Η λαϊκή παροιμία λέγει ότι ο δολοφόνος γυρίζει πίσω στον τόπο του εγκλήματος! Αλλιώς πώς μπορεί να εξηγηθεί η στάση και η συμπεριφορά του κ. Φαράκου - αποστάτη και αναθεωρητή του κομμουνιστικού κινήματος; Πού και πού, μας αιφνιδιάζει με τα ανούσια και προκλητικά του λιβελογραφήματα. Και κάθε φορά που γράφει κύριος σκοπός του είναι να ρίξει τη φαρμακερή του χολή πάνω στο τιμημένο ΚΚΕ να το συκοφαντήσει και να το εκθέσει μπροστά στην ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη. Για να φτάσει κανείς σ' αυτό το στάδιο θα πρέπει να έχει χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς, αξιοπρέπειας, συνείδησης και ντροπής. Πώς αλλιώς μπορούν να χαρακτηριστούν τα όσα γράφει στο βιβλίο του "Δυο όψεις της ιστορίας" και στον καθημερινό Τύπο, περί Βάρκιζας και κατασκόπων των ανατολικών χωρών που στέλνονταν στην Ελλάδα τον καιρό του ψυχρού πολέμου;

Διερωτάται κανείς, ως πού μπορεί να φτάσει η οσφυοκαμψία αυτή, μέχρι πού μπορεί να ωθήσει τον άνθρωπο η υποκειμενικότητα, η ηθική κατάπτωση και η πολιτική τύφλωση.

Το εργατικό κίνημα στην πορεία του γνώρισε πολλούς τέτοιους Κάουτσκι, μόνο που η διαφορά είναι ότι εκείνοι ήταν αντικομμουνιστές, μα ποτέ δεν υπήρξαν κομμουνιστές.

Παλιότερα όταν το ΚΚΕ περνούσε τη βαθιά του οργανωτική και πολιτική κρίση, αυτός σαν ΓΓ του ΚΚΕ δήλωνε άγνοια για τα οικονομικά του Κόμματος και ψήφιζε λευκό, σα να ήταν γραμματέας ΚΟΒ. Σήμερα μας λέγει άλλα, ότι "ένα μέρος των μελών και στελεχών του ΚΚΕ, που έρχονταν στην Ελλάδα τη δεκαετία του '50-'60 ήταν πράκτορες των υπηρεσιών ασφαλείας των ανατολικών χωρών και διενεργούσαν κατασκοπία εις βάρος της Ελλάδας και ότι αυτό ήταν εν γνώσει της ηγεσίας του ΚΚΕ".

Αυτός, όμως, ήταν μέλος του ΠΓ και έκανε και από το 1989 ΓΓ του ΚΚΕ. Κατηγορεί με μίσος και αναίδεια το κόμμα που τον ανέδειξε μέχρι το ανώτατο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα. Ενα κόμμα αγώνων και θυσιών και δε δίστασε, φεύγοντας να οικειοποιηθεί ξεδιάντροπα περιουσία αυτού του"ανορθόδοξου και δογματικού κόμματος".

Αν είχε επάνω του λίγο αίσθημα ντροπής και αξιοπρέπειας θα σκεφτόταν τι να γράψει, αλλά έτσι δίνει πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης και υπακοής στα αφεντικά του.

ΝΙΚΟΣ ΝΤΑΜΠΙΚΗΣ

Λάρισα