Κυριακή 2 Απρίλη 1995
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ... προσφορά σε αριθμούς

Αποκαλυπτικοί της... προσφοράς του Κ. Καραμανλή και του... θαύματος που επικαλούνται οι υμνητές του είναι και μια σειρά αριθμοί της εποχής εκείνης. Αριθμοί, που φανερώνουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής του.

Ο "Συναγερμός" παρέδωσε στον Καραμανλή 350 εκατ. δρχ. δημόσιο χρέος και αυτός παρέδωσε την Ελλάδα με 23,5 δισ. δημόσιο χρέος. Η μετανάστευση την περίοδο 1951 - 1954 ήταν 72.445. Την περίοδο 1954 - 1961 οι μετανάστες έφτασαν τους 191.555 και στην τετραετία 1961 - 1965 τους 478.096. (Ν. Ψυρούκης: "Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας", τόμος β, σελ. 39). Η ανεργία και η υποαπασχόληση από τη μια μεριά ωθούν στους αυξητικούς ρυθμούς της μετανάστευσης και της αστυφιλίας και από την άλλη αποδεικνύουν ότι ο παράδεισος του Καραμανλή, για τον οποίο γίνεται λόγος σήμερα, μάλλον κάπως αλλιώς ήταν. Με στοιχεία του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, το 1960 οι άνεργοι εργατοϋπάλληλοι φτάνουν τις 250.000 και μόνο το 20% απ' αυτούς έπαιρνε επιδότηση. Σύμφωνα ακόμη με στοιχεία της κυβερνητικής ΓΣΕΕ, το κόστος ζωής στο διάστημα 1953 - 1960 είχε αυξηθεί κατά 80%, ενώ οι αμοιβές των εργαζομένων κατά 50 - 55%. Η αγοραστική τους δύναμη δηλαδή είχε μειωθεί κατά 25 - 30%

Στο διάστημα 1953 - 1961 οι στρατιωτικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 180% (ΕΔΑ: υλικά β Συνεδρίου 1963). Η αύξηση αυτών των στρατιωτικών δαπανών φυσικά δεν αφορούσε τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά τα ΝΑΤΟικά συμφέροντα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αμερικανική βοήθεια την περίοδο 1944 - 1963 σπαταλήθηκε κατά 53,7% για στρατιωτικούς σκοπούς, ενώ τίποτα δεν πήγε στη βιομηχανία. Ακόμη το εμπορικό έλλειμμα της χώρας σ' όλη την Καραμανλική οχταετία παραμένει αρκετά υψηλό. Π. χ. 288,5 εκατ. δολάρια είναι το 1960 και 326,9 το 1961. Επίσης το 1961 οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 41,7% των εισαγωγών και τα προϊόντα που εξάγονται είναι κυρίως αγροτικά (καπνός, βαμβάκι, σταφίδα). Τα καθαρώς βιομηχανικά, αν αφαιρέσουμε τα μισοκατεργασμένα μέταλλα, προϊόντα που εξάγονται αντιπροσωπεύουν το 5% με 10% του συνόλου των εξαγωγών γενικά. Η απασχόληση την ίδια χρονιά κατανέμεται ως εξής: 53,6% του ενεργού πληθυσμού απασχολούνται στην πρωτογενή παραγωγή και 18,9% στη δευτερογενή. Η πρωτογενής παραγωγή συμμετέχει στο εθνικό εισόδημα κατά 31%, η δευτερογενής κατά 27% και οι υπηρεσίες κατά 41% (βλέπε: Σπ. Λιναρδάτος: "Από τον εμφύλιο στη χούντα". τόμος Δ σελ. 63 - 64).

Αξίζει, τέλος, να δώσουμε και την εικόνα που παρουσίαζε η Αθήνα εκείνη την εποχή. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσαν στη Βουλή (22 - 24/2/1961) οι Γ. Μαύρος και Ι. Ζίγδης η πρωτεύουσα συγκέντρωνε: το 42% του εθνικού εισοδήματος, το 63% της βιομηχανίας, το 43% των δημοσίων υπαλλήλων, το 61,3% των γιατρών και του υγειονομικού προσωπικού. Επίσης απορροφούσε το 80% των εισαγωγών της χώρας και είχε πάνω από το 85% των ειδικευμένων γιατρών.

Ο καθηγητής Α. Αγγελόπουλος έγραφε για την εικόνα της ελληνικής οικονομίας το 1961 (Σπ. Λιναρδάτου, στο ίδιο σελ. 65): "Τελικόν αποτέλεσμα της οικονομικής πολιτικής των τελευταίων ετών υπήρξεν η δημιουργία μιας προσόψεως ευημερίας, όπισθεν της οποίας δεν παύουν να υπάρχουν πρωτόγονοι βιωτικαί συνθήκαι διά μέγα μέρος του πληθυσμού.... ".


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ