονιστικής δημοκρατίας" των γκλομπς, αλλά και ο φοιτητής Μ. Κουσουρής, στο νοσοκομείο, με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Για σκότωμα τον είχαν, βέβαια, αλλά κάπου η δουλιά... στράβωσε.

Αν νομίζουν όμως οι "εκσυγχρονιστές" ότι θα τη γλιτώσουν με τη χρήση των μηχανισμών βίας και τη λάσπη που χρησιμοποιηούν κατά των λαϊκών αγώνων, πλανώνται πλάνην οικτράν. Θα έχουν και αυτοί την τύχη του Παπαδόπουλου, του Καραμανλή και όλων των... θεωρητικών περί ακροκινούμενων μειοψηφιών. Θα το διαπιστώσουν παρά πολύ γρήγορα. Η ελληνική ιστορία το αποδεικνύει περίτρανα.

Θ. Κ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ