Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ,δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω, με επιστολή του απευθύνεται στον Γ. Φαράκο, για το βιβλίο "Αρης Βελουχιώτης - άγνωστα κείμενα" από την οποία δημοσιεύουμε βασικά σημεία: ".. Είμαι ανεψιός του Ταγματάρχη Μιχάλη Παπαζήση,προερχόμενος από οικογένεια, που είχε ενεργό συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση (να σημειωθεί ότι ο πατέρας μου και ο αδελφός του Μιχάλη Παπαζήση, Ταγματάρχης και αυτός του τακτικού στρατού, έδρασε ηρωικά στην περιοχή του Βερμίου ως στρατιωτικός διοικητής του 16ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ) και αισθάνομαι μεγάλη έκπληξη και πικρία για τον τρόπο, με τον οποίο αναφέρεσθε στον αλησμόνητο αγωνιστή της Εθνικής μας Αντίστασης, Μιχάλη Παπαζήση.

Εχω, κατ' αρχάς σοβαρές αμφιβολίες για τη γνησιότητα της έκθεσης του Αρη σε ό,τι αφορά το σημείο εκείνο, που αναφέρεται στην αντικατάσταση του Παπαζήση από τη Διοίκηση του V Ανεξ. Τάγματος του ΕΛΑΣ Παρνασίδας.

Δεν ήταν δυνατό να μη γνώριζε ο Αρης την ηρωική δράση του Μιχάλη Παπαζήση, τόσο στους προηγούμενους πολέμους (Μικρασιατική εκστρατεία, Ελληνοϊταλικός πόλεμος) όσο και τη συμμετοχή του ως στρατιωτικού διοικητή τάγματος στις πολύ κρίσιμες μάχες όπως του 51ου χιλιομέτρου Παρνασίδας (30 - 31/8/1943), της Αράχωβας (10-11/9/43), των Δερβενοχωρίων - Πάρνηθας (16 - 17 - 18 Οκτ.1943), του Σκλήθρου (14/1/1944) κτλ.

Αλλά και αν ακόμα δεχτούμε ότι ο Αρης δεν είχε εκτιμήσει τη στρατιωτική ικανότητα και αξία του Μιχάλη Παπαζήση και συνιστούσε την αντικατάστασή του από τη Διοίκηση Τάγματος, εσείς που γράφετε ιστορία δε θα έπρεπε να σημειώσετε στο σχόλιό σας ότι ο Αρης διαψεύστηκε από τα γεγονότα που ακολούθησαν;

Είναι δυνατόν, κ. Φαράκο, να μη γνωρίζετε ότι ο ηρωικός αυτός ταγματάρχης ήταν από τους ελάχιστους αξιωματικούς του ΕΛΑΣ, που για τον ηρωισμό και την αυτοθυσία του τιμήθηκε διακριτικά με την υπ' αριθμ. ΕΠ. 847/3 - 10 - 44 Δ/γή του Γενικού στρατηγείου του ΕΛΑΣ, με το Αριστείο Απελευθερωτικού Αγώνα;

Αν η έκθεση του Αρη Βελουχιώτη είναι γνήσια, λογικά θα έπρεπε να την είχε απευθύνει στο γενικό στρατηγείο του ΕΛΑΣ που θα προέβαινε και στην αντικατάσταση του Μ. Παπαζήση από τη διοίκηση του V Ανεξ. Τάγματος.

Ενώ δε στο σχόλιό σας στη σελ. 316 η ειρωνεία σας είναι διάχυτη, δεν αναρωτηθήκατε άραγε, γιατί το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ δεν έλαβε υπ' όψιν την πρόταση του Αρη και αντί να τον αντικαταστήσει, τον προήγαγε σε διοικητή συντάγματος, τιμώντας τον συγχρόνως με το Αριστείο Απελευθερωτικού Αγώνα; Η κρίση σας, δυστυχώς, κ. Φαράκο, λειτουργεί κατά τρόπον επιλεκτικόν, αφαιρετικόν και άρα σαφώς απαράδεκτον για ιστορικό συγγραφέα.

Για το σχόλιό σας ότι άμεσα υπεύθυνος του 2ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ ήταν ο διοικητής του, αυτό αποτελεί όχι μόνο διαστρέβλωση της αλήθειας, τελείως άδικα για τον ηρωικό αγωνιστή Μιχάλη Παπαζήση και δείχνει την κακόβουλη πρόθεση από μέρους σας".

Οσον αφορά τον Δεκέμβρη του 1944, ο Μ. Παπαζήσης γράφει: "... Πληθώρα από τεκμηριωμένες μαρτυρίες αποδεικνύουν ότι η παράδοση του Συντάγματος δεν ήταν απόφαση του Μ. Παπαζήση, αλλά των Καπεταναίων - Πολιτικών. Ενδεικτικά αναφέρω την επιστολή - μαρτυρία του Διοικητή του 2ου Τάγματος του 2ου Συντάγματος της ΙΙ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Κώστα Κολοκούρα (Μεσολογγίτη) που επιβεβαιώνει τα παραπάνω. (Δες εφημερίδα "Ασκραίος", αρ. φ. 47 της 23/3/1997).

Η άρνηση του Μιχάλη Παπαζήση να παραδώσει τα όπλα επιβεβαιώνεται και από το πολεμικόν ημερολόγιον της 23ης Βρετ. Τεθ/νης Ταξιαρχίας, στο οποίο αναφέρεται ότι ο "διοικητής του ΕΛΑΣ εκλήθη υπό του Βρετανού διοικητού του τάγματος διά συνομιλίας... Ο διοικητής του ΕΛΑΣ καλείται να παραδώσει τον οπλισμόν των ανδρών αλλά ηρνήθη. " Γι' αυτόν τον λόγο ο Μιχάλης Παπαζήσης εγκλείστηκε αιχμάλωτος στο αγγλικό στρατόπεδο Χασνίου και κρατήθηκε επί δυο και πλέον μήνες μέχρι την ημέρα που υπογράφτηκε η συμφωνία της Βάρκιζας και ανταλλάχθηκε με Αγγλους αιχμαλώτους. Σε αντίθεση με τον εγκλεισμό του Παπαζήση, ο Δημητρίου (Νικηφόρος) μπαινόβγαινε ελεύθερος στο χώρο των εγκλωβισμένων δυνάμεων του Συντάγματος χωρίς να τεθεί υπό κράτηση".

Και ο Παπαζήσης καταλήγει: "Επειδή κατά νόμον, έχω έννομο συμφέρον να ζητήσω την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας σε ό,τι αφορά τους εθνικούς αγώνες του Μ. Παπαζήση, έτσι ώστε να προστατευτεί η μνήμη του ηρωικού αυτού νεκρού Ταγματάρχη, σας καλώ προ πάσης άλλης ενεργείας μου όπως εντός δέκα ημερών προβείτε σε επίδειξη του πρωτοτύπου της προαναφερθείσας έκθεσης του Αρη Βελουχιώτη, στην οποία εισηγείται κατά τη γνώμη σας την αντικατάσταση του Μ. Παπαζήση, λόγω (ως εσείς γράφετε στα σχόλιά σας) ακαταλληλότητος, ή στην αποστολή προς εμένα ενός επικυρωμένου φωτοαντιγράφου ή αν και τούτο δεν είναι δυνατό, να μου γνωρίσετε κατά ποιον τρόπο μπορώ να έχω πρόσβαση στο έγγραφο τούτο, εφόσον δε βρίσκεται στην κατοχή σας.

Αντιλαμβάνεσθε συνεπώς ότι σε μια προσεχή ανατύπωση του βιβλίου σας θα πρέπει να επανορθώσετε όλες αυτές τις ανακρίβειες που υπάρχουν σ' αυτό σχετικά με την εθνική ιστορία και στάση του ταγματάρχη Πεζικού Μιχάλη Παπαζήση και να προβείτε στην αποκατάσταση της αλήθειας.

Σε περίπτωση, όμως, άρνησής σας να πράξετε τα παραπάνω, σας δηλώνω με λύπη μου ότι θα προβώ στη λήψη όλων των νομίμων μέτρων εναντίον σας και κατά παντός υπευθύνου".