Κυριακή 23 Νοέμβρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 39
Με δάκρυα στα μάτια

Ο "Ριζοσπάστης", νόμιμος στην Αθήνα, την πρώτη μέρα της απελευθέρωσης

Με την ευκαιρία των γενεθλίων των 80 χρόνων του ΚΚΕ, με μεγάλη συγκίνηση θυμήθηκα ένα γεγονός, μια λεπτομέρεια από τη μακρόχρονη ζωή του "Ριζοσπάστη".

Οπως είναι γνωστό από τον Απρίλη του 1944, άρχισε να κυκλοφορεί ο "Ριζοσπάστης της Αθήνας", όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Την ευθύνη για την έκδοσή του είχε η Διαφώτιση της ΚΟΑ, που καθοδηγούσε η ηρωίδα του λαού μας Ηλέκτρα Αποστόλου,ως την τραγική θυσία της. Αρχισυντάκτης ήταν η Διδώ Σωτηρίου.Η εφημερίδα έβγαινε καθημερινά, κυκλοφορούσε ελεύθερα στις ανατολικές συνοικίες και στην υπόλοιπη Αθήνα παράνομα.

Από τα μέσα του Σεπτέμβρη του 1944 ύστερα από την επιτυχή δράση του 2ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ Αθήνας, οι Ανατολικές συνοικίες, Βύρωνας, Καισαριανή, Υμηττός κλπ. λευτερώθηκαν. Με την ευκαιρία αυτή ο "Ριζοσπάστης της Αθήνας" άρχισε να τυπώνεται σ' ένα σχολείο του Βύρωνα σε ταχυπιεστήρια, σε τυπογραφικό χαρτί που έπαιρναν οι αγωνιστές από τους Γερμανούς, μα και οι εργάτες - αγωνιστές που δούλευαν και το έβγαζαν από το Εθνικό Τυπογραφείο!Σε μένα, που ήμουν τότε σύνδεσμος, ανατέθηκε κι ένα πρόσθετο καθήκον: Να πηγαίνω, κάθε πρωί πριν τις 8πμ, στα όρια της ελεύθερης με τη μισοελεύθερη πια Αθήνα, να παίρνω ένα τεράστιο δέμα με εφημερίδες και να τα παραδίνω σ' έναν από τους διακινητές του σε ορισμένες συνοικίες της Αθήνας, σε παράνομο, φυσικά, ραντεβού. Για τη μεταφορά της εφημερίδας, μου έδωσαν κι ένα σύντροφο ταξιτζή.

Στις 12 του Οκτώβρη 1944 πρωί - πρωί, όπως και όλες τις προηγούμενες μέρες, φθάσαμε στον τόπο του ραντεβού. Ηταν ένας φράχτης κάποιου περιβολιού, σκεπασμένος με αγιοκλήματα και γιασεμιά. Ακόμα μισοσκόταδο. Ωσπου να παραλάβω το δέμα με τους "Ριζοσπάστες", ξημέρωσε για τα καλά! Πλησιάζοντας στ' αυτοκίνητο άκουσα καταιγισμό πυροβολισμών. Βλήματα τρύπησαν το μπαρπρίζ του αυτοκινήτου και ο ταξιτζής πετάχτηκε έντρομος έξω. Εγώ άρχισα να τρέμω. Κάτσαμε όμως και σκεφτήκαμε και αποφασίσαμε να πάμε όπως κάθε μέρα στη δουλιά μας. Ομως αυτή τη φορά το ραντεβού μας με τον άλλο σύνδεσμο δεν πραγματοποιήθηκε. Οι πυροβολισμοί προέρχονταν από τις οπισθοφυλακές των κατακτητών που άδειαζαν την Αθήνα.

Τη μέρα εκείνη, 12 του Οκτώβρη 1944, ο "Ριζοσπάστης της Αθήνας" μοιράστηκε νόμιμα σε όσους πρόλαβαν από τις εκατοντάδες χιλιάδες Αθηναίων, που ήδη κατέβαιναν απ' τις βόρειες συνοικίες και τα Πατήσια σε πυκνές φάλαγγες ανεμίζοντας τις γαλανόλευκες και τα κόκκινα λάβαρα, κρατώντας ψηλά τα πανό με τα συνθήματα, με κόκκινα γαρίφαλα στα χέρια, τραγουδώντας τ' αγαπημένα μας τραγούδια. Κι ο ήλιος να λάμπει, να λούζει στο χρυσό του φως τα πάντα, κι ο κόσμος να γελά και να φωνάζει συνθήματα, πλησιάζοντας στα Χαυτεία.

Στεκόμουν με τους "Ρίζους" στην αγκαλιά και τα δάκρυα ποτάμια από τη συγκίνηση, τη χαρά μα και τη λύπη για κείνους που δεν επέζησαν να μοιραστούν μαζί μας, τη δικαίωση των αγώνων και των θυσιών τους.

ΗΡΩ ΜΠΑΡΤΖΩΤΑ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ