Μια ιστορική κατάκτηση, που αποτελεί σταθμό στην πάλη του εργατικού κινήματος σε όλο το κόσμο τον τελευταίο αιώνα, αυτή της 8ωρης ημερήσιας εργασίας επιδιώκει η κυβέρνηση να καταργήσει με το νομοσχέδιο που θα προωθήσει το Μάη. Η κατάργησή του θα επιχειρηθεί να γίνει μέσω της λεγόμενης συνολικής διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Η διευθέτηση προβλέπει ότι για χρονικό διάστημα που θα οριστεί εκ των προτέρων - τετράμηνο ή και έτος - ο εργοδότης θα μπορεί να απασχολεί τον εργαζόμενο σύμφωνα με τις ανάγκες της παραγωγής, έξω από τα σημερινά πλαίσια του χρόνου εργασίας.

Πιο απλά, ο εργοδότης θα μπορεί να απασχολήσει για 9 ώρες τον εργαζόμενο, βασιζόμενος στο "διευθυντικό δικαίωμα",ώστε να μη δώσει λογαριασμό σε κανένα, ούτε φυσικά και στον εργαζόμενο. Στη συνέχεια, εφόσον έχει μεγαλύτερες ανάγκες, ο εργοδότης θα μπορεί να απασχολήσει και για 10 ώρες ή και παραπάνω τον εργαζόμενο. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να υπάρχει "συμφωνία" από τον εργαζόμενο. Ομως σε συνθήκες έντονης τρομοκρατίας και μεγάλης ανεργίας, είναι φανερό ότι θα είναι πολύ δύσκολο για τον εργαζόμενο να πει "όχι". Οι επιπλέον ώρες εργασίας δε θα πληρώνονται με βάση την υπερεργασία και την υπερωρία, αλλά θα ανταλλάσσονται με... ρεπό!

Το υπουργείο Εργασίας υποστηρίζει ότι το 8ωρο παραμένει σαν "βάση" υπολογισμού του χρόνου εργασίας, μόνο που ο υπολογισμός δε θα γίνεται σε ημερήσια και εβδομαδιαία βάση όπως τώρα, δηλαδή 8ωρο - πενθήμερο, αλλά σε τετράμηνη ή ετήσια και για όχι περισσότερες από 48 ώρες τη βδομάδα!!! Με τέτοια σαθρά επιχειρήματα η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει το αυτονόητο της ανατροπής του δικαιώματος των δικαιωμάτων, στην κατεύθυνση της μεγαλύτερης "ευελιξίας".