Μακριά από τις ανάγκες της περιοχής και των κατοίκων της είναι ο προϋπολογισμός της Νομαρχίας Δυτικής Αττικής για το 1998. Χωρίς να προδιαγράφει την παραμικρή αναπτυξιακή προοπτική, σε πλήρη συμμόρφωση με την πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο προϋπολογισμός χαρακτηρίζεται, εκτός των άλλων, και από γενικευμένη μείωση του συνόλου των κονδυλίων που προβλέπονται για τους τομείς υγείας, παιδείας, βιομηχανίας, γεωργίας και κτηνοτροφίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναντιστοιχίας αναγκών και προβλεπόμενων δαπανών αποτελεί η περίπτωση του τομέα Διεύθυνσης Βιομηχανικού και Ορυκτού Πλούτου. Το ποσό που διατίθεται στον προϋπολογισμό του 1998 για το συγκεκριμένο τομέα είναι μειωμένο κατά 100.000 δραχμές σε σχέση με πέρσι, τη στιγμή που οι ανάγκες και τα προβλήματα αυξάνονται συνεχώς.

Παράλληλα, ο προϋπολογισμός για τη Δυτική Αττική επιτείνει το πρόβλημα ελλιπούς ελέγχου των 6.000 περίπου βιομηχανιών, που λειτουργούν στην περιοχή - 300 περίπου εξ αυτών χωρίς άδεια και τα ανάλογα μέτρα ασφαλείας - καθώς δεν προβλέπονται κονδύλια για την πρόσληψη υπαλλήλων. Τον έλεγχο διενεργούν μόλις 3 (!) υπάλληλοι. Κονδύλια δεν προβλέπονται ούτε για την πρόσληψη κτηνιάτρων που έχει ανάγκη η περιοχή.

Στον τομέα της υγείας τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, αφού για το "πολυσυζητημένο" Νομαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας "Θριάσιο" δίνονται 4,5 δισεκατομμύρια δραχμές, ποσό ίδιο με το περσινό. Την ίδια στιγμή, όπως κατήγγειλε σε συνέντευξη Τύπου χτες ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Θριασίου, το νοσοκομείο βρίσκεται σε οριακό σημείο!

Σχολιάζοντας τον προϋπολογισμό στο σύνολό του και ιδιαίτερα τη μείωση των, άμεσα συνδεδεμένων με τις ανάγκες των κατοίκων, κονδυλίων, ο νομαρχιακός σύμβουλος και επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας", Αντώνης Χοροζάνης,δήλωσε: "Το Νομαρχιακό Συμβούλιο πρέπει να καταψηφίσει έναν τέτοιο προϋπολογισμό. Εναν προϋπολογισμό που χαράσσεται μακριά από τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, μακριά από μια αναπτυξιακή πορεία". Επισήμανε δε πως "όσο υποτασσόμαστε στην πολιτική της κυβέρνησης, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος να "καταντήσουμε" διακοσμητικά στοιχεία". Στην κατεύθυνση να αποτραπεί κάτι τέτοιο, ο Αντ. Χοροζάνης δήλωσε στο "Ρ" πως ένα πρώτο βήμα αποτελεί η ανάδειξη των αναγκών της περιοχής και η διεκδίκηση αγωνιστικών λύσεων.