Κυριακή 14 Δεκέμβρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 44
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ
Υποπτη βοήθεια από τις ΗΠΑ

Η "συμπαράσταση" των ΗΠΑ στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής για την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών, δημιουργεί βάσιμους φόβους για εκτεταμένη επέμβαση

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ζήτησε, πρόσφατα, από την κυβέρνηση της Γουατεμάλα, μέσω της πρεσβείας τους, να επιτραπεί στα πολεμικά τους αεροπλάνα να εισέρχονται στον εναέριο χώρο της Γουατεμάλα.

Ακόμα, αμερικανικά στρατιωτικά ταχύπλοα θα μπορούν να περιπολούν στις ακτές της Γουατεμάλα, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση. Αυτές οι κινήσεις, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ντόναλτ Πλάντι, πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Γουατεμάλα, έχουν σαν στόχο την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών στην Κεντρική Αμερική. Παρόμοια "αίτηση" υπέβαλε η κυβέρνηση των ΗΠΑ και στην Κόστα Ρίκα. Στον Παναμά, μάλιστα, υπάρχει σχέδιο εγκατάστασης ενός Κέντρου Καταπολέμησης των Ναρκωτικών.

Ωστόσο, ο λαός του Παναμά αντιδρά σε αυτά τα σχέδια. Σε πολλές περιπτώσεις, η αστυνομία προσπάθησε βίαια να καταστείλει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των τελευταίων εβδομάδων. Ο λαός του Παναμά - μετά από τη στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ, το 1989 - αντιμετωπίζει, τουλάχιστον, με καχυποψία την παρουσία Αμερικανών στρατιωτών στη χώρα. Αλλά και στην Κόστα Ρίκα υπήρξαν αντιδράσεις. Η παρουσία ξένων στρατιωτικών σε αυτήν τη χώρα πρέπει να επικυρωθεί από το Κοινοβούλιο, ωστόσο οι βουλευτές δε φαίνονται διατεθειμένοι για κάτι τέτοιο. Ετσι, ο Πρόεδρος Χοσέ Μαρία Φιγκέρες, κάτω από τη "διπλωματική" πίεση από το Βορρά, προωθεί, τώρα, μία συμβιβαστική λύση: Προτείνει στο Κοινοβούλιο κοινές περιπολίες Κοσταρικανών και Αμερικανών. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στη Γουατεμάλα.

Για τα κολομβιανά καρτέλ των ναρκωτικών, η Κεντρική Αμερική είναι ένα σημαντικό πέρασμα προς τις αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Μόνο στο Σαλβαδόρ υπάρχουν 20 μυστικοί διάδρομοι προσγείωσης για αεροπλάνα που μεταφέρουν ναρκωτικά. Στις ακτές της Νικαράγουα από την πλευρά του Ατλαντικού, πλοία με ναρκωτικά μπορούν, χωρίς κανένα πρόβλημα, να ξεφορτώνουν το "εμπόρευμά" τους. Ενώ η Γουατεμάλα φαίνεται να έχει εξελιχθεί σε κεντρικό κόμβο διανομής.

Ωστόσο, η έλλειψη επαρκούς εξοπλισμού της αστυνομίας καθώς και, κυρίως, η έλλειψη πολιτικής βούλησης εκ μέρους των κυβερνήσεων της περιοχής εμποδίζουν τη λήψη σοβαρών μέτρων για την καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών. Αρα, γιατί να μην καλοδεχτούν τα Κοινοβούλια των χωρών της Κεντρικής Αμερικής αυτή την "προσφορά" των ΗΠΑ; Μα απλά, γιατί οι δισταγμοί τους έχουν βάση. Γιατί η παρουσία των Αμερικανών "ειδικών", στην προκειμένη περίπτωση στην καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών, θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο βήμα για άλλους, απώτερους στόχους... Π.χ. Οι ΗΠΑ στηρίζουν, λένε, και το Μεξικό στον αγώνα κατά της μαφίας των ναρκωτικών. Ομως, ελικόπτερα που είχαν σταλεί εκεί από τις ΗΠΑ γι' αυτό το σκοπό, χρησιμοποιήθηκαν τελικά από το στρατό στον πόλεμο κατά του Απελευθερωτικού Στρατού των Ζαπατίστας, με τη σύμφωνη γνώμη της πρεσβείας των ΗΠΑ. Ακόμα, στην αρχή του χρόνου έγιναν γνωστά εσωτερικά έγγραφα του Πενταγώνου, στα οποία επιδοκιμάζεται μία "πιθανή αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων" στο Μεξικό, εφόσον η κυβέρνηση εκεί "απειλείται με πτώση λόγω κοινωνικού και οικονομικού χάους"...

Βάσιμα, λοιπόν, αντιδρούν, κυρίως, οι λαοί της περιοχής σ' αυτήν τη νέα "προσφορά" βοήθειας από τις ΗΠΑ. Αλλωστε νωπές είναι ακόμα οι μνήμες από την απλόχερη συμπαράσταση του βορείου "προστάτη" προς ολόκληρη τη Λατινική Αμερική: Η ανατροπή από τη CIA της κυβέρνησης του Προέδρου Αρμπενς στη Γουατεμάλα το 1954, η απόβαση στην Κοιλάδα των Χοίρων το 1961 και οι συνεχιζόμενες, μέχρι και σήμερα, προσπάθειες των ΗΠΑ να "ρίξουν" την κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα, το στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στον Πρόεδρο Γκουλάρ το 1964 στη Βραζιλία, η εισβολή των ΗΠΑ στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1965, οι προσπάθειες αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης της "UNIDAD POPULAR" του Σαλβαντόρ Αλιέντε στη Χιλή και τελικά το αιματηρό πραξικόπημα, το 1973, που τον ανέτρεψε, ο βρόμικος πόλεμος και τα πραξικοπήματα σε Αργεντινή και Ουρουγουάη στη δεκαετία του '70, ο πόλεμος ενάντια στη λαϊκή εξέγερση στη Νικαράγουα, το Ελ Σαλβαντόρ και τη Γουατεμάλα στη δεκαετία του '80 κλπ...

Πώς να μην είναι καχύποπτοι οι τόσο δοκιμασμένοι, αλλά και συνεχώς δοκιμαζόμενοι λαοί της περιοχής, κάθε φορά που οι ΗΠΑ τείνουν... "χείρα βοηθείας";

Γ. ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ