Διαβάζοντας το βιβλίο του Λ. Μαυροειδή "Οι δυο όψεις της ιστορίας", είδα όλη την κατάντια αυτών που από τα νεανικά τους χρόνια εντάχθηκαν στο αριστερό κίνημα για το καλό του λαού μας και στο τέλος έφτασαν όχι μόνο να παραχαράζουν ιστορικά γεγονότα, αλλά και να ρίχνουν όλο το δηλητήριο ενάντια στο ΚΚΕ, στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, που δήθεν τους πότισαν οι ηγέτες τους με τις δογματικές τους ιδέες.

Ο Φαράκος όφειλε να δώσει εξηγήσεις όσον αφορά τα λεγόμενά του: "Η Βάρκιζα ήταν υποχρεωτική την ώρα που έγινε και ότι μόνο ο Τσόρτσιλ ήταν κατά του κινήματος αντίστασης". Οι υπόλοιποι πολιτικοί της Αγγλίας τι ήταν; Ποια πολιτική άσκησε ο Ατλυ του Εργατικού Κόμματος μετά τις 5-7-1945;

Ποιο πρόβλημα έλυσε η συμφωνία της Βάρκιζας; Την επομένη μέρα 80.000 εντάλματα υπήρχαν κατά των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Οι παρακρατικοί και τα κρατικά όργανα σκότωναν, ατίμαζαν, λεηλατούσαν, ρήμαζαν τον τόπο. Τι έπρεπε να κάνουν οι αγωνιστές; Να σκύψουν το κεφάλι; "Σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω"; 17 μέρες έμεινα λεύτερος μετά την παράδοση των όπλων, από τις 22 - 2 - 45 μέχρι τις 10 - 3 - 45. Τι έπρεπε να κάνω, όπως και χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, να προσκυνήσουμε; Οχι.

Πότε κατάλαβε ότι το ΚΚΕ έστελνε "πράκτορες" και "κατασκόπους" εις βάρος της Ελλάδας; Και όταν το "κατάλαβε" γιατί συνέχιζε και παρέμενε, όχι μόνο ως στέλεχος, αλλά και ως απλό μέλος του Κόμματος;

Από πότε έχει πάψει να υπάρχει ο ιμπεριαλισμός; Ούτε μια λέξη, έστω για κείνη την περίοδο, των Αγγλων και Αμερικανών;

Γιατί ρίχνει τις ευθύνες σ' όλα τα κόμματα; Στο ίδιο τσουβάλι εκείνα που πήραν μέρος στην Αντίσταση, με τα κόμματα της απουσίας και της συνεργασίας με τους κατακτητές;

Ως αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ έχω να πω στον Φαράκο, ότι είναι παραχαράκτης των γεγονότων. Αποστάτησε από τις κομμουνιστικές ιδέες - δικαίωμά του, όπως και κάθε ανθρώπου, να διαλέξει το δρόμο που αυτός νομίζει στη ζωή του - δεν έχει όμως δικαίωμα να ρίχνει λάσπη στους αγωνιστές, που έπεσαν στα πεδία των μαχών, στα ξερονήσια, στα μπουντρούμια, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, ζητωκραυγάζοντας για την Ελλάδα, για τη λευτεριά, για το ΚΚΕ και να τους αποκαλεί "κατασκόπους" και "πράκτορες".

ΗΛΙΑΣ ΑΡΜΑΓΟΣ