Το περιβόητο "ναι σε όλα", που αναφώνησαν τα μεσάνυχτα της Κυριακής οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας νόμο τον χειρότερο και πλέον επαχθή για τα λαϊκά στρώματα κρατικό προϋπολογισμό, ήταν μόνο η αρχή της νέας επίθεσης που απεργάζονται τα "εκσυγχρονιστικά" επιτελεία του ΠΑΣΟΚ. Η δουλιά των βαστάζων της άρχουσας τάξης για το 1998 αρχίζει από δω και πέρα, αλλά δε θα είναι μακρινή η στιγμή, που η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι θα βιώσουν τα αποτελέσματά της. Επιπτώσεις που θα έρθουν να προστεθούν στις τόσες και τόσες συνέπειες που ήδη έχουν συσσωρευτεί στις πλάτες των μεροκαματιάρηδων, των υπαλλήλων, των μεσαίων στρωμάτων της πόλης και της επαρχίας, των νέων, των απόμαχων της δουλιάς.

Τα διάφορα τρικ και οι αλχημείες που χρησιμοποίησε ο Κ. Σημίτης και το επιτελείο του για να συσκοτίσει την πραγματική εικόνα του προϋπολογισμού και τις γενικότερες προθέσεις της κυβέρνησης, δεν έχουν μακροβιότητα. Αντίθετα, ξεσκεπάζονται η μία μετά την άλλη. Πριν καλά καλά ψηφιστεί ο προϋπολογισμός, μάθαμε για τις νέες προγραμματικές συμφωνίες, που αντί ν' αποτελέσουν εργαλείο για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, είναι ευκρινές ότι μετατρέπονται σε μέσο παραπέρα πλουτισμού μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών. Τη Δευτέρα - μέρα ανακοίνωσης της νέας φορολογικής κλίμακας - η κυβέρνηση απέδειξε πως στη λογική της ούτε καν η κουτσουρεμένη τιμαριθμοποίηση δεν μπόρεσε ν' "αντέξει", επιβαρύνοντας ακόμα πιο πολύ σε φόρους τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Την άλλη όψη του νομίσματος η κυβέρνηση την έδειξε την Τρίτη, προπαραμονή των Χριστουγέννων, με το κείμενο του νέου "αναπτυξιακού" νομοσχεδίου, όπου ανάγλυφα απεικονίζονται οι διαπλοκές της με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου και η προώθηση όλο και περισσότερων μέτρων για την παροχή πολύμορφων οικονομικών, φορολογικών, τραπεζικών "κινήτρων". Κοντά σ' όλα αυτά την επόμενη Δευτέρα θα ανακοινωθούν και οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, που θα οδηγήσουν σε νέα σημαντική αύξηση των φόρων μεταβίβασης, θα σηματοδοτήσουν νέες αυξήσεις στην αγορά κατοικίας και θα επιφέρουν άνοδο των ενοικίων.

Αυτή είναι η ρότα του "εκσυγχρονισμού". Η κατεύθυνση, δηλαδή, που ακολουθεί η χειρότερη, όλων των τελευταίων δεκαετιών, κυβέρνηση που γνώρισε ο λαός και ο τόπος. Μια κυβέρνηση - ορντινάτζα του μεγάλου, ντόπιου και ξένου, κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας. Μια κυβέρνηση, που θα συνεχίσει το καταστροφικό της έργο, όσο δεν μπαίνει φραγμός στα άνομα σχέδιά της, ενώ ταυτόχρονα, θα καμώνεται πως έχει τη στήριξη του λαού, επειδή διαθέτει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οχι. Η στάση των βο (υ) λευτών του κυβερνητικού κόμματος δεν μπορεί να αποτελεί το άλλοθι του οποιουδήποτε Σημίτη. Πρωταρχική προϋπόθεση, ωστόσο, για να μην παριστάνει ότι δεν το καταλαβαίνει, είναι η στάση που θα επιδείξουμε όλοι όσοι θιγόμαστε από την πολιτική του, έστω από εδώ και πέρα. Από αυτή την άποψη οι λίγες, εκτός ρουτίνας, μέρες που θα περάσουμε, μπορεί και πρέπει να αποδειχτούν χρήσιμες και γόνιμες. Η πρόταση των κομμουνιστών για την ανάγκη δημιουργίας αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού, δημοκρατικού μετώπου, για την αντεπίθεση και την επιβολή μιας πολιτικής προς όφελος του λαού και του τόπου είναι σαφής, δεδομένη και αποτελεί ανοιχτό προσκλητήριο για ενίσχυση των λαϊκών αγώνων. Και πάντως, όταν φέρνουμε στο μυαλό μας τις προκλήσεις και τον αντιλαϊκό κατήφορο της κυβερνητικής πολιτικής, ας μην ξεχνάμε τη λαϊκή θυμοσοφία:... βρίσκουν και τα κάνουν.