Η Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας συνεδρίασε και αποφάσισε ένα διαφορετικό διεκδικητικό πλαίσιο από αυτό της ΓΣΕΕ. Τα αιτήματα που προτάσσουμε είναι η προστασία του κλάδου, η δημιουργία κλαδικής πολιτικής σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση προς όφελος των εργαζομένων, η προστασία των εργασιακών σχέσεων με αιχμή το 8ωρο, ενάντια στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, η αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών, αφορολόγητο όριο ίσο με το κατώτερο εισόδημα που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ. Για το ασφαλιστικό ζητάμε την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, ενάντια και στην "έκθεση Σπράου". Ζητάμε ακόμα να διατεθούν περισσότερα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για την υγεία, την παιδεία. Απαιτούμε να αποχωρήσει η ΓΣΕΕ από τον "κοινωνικό διάλογο".

Η μεγάλη σημασία της συμμετοχής των εργαζομένων σε αυτή την απεργία, προκύπτει και από τις συνθήκες μέσα στις οποίες γίνεται. Οι δηλώσεις Σημίτη αναδεικνύουν τη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις και την υποτέλεια στα πλαίσια των προγραμμάτων σύγκλισης. Απορρίπτουμε αυτές τις επιλογές σαν μονόδρομο και υποστηρίζουμε ότι απέναντι σε όλη αυτή την πολιτική πρέπει να αντιπαραθέσουμε αγωνιστικά τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος.

Μόνο και μόνο η δήλωση Σημίτη ότι αυτές οι επιλογές δεν πρέπει να συναντήσουν αντιπαραθέσεις είναι για μας λόγος κινητοποίησης, ώστε το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να αναδείξει τις προτάσεις του, οι οποίες μπορούν και να ανατρέψουν τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των μονοπωλίων και της κυβέρνησης.

Οι περιοδείες και οι συσκέψεις που έχουν γίνει στους χώρους δουλιάς, δείχνουν ότι υπάρχει αγανάκτηση από τους εργαζόμενους. Από τα μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας μας οι εργαζόμενοι καλούνται, μέσα από τα σωματεία τους, ενωμένοι, να αντιπαλέψουν αυτές τις πολιτικές και να βρίσκονται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων. Στόχος μας πρέπει να είναι η δημιουργία ενός πλατύτερου μετώπου των εργαζομένων, που πραγματικά θα έρχεται σε ρήξη με αυτές τις πολιτικές.

Ο κλάδος μας είναι επιρρεπής στο χτύπημα των εργασιακών σχέσεων. Μέσα στην προηγούμενη βδομάδα έκλεισαν δυο εργοστάσια με 350 εργαζόμενους, στο όνομα του μεγαλύτερου κέρδους και η κυβέρνηση αντί να πάρει μέτρα διάσωσης του κλάδου, εξακολουθεί να στηρίζει σκανδαλωδώς τους βιομήχανους με επιδοτήσεις. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από αυτές τις πολιτικές και να αλλάξουν οι συνδικαλιστικοί και πολιτικοί συσχετισμοί για να δημιουργηθεί μια καλύτερη κατάσταση.