Στα μάτια ολόκληρης της ανθρωπότητας έχει - σήμερα πια - αποκαλυφθεί το αποκρουστικό πρόσωπο της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης. Η πραγματική απειλή για την ειρήνη και ασφάλεια, ο πρωταγωνιστής των εντάσεων και επεμβάσεων, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η ανθρωπότητα, οι διεθνείς εξελίξεις, οι χώρες και οι λαοί τίθενται υπό την "κηδεμονία" και την επιτήρησή τους, με στόχο να επιβάλουν τα συμφέροντά τους, με την απειλή της ΝΑΤΟικής μηχανής και την πυρηνική τρομοκρατία. Είναι οι ίδιοι (ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός), που 52 χρόνια πριν έριξαν δύο ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945. Ο απολογισμός τραγικός, 120.000 νεκροί, 50.000 βαριά τραυματισμένοι και ακρωτηριασμένοι, δύο πόλεις στα ερείπια. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός με αυτή τη θηριωδία εγκαινίασε την είσοδο της ανθρωπότητας στην εποχή της πυρηνικής τρομοκρατίας. Διέπραξε δύο φοβερά εγκλήματα, όχι για να επιταχύνει τη λήξη του πολέμου με την Ιαπωνία, που ήταν έτοιμη να συνθηκολογήσει, αλλά για σαφή προειδοποίηση προς τη Σοβιετική Ενωση για τη δοκιμή του φοβερού όπλου και την προβολή της υπεροχής και υπεροπλίας των ΗΠΑ.

Από τις 6 Αυγούστου 1945, αρχίζει ο ολέθριος πυρηνικός ανταγωνισμός. Εγκαινιάζεται μια νέα οικογένεια όπλων βιβλικής καταστροφής, αν σκεφτεί κανείς ότι μέχρι τότε η ισχυρότερη συμβατική βόμβα είχε δύναμη 20 τόνων ΤΝΤ, της πιο εκρηκτικής μέχρι τότε ύλης, ενώ η "βόμβα Χιροσίμα" είχε χιλιαπλάσια δύναμη, δηλαδή 2.000 τόνους ΤΝΤ και τα "θερμοπυρηνικά όπλα" που κατασκευάστηκαν αργότερα χίλιες φορές ισχυρότερα από τη βόμβα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι.

Είναι γεγονός ότι με την απόκτηση της ατομικής βόμβας από τις ΗΠΑ άλλαξε ο συσχετισμός των δυνάμεων. Οι ΗΠΑ απέκτησαν την υπεροχή απέναντι στην ΕΣΣΔ και μαζί και την υπεροψία του ιμπεριαλισμού.

Ετσι, τον Οκτώβρη του 1945, δύο μόλις μήνες από την παράδοση της Ιαπωνίας χωρίς όρους και τον τερματισμό του Β Παγκοσμίου Πολέμου (2.9.45), αρχίζει ο ψυχρός πόλεμος από τον Τρούμαν μυστικά.

Οπως αποκαλύφθηκε το 1978, όταν δημοσιεύτηκαν τα απόρρητα αρχεία του Λευκού Οίκου, του Κογκρέσου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου από τότε μέχρι και το 1948, ύστερα από εντολή του Τρούμαν, καταστρώθηκαν από τον Αϊζενχάουερ και το Πεντάγωνο πάνω από 15 σχέδια για πυρηνική καταστροφή της ΕΣΣΔ. Το μονοπώλιο αυτό κράτησαν οι ΗΠΑ μέχρι το Σεπτέμβρη του 1949, όταν έκανε την πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας η ΕΣΣΔ. Ο συσχετισμός των δυνάμεων αλλάζει. Η ισορροπία αποκαθίσταται, το μονοπώλιο τελειώνει.

Οι ΗΠΑ απαντούν με τη δημιουργία του ΝΑΤΟ στις 4.4.1949. Χώρες που το απαρτίζουν είναι οι ΗΠΑ, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Γαλλία, Αγγλία. Και πάλι οι υποκριτικές μεγαλόστομες διακηρύξεις για μη χρήση βίας, για συνεργασία, για ειρήνη κλπ.

Να, ποιοι "ήρξαντο χειρών αδίκων". Κάτω από τις καθησυχαστικές φιλειρηνικές διακηρύξεις και το δήθεν αμυντικό σκοπό, κρυβόταν το επιθετικό αντισοβιετικό δόγμα Τρούμαν, με τα αλλεπάλληλα σχέδια πυρηνικής καταστροφής της ΕΣΣΔ.

Για τη διαφύλαξη της ειρήνης δεν είχαν ιδρύσει τον ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας; Τι χρειαζόταν ένας άλλος οργανισμός, χωρίς τους Ανατολικούς, με χωριστή στρατιωτική οργάνωση από το 1950 - '51;

Αλλωστε, η πολιτεία του ΝΑΤΟ, και ειδικά των ΗΠΑ, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, αποδεικνύει "του λόγου το αληθές".

Μια απλή αντιπαράθεση, χωρίς σχόλια, της παραγωγής όπλων και ιδιαίτερα πυρηνικών από τις ΗΠΑ και τη Σοβιετική Ενωση, αρκεί για να πείσει κάθε απροκατάληπτο και καλόπιστο άνθρωπο για το ποιος προηγείται πάντοτε, για το ποιος ακολουθεί και ποιος, όχι μόνο θέλει, αλλά και αγωνίζεται σταθερά για την ειρήνη και ποιος την τορπιλίζει με λόγια και έργα. Οι πιστώσεις του προϋπολογισμού για το Πεντάγωνο από 135,8 το 1980, αυξήθηκαν σε 300 δισ. δολάρια το έτος 1986 - '87, δηλαδή επί προεδρίας Ρίγκαν. Αυτές οι δαπάνες σήμερα έχουν τριπλασιαστεί.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το Σύμφωνο της Βαρσοβίας των σοσιαλιστικών χωρών ιδρύθηκε ύστερα από 6 ολόκληρα χρόνια, το 1955 και αφού απορρίφθηκαν από το ΝΑΤΟ όλες οι φιλειρηνικές προτάσεις της ΕΣΣΔ. Και είναι χαρακτηριστικό για τους σκοπούς του ότι στην πρώτη κιόλας συνεδρίασή του στην Πράγα, το Γενάρη του 1956, πρότεινε την κατάργηση των στρατιωτικών συνασπισμών στην Ευρώπη και την αντικατάστασή τους με ένα σύστημα συλλογικής ασφάλειας. Το Μάη του 1958, προτείνει από τη Μόσχα τη σύναψη συμφώνου μη επίθεσης μεταξύ των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και του ΝΑΤΟ.

Τον Ιούλη του 1966, από το Βουκουρέστι, προτείνει διάσκεψη για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και την ταυτόχρονη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και του ΝΑΤΟ και σαν πρώτο βήμα τη διάλυση των στρατιωτικών τους οργανώσεων. Το 1969, από τη Βουδαπέστη, κάνει έκκληση προς όλο τον κόσμο, που οδήγησε στη Διάσκεψη και στην Τελική Πράξη του Ελσίνκι. Και μια σειρά προτάσεις προς αποφυγήν της πυρηνικής καταστροφής, την απαγόρευση της εγκατάστασης στο Διάστημα οποιουδήποτε όπλου, ένα σχέδιο βαθμιαίου πυρηνικού αφοπλισμού και σύναψη συμφωνίας για αμοιβαία μη χρήση βίας και διατήρηση σχέσεων ειρήνης. Η ΕΣΣΔ ανέλαβε την υποχρέωση να μην εγκαταστήσει πυρηνικά όπλα σε χώρες που δε διαθέτουν τέτοια όπλα και να μην τα αυξήσει ή να τα αντικαταστήσει με νέα σε όσες χώρες τα διαθέτουν κλπ.

Στον καταιγισμό των φιλειρηνικών προτάσεων και εκδηλώσεων της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αξίζει να δούμε την απάντηση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ, το 1951, ξεκινούν τις δοκιμές μιας βόμβας χίλιες φορές μεγαλύτερης εκρηκτικής ισχύος από ό,τι ήταν η βόμβα της Χιροσίμα, της υδρογονοβόμβας. Το 1953 αναγκάζεται να ακολουθήσει η Σοβιετική Ενωση.

Το 1953, οι ΗΠΑ ανέπτυξαν τα μακράς εμβέλειας βομβαρδιστικά αεροπλάνα και το 1957 η Σοβιετική Ενωση. Το 1953, οι ΗΠΑ ανέπτυξαν τους βαλλιστικούς πυραύλους μέσης εμβέλειας και το 1959 ακολούθησε η Σοβιετική Ενωση.

Το 1958, οι ΗΠΑ ανέπτυξαν τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και το 1961 η ΕΣΣΔ.

Το 1970, οι ΗΠΑ δοκίμασαν τους πυραύλους με πολλές πυρηνικές κεφαλές. Το 1974 αναγκάζεται να ακολουθήσει η ΕΣΣΔ.

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την αναφορά, με βόμβες νετρονίου, δορυφοροκτόνους πυραύλους, χημικά όπλα κλπ. Διηπειρωτικούς πυραύλους ΜΧ, εγκατάσταση στην Ευρώπη των "Πέρσινγκ 2" και "Κρουζ".

Αλλεπάλληλες δοκιμές σε Νεβάδα και Μουρουρόα. Συνέχιση του προγράμματος του "Πολέμου των Αστρων".

Τεράστια συμβολή στη διατήρηση της ειρήνης κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, με πρωτοβουλία της Σοβιετικής Ενωσης, ήταν οι συμφωνίες για τον περιορισμό των στρατηγικών όπλων ΣΑΛΤ - 1 και 2, η πρώτη το 1972 και η δεύτερη το 1979.

Μετά το 1991 και την εξάλειψη του "αντίπαλου δέους", διαψεύστηκαν όποιες ελπίδες, στην ουσία αυταπάτες, των καλοπροαίρετων ανθρώπων για απενεργοποίηση του ΝΑΤΟ, μια και δεν υπάρχει πια ο υποτιθέμενος κίνδυνος εξ Ανατολών. Ετσι, έχουμε πιο έντονη επιθετική δραστηριότητα της Συμμαχίας και, ουσιαστικά, προσπάθεια επιβολής της παντοκρατορίας της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης. Αυτή εγκαινιάστηκε με τον πόλεμο του Κόλπου, συνεχίστηκε με τη διάλυση και την επέμβαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και φτάσαμε, με την ανοχή του ΟΗΕ, μέχρι και στο βομβαρδισμό του Σαράγεβο από το ΝΑΤΟ.

Η ελπίδα για την απομάκρυνση των πυρηνικών όπλων από την Ευρώπη διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα και, μάλιστα, αποκαλύφθηκε πριν από 2 χρόνια ότι, εκτός των άλλων, οι ΗΠΑ παράνομα και κατά παράβαση διεθνών συνθηκών διατηρούν πάνω από 300 πυρηνικές βόμβες στην Ευρώπη, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη ΝΑΤΟική βάση του Αραξου. Παρά τις αντιφατικές θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, έχουμε - δεν έχουμε πυρηνικά, η χώρα μας, παρά τα ψέματα της κυβέρνησης, ήταν και παραμένει αποθήκη των πυρηνικών όπλων των ιμπεριαλιστών. Χωρίς καμιά αμφιβολία, στον Αραξο υπάρχουν τουλάχιστον 10 πυρηνικές βόμβες αέρος - εδάφους.

Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας είχαν εγκατασταθεί γύρω στις 164 ατομικές βόμβες. Το 1991, οι Αμερικανοί, στο πλαίσιο του νέου σχεδιασμού του ΝΑΤΟ, απομάκρυναν γύρω στις 154 ατομικές βόμβες, αλλά παραμένουν στη χώρα γύρω στις 10, διότι οι ΗΠΑ θεώρησαν ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι το εφαλτήριο της επιδρομής τους με πυρηνικά όπλα κατά της Λιβύης, στην περίπτωση που εκδηλωθεί κρίση στην περιοχή.

Ως γνωστόν, το 1995, ο τότε υπουργός Αμυνας Γερ. Αρσένης αρνιόταν να διαψεύσει καταγγελίες της "Γκρίνπις" για την ύπαρξη ατομικών βομβών στην Ελλάδα, με το αιτιολογικό ότι δεν κάνει δηλώσεις για θέματα εθνικής ασφάλειας. Στις 27 Απρίλη 1995, ο "Ρ" αποκάλυπτε ότι στην Ελλάδα, όχι μόνο υπάρχουν πυρηνικά, αλλά και εκσυγχρονίζονται και ότι, παράλληλα, οι Αμερικανοί ζητούν μια διαθέσιμη μοίρα F-16 για τη μεταφορά και ρίψη των ατομικών βομβών όποτε χρειαστεί. Αποκαλύψεις, που ανάγκασαν τον τότε υφυπουργό Ν. Κουρή, μετά από Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, να αρνηθεί να τοποθετηθεί δημόσια και να ζητήσει από τα κόμματα "να επιλέξουν την οδό της απόρρητης ενημέρωσης". Εξάλλου, τον Αύγουστο του 1997 έρχεται στη δημοσιότητα από την "Ελευθεροτυπία" έκθεση που περιλαμβάνεται στο δελτίο ατομικών επιστημόνων των ΗΠΑ, όπου αποκαλύπτεται ότι σε 7 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα, αποθηκεύονται περίπου 150 - 200 πυρηνικές βόμβες. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι το ΝΑΤΟ, όχι μόνο δε δεσμεύεται να μην αναπτύξει τα πυρηνικά όπλα στο έδαφος των χωρών που μελλοντικά θα γίνουν μέλη του, αλλά αντίθετα, όπως το ίδιο σημειώνει, περιμένει από τα νέα μέλη να υποστηρίξουν το βασικό πρόγραμμα των πυρηνικών εξοπλισμών στη στρατηγική της Ατλαντικής Συμμαχίας. Κατά συνέπεια, ο αγώνας, όχι μόνο για αποπυρηνικοποιημένη ζώνη, αλλά συνολικά για αποπυρηνικοποιημένη Ευρώπη παραμένει ζωτικός και αναγκαίος. Τα διάφορα προγράμματα εκσυγχρονισμού των πυρηνικών όπλων πραγματοποιούνται απρόσκοπτα, την ίδια στιγμή, που υποτίθεται ότι διεξάγονται συνομιλίες για τον περιορισμό τους. Αυτό διαπιστώνεται από τη συνεχή εντατική παραγωγή "έξυπνων" πυρηνικών από τις ΗΠΑ, από τις τελευταίες - παρά την παγκόσμια κατακραυγή - πυρηνικές δοκιμές της Γαλλίας και το καλοκαίρι που πέρασε - παρά την υπογραφή της συμφωνίας κατάπαυσης των πυρηνικών δοκιμών - οι ΗΠΑ προχώρησαν σε νέες πυρηνικές δοκιμές στη Νεβάδα.

Τα πυρηνικά όπλα δεν είναι παρελθόν. Αντίθετα, μπαίνουμε μετά το λεγόμενο"ψυχρό πόλεμο" σε μια εποχή, όπου τα πυρηνικά όπλα και η πυρηνική ισχύς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αναγορεύονται σε βασικό μοχλό της πυρηνικής τρομοκράτησης των λαών, της επιβολής της "νέας τάξης" πραγμάτων και, παράλληλα, ενός τεράστιου κινδύνου για την ίδια την ύπαρξη του πλανήτη.

Στο δίλημμα της εποχής, υποταγή στη βαρβαρότητα ή αντίσταση και ανατροπή, μία είναι η απάντηση: Δυνάμωμα του φιλειρηνικού αγώνα και αντίσταση. Αγώνας για την πλήρη καταστροφή των πυρηνικών, χημικών και βιολογικών όπλων, την απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών, όπως και της έρευνας για νέα καταστρεπτικά όπλα, την άμεση απομάκρυνση των πυρηνικών βομβών από τον Αραξο. Τη μείωση των στρατηγικών δαπανών και τη διάθεση των ποσών που θα εξοικονομηθούν για την ανάπτυξη των λαών του Τρίτου Κόσμου.

Γρηγόρης ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οργανωτικός γραμματέας

της ΕΕΔΥΕ