Σε μια κίνηση αντιπερισπασμού από τις αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις που προωθεί για την παιδεία (αξιολόγηση καθηγητών, ιδιωτικοποίηση της τεχνικής εκπαίδευσης) προχωρά το υπουργείο Παιδείας, που χτες ανακοίνωσε το περιεχόμενο του προγράμματος "πρόσθετης διδακτικής στήριξης" για τους μαθητές του Λυκείου.

Το πρόγραμμα είναι δομημένο σύμφωνα με τα πρότυπα λειτουργίας των φροντιστηρίων, καθώς η βοήθεια στους μαθητές δεν παρέχεται μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας του σχολείου με την εξασφάλιση των προϋποθέσεων εκείνων που αναβαθμίζουν την εκπαιδευτική διαδικασία (μείωση μαθητών ανά τμήμα, ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών). Το υπουργείο Παιδείας, εκτός του ότι προσπαθεί να παρουσιάσει ως θετική την εισαγωγή του πνεύματος του φροντιστηρίου στο σχολείο, επιχειρεί να κάνει μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς "συνένοχους" στη διαδικασία εφαρμογής των αντιεκπαιδευτικών μέτρων, εισάγοντας την έννοια της "διοικητικής αποκέντρωσης στη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος".

Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, το πρόγραμμα θα ξεκινήσει φέτος από την Α' Λυκείου και θα εφαρμόζεται εκτός διδακτικού ωραρίου. Η "λύση" για το στεγαστικό πρόβλημα βρίσκεται κατά το υπουργείο Παιδείας στη στέγαση σε Δημοτικά Σχολεία, τη συνεργασία Λυκείων, την αναζήτηση αιθουσών στους δήμους και την ενοικίαση αιθουσών. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Παιδείας προτίθεται να νοικιάσει αίθουσες φροντιστηρίων(!).

Η ενισχυτική διδασκαλία, με τη μορφή που ανακοινώθηκε, αποτελεί ακόμα ένα μηχανισμό καταστρατήγησης των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, καθώς δεν προβλέπεται αύξηση των οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών, αλλά οι εκπαιδευτικοί που θα διδάξουν στα προγράμματα "Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης" θα είναι είτε υπηρετούντες στο ίδιο σχολείο "που επιθυμούν να προσφέρουν έργο", και θα αμείβονται με 6.500 δρχ. μεικτά για κάθε ώρα, είτε θα διδάσκουν εκπαιδευτικοί από άλλα σχολεία ή ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί.

Υπενθυμίζεται ότι το πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας έχει θεσμοθετηθεί από παλιά, όμως ποτέ δεν αναπτύχθηκε. Το υπουργείο Παιδείας, τώρα αξιοποιώντας τα κοινοτικά κονδύλια, προχωρά στην εφαρμογή του προγράμματος διαθέτοντας 7 δισ. μόνο για την τρέχουσα σχολική χρονιά και 40 δισ. συνολικά για τα επόμενα 3 χρόνια, πράγμα που γεννά το ερώτημα, τι θα γίνει όταν δεν θα υπάρχουν πια τα κοινοτικά κονδύλια και το βάρος της λειτουργίας του προγράμματος θα πέσει στις πλάτες των γονιών.