Κυριακή 3 Μάη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 46
ΔΙΕΘΝΗ
Αγωνιστική αλληλεγγύη

Είναι πάμπολλα τα σημεία συνάντησης του κινήματος ειρήνης με το εργατικό κίνημα. Η γενική αρχή του κινήματος ειρήνης ότι "κάθε μορφή κοινωνικής καταπίεσης κι εκμετάλλευσης είναι αιτία πολέμου" το αποδεικνύει. Ομως, τα σημεία εκείνα που αφορούν την εθνική ανεξαρτησία και ασφάλεια ξεχωρίζουν ιδιαίτερα. Στην Ελλάδα τα σημεία αυτά εντοπίζονται κυρίως στους τομείς των συγκοινωνιών, των τηλεπικοινωνιών και της παραγωγής όπλων. Σε προηγούμενο χρόνο είχαν γίνει γνωστές οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των Ελλήνων ναυτικών για την υπεράσπιση του καμποτάζ στις ελληνικές θάλασσες. Δηλαδή, της υπεράσπισης του δικαιώματος της χώρας να χρησιμοποιεί στην επικράτειά της αποκλειστικά, πλοία με ελληνική σημαία και ελληνικά πληρώματα. Το ζήτημα αυτό έχει πέσει σε φαινομενική νάρκη ενόψει της κατάργησής του λόγω ευρωενωσιακής ντιρεκτίβας.

Είναι γνωστή κι η απαίτηση των Ελλήνων εφοπλιστών να συμπιεστή το κόστος του Ελληνα ναυτικού στο επίπεδο μιας Φιλιππινέζας. Φαίνεται ότι στο όνομα του κέρδους, κυβερνώντες και κεφαλαιούχοι πιστεύουν ότι μπορεί να φυλαχτεί το νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας από μια μάζα κιοτήδων. Τώρα, το πρόβλημα των θαλάσσιων συγκοινωνιών επεκτάθηκε στον αέρα της "Ολυμπιακής Αεροπορίας". Κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι θέλουν να ξεφορτωθούν την ευθύνη του εθνικού αερομεταφορέα, είτε σε κεφαλαιούχους είτε σε ξένες εταιρείες, με αυτή ή εκείνη τη μορφή.

***

Το πρόβλημα της εκποίησης εθνικών συμφερόντων επεκτείνεται στους Ελληνικούς Σιδηροδρόμους και στις αστικές συγκοινωνίες με τη χυδαία φρασεολογία "περί Κολλάδων", λες και το πρόβλημα είναι κάποιοι εργαζόμενοι. Ομως το ζήτημα δε σταματά εδώ. Κάθε τόσο κι ένα νέο πακέτο μετοχών του ΟΤΕ εισάγεται στον τζόγο του Χρηματιστηρίου. Ο μεγίστης εθνικής σημασίας τομέας των τηλεπικοινωνιών προσφέρεται ως βούτυρο στο ψωμί του κάθε τζογαδόρου. Κορωνίδα αυτής της βρωμιάς, είναι η συρρίκνωση της Ελληνικής Βιομηχανίας Οπλων σε σημείο ακινησίας. Αφού επί χρόνια περιόριζαν την ανάπτυξή της στα όρια των απαιτήσεων του διεθνούς μιλιταριστικού κεφαλαίου των ΗΠΑ και της υπαρκτής Ευρωπαϊκής Ενωσης, τώρα δείχνουν να την εγκαταλείπουν ως... ζημιογόνα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, θεωρούν ζημιογόνα την παραγωγική λειτουργία της εθνικής άμυνας. Το γελοίο της ιστορίας είναι ότι την αποκαλούν ζημιογόνα αυτοί οι ίδιοι που τη διαχειρίστηκαν κατά καιρούς. Δηλαδή, αποκαλούν ζημιογόνο τον εαυτό τους. Τα τρία αυτά σημεία των τριών παραγωγικών κλάδων υψίστης εθνικής σημασίας (συγκοινωνίες, τηλεπικοινωνίες, παραγωγή όπλων) είναι αρκετά αποκαλυπτικά για την ποιότητα της εθνικής συνείδησης της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Αυτή η εντελώς καταστρεπτική πορεία είναι λογική μόνο στα κεφάλια των τροφίμων των Ευρω - ενωσιακών κοινοβίων και των πρακτόρων ξένων συμφερόντων. Μπροστά σε αυτό τον ελεεινό κατήφορο, η φετινή Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης στις 17 του Μάη έχει θέση και άποψη. Απευθύνεται στα συνδικάτα των εργαζομένων και τους καλεί να πάρουν μέρος οργανωμένα σε αυτήν. Να συζητήσουν με τους μαχητές της ειρήνης και να οργανώσουν κοινό μέτωπο για τη σωτηρία της Ελλάδας και των Ελλήνων.

***

Οι ειρηνιστές οφείλουν να απευθυνθούν στον οργανωμένο εργατικό συνδικαλισμό, να εξηγήσουν από τη δική τους σκοπιά τα κρίσιμα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα και να τους καλέσουν να στηρίξουν των αγώνα τους. Σε αυτή τη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνη στις 17 του Μάη πρέπει να εμφανιστούν οι οργανωμένες ομάδες των εργατικών συνδικάτων στην πρώτη γραμμή. Πρέπει να καταδειχτεί ότι η οργανωμένη εργατική τάξη κάνει ένα συμβολικό έστω βήμα μπροστά στην κοινωνία και δείχνει πως είναι αποφασισμένη να αναδειχτεί ως "η εθνικά ιθύνουσα τάξη της κοινωνίας". Πρέπει να μπολιαστεί με τις ιδέες περί ελευθερίας του μαχόμενου κινήματος ειρήνης, ως κίνημα συνεχούς κοινωνική αμφισβήτησης. Πρέπει οι εργαζόμενοι να κατανοήσουν πού αρχίζει ο πόλεμος της υπεράσπισης του κοινωνικού έθνους και πού τελειώνει ο βρώμικος πόλεμος των πατριδοκάπηλων για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ολιγαρχίας. Καλούνται οι ειρηνιστές να επισκεφθούν εργοστάσια, επιχειρήσεις, καταστήματα και γιαπιά, να μοιράσουν τη διακήρυξη και να καλέσουν τους εργαζόμενους σε κοινό μέτωπο αγώνα. Η φετινή Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης στις 17 του Μάη πρέπει να γίνει μια πορεία - σταθμός για το κίνημα ειρήνης.

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ