Κυριακή 28 Σεπτέμβρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Ο "διάλογος" συνεχίζεται...

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να "δει" κανείς τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ενας απ' αυτούς είναι η παρατήρηση του ...καπνού που βγαίνει από τις "οργισμένες" δηλώσεις του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών, Θ. Πάγκαλου.

Αν επιλέξει κάποιος αυτόν τον τρόπο, δεν πρέπει να ξεχνά πως η εμπειρία διδάσκει πως, όταν ανεβαίνουν οι τόνοι, τότε κορυφώνεται το παζάρι στο διπλωματικό παρασκήνιο. Και το παζάρι έχει στηθεί, οι "πελάτες" είναι μπροστά στον πάγκο και ο έμπορος έχει καθορίσει τις τιμές. Ολα είναι έτοιμα, λοιπόν, και οι "φωνές" του υπουργού Εξωτερικών, Θ. Πάγκαλου, δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από τις συνηθισμένες "αγκωνιές" για μια καλύτερη θέση μπροστά στο τραπέζι.

Οι λεονταρισμοί του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών δεν έχουν καμία αξία, από τη στιγμή που αυτός ο ίδιος και η κυβέρνηση, της οποίας είναι μέλος, πήγε και στήθηκε μπροστά στον πάγκο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, περιμένοντας από την Ουάσιγκτον τη μοιρασιά.

Οι "τιμές" που έχει καθορίσει η αμερικανική διπλωματία για αυτή τη συναλλαγή είναι γνωστές και δεδομένες. Τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον στην περιοχή, όπως με πολλούς και διάφορους τρόπους έχουν περιγραφεί, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το πώς θα γίνει η μοιρασιά. Στην προκειμένη περίπτωση, η Τουρκία αποτελεί για την Ουάσιγκτον τον στρατηγικό της εταίρο στην περιοχή. Αυτή η απλή και σαφής διαπίστωση περιγράφει και τα όρια του αμερικανικού"διαμεσολαβητικού" ρόλου ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Είναι φανερό, πως οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παίξουν το ρόλο του "έντιμου" μεσάζοντα που χρησιμοποιείται στη διεθνή πρακτική για τον απλούστατο λόγο πως ο ιμπεριαλιστικός κολοσσός με τα δικά του ιδιαίτερα συμφέροντα στην περιοχή, δεν μπορεί να είναι έντιμος. Θα αξιοποιήσει, ήδη αξιοποιεί, τη δύναμή του για να στηρίξει τον προνομιακό του εταίρο, την Αγκυρα, και να διαιωνίσει την κυριαρχία του στην περιοχή.

Το σενάριο, λοιπόν, είναι γνωστό και εξελίσσεται, όσο κι αν ο Θ. Πάγκαλος, ή ο όποιος άλλος, ανεβάζει τους τόνους. Ο Κ. Σημίτης, ήδη ετοιμάζεται για ένα τετ α τετ με τον πρωθυπουργό - των "βιαστών" και "δολοφόνων" κατά την άποψη Πάγκαλου - Μ. Γιλμάζ. Και ο ίδιος ο Θ. Πάγκαλος, γνωρίζει πολύ καλά πως θα συναντηθεί αρκετές φορές με τον όποιο Τούρκο ομόλογό του για να προχωρήσουν όσα έχουν σχεδιαστεί: Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο, δρομολόγηση διαδικασιών αντιμετώπισης του συνόλου των ελληνοτουρκικών εδαφικών διαφορών, νομιμοποίηση της διχοτόμησης στην Κύπρο...

Ολα αυτά, προφανώς, θέλουν το χρόνο τους. Οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί των Αμερικανών ιμπεριαλιστών έχουν ορίζοντα δεκαετιών και οι αρμόδιες υπηρεσίες τους τεράστια "υπομονή". Πάνω απ' όλα έχουν σαφέστατους και ξεκάθαρους στόχους που στην προκειμένη περίπτωση μόνο μεγάλη ανησυχία είναι δυνατό να προκαλούν στην Ελλάδα.

Καθώς όλα τα παραπάνω είναι ορατά ακόμη και για τον απλό πολίτη ο οποίος απλώς παρακολουθεί τα όσα δημόσια καταγράφονται από τις διπλωματικές διεργασίες, το ερώτημα που τίθεται για την ελληνική κυβέρνηση πρέπει να διατυπωθεί χωρίς περιστροφές: Η ανικανότητα ή μήπως οι άρρηκτοι δεσμοί υποτέλειας "επιβάλλουν" τη διατήρηση τέτοιου είδους ελληνοαμερικανικών σχέσεων;

Δυστυχώς, όποια και αν είναι η απάντηση, ελάχιστη σημασία έχει για τη χώρα μας και το λαό της. Περισσότερο θα ενδιαφέρει τους ιστορικούς του μέλλοντος, που θα θελήσουν να απαντήσουν στα "γιατί" και στα "πώς" των επόμενων, πιθανών, εθνικών τραγωδιών. Που ο κίνδυνος να πραγματοποιηθούν, με την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική, όλο και μεγαλώνει.

Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ