Παρασκευή 1 Νοέμβρη 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 23
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Επιλογή απόγνωσης για το παιδί τους

Δραματική επιλογή μιας οικογένειας, που κατέδωσε το παιδί της στην Αστυνομία, για να το σώσει από τα ναρκωτικά

"Με τόσα που ακούμε και βλέπουμε καθημερινά, τρομοκρατηθήκαμε".

Με τη φράση αυτή, προσπάθησαν χτες οι γονείς μιας 20χρονης κοπέλας να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι παρέδωσαν την κόρη τους στην Αστυνομία, όταν αντιλήφθηκαν ότι υπέπεσε δυο φορές μέσα σε δυο μήνες στο ίδιο παράπτωμα, κατείχε, δηλαδή, μικροποσότητα ακατέργαστου χασίς. "Το βρήκα στην τσάντα της", εξήγησε ο 40χρονος πατέρας, που είναι δημόσιος υπάλληλος. "Εμοιαζε με ρίγανη. Ηταν η δεύτερη φορά. Την πρώτη, συζήτησα μαζί της, τη ρώτησα γιατί, μου είπε ότι το έκανε, επειδή, τάχα, την καταπιέζω. Μου είπε και το όνομα αυτού που της το έδωσε. Τώρα μας είπε "μάνα, μπαμπά, απορώ πώς έφτασα σ' αυτό το επίπεδο"".

Η δραματική αυτή εξέλιξη αποδεικνύει περίτρανα πως αποτελούν κούφια λόγια οι μεγαλόστομες διακηρύξεις της πολιτείας περί προτεραιοτήτων, όσον αφορά την καταπολέμηση των ναρκωτικών. Ενας γονιός οδηγήθηκε σε μια "τυφλή επιλογή", αντί να περάσει μέσα από κάποιες άλλες δομές, στις οποίες η Αστυνομία θα αποτελούσε ένα σημαντικό κρίκο. Και υπάρχουν περιπτώσεις όπου η Αστυνομία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κατεύθυνση της προώθησης ναρκομανών προς τις κοινότητες απεξάρτησης, αλλά πάντα σε συνεργασία με τους γονιούς.

Ο πατέρας, με τη σύμφωνη γνώμη της μητέρας, έκρινε ότι το καλύτερο που είχε να κάνει για το παιδί του ήταν να το πάει ο ίδιος στο Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων και να επιληφθεί πλέον η Δικαιοσύνη. Ετσι, έμειναν και οι τρεις στο Τμήμα όλη νύχτα και το πρωί οδηγήθηκαν από αστυνομικούς στον εισαγγελέα Πρωτοδικών, ο οποίος άσκησε ποινική δίωξη εναντίον της κόρης για αγορά, κατοχή και χρήση χασίς και την παρέπεμψε στην 4η τακτική ανακρίτρια Αρετή Παπαδιά να απολογηθεί. Μέχρι να ζητήσει προθεσμία για σήμερα - δεν είχε δικηγόρο - οι γονείς έστεκαν παράμερα βουβοί και φοβισμένοι από την παρουσία δημοσιογράφων και καναλιών. Από τη στιγμή εκείνη, άρχισαν να αμφιβάλλουν για την ορθότητα ή μη της ενέργειάς τους και να αισθάνονται ότι κινδυνεύουν να αποτελέσουν το περιεχόμενο ενός ακόμη επεισοδίου στην τηλεοπτική ανθρωποφαγία. Αποτραβήχτηκαν τελικά σ' ένα διάδρομο, όπου δεν έφταναν οι κάμερες και τα φλας κι εκεί δέχτηκαν να μιλήσουν με τους εκπροσώπους του Τύπου, με την παράκληση να μείνουν ανώνυμοι. Αλλιώς, απείλησε ο πατέρας, "θα αυτοκτονήσω"!

Σεβόμαστε το όνομα της οικογένειας, που είναι "καλή και όχι διαλυμένη", όπως τονίζει η μητέρα, και δεν το αναφέρουμε, παρότι μας είναι γνωστό. Αλλωστε, στην περίπτωση αυτή, σημασία δεν έχει ποιος, αλλά τι και γιατί έγινε ό,τι έγινε και στα ερωτήματα αυτά οι γονείς απάντησαν με ειλικρίνεια. Δεν είναι κακοί γονείς, αγαπούν και φροντίζουν τα παιδιά τους. Η κόρη εργάζεται. Είχε μια ερωτική απογοήτευση και κάπου "έμπλεξε".

"Πιστεύω - λέει με σπασμένη φωνή και κάποτε κλαίγοντας ο πατέρας - ότι όλη αυτή η ταλαιπωρία στο Τμήμα και εδώ θα τη συνετίσει. Αν όχι, αυτό σημαίνει ότι έχω χάσει το παιχνίδι. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι το έκανα για το καλό της. Το δέχτηκε, αλλά μου κρατά μούτρα. Στο τέλος, πιστεύω, θα με συγχωρήσει. Νιώθω απαίσια, όμως μπορεί να αποδειχτεί ότι η κίνησή μου ήταν σωστή".

"Για να φτάσουμε να φέρουμε το παιδί μας στον ανακριτή, καταλαβαίνετε τον πόνο μας, προσθέτει η μητέρα. Αν το αφήναμε, πιστεύαμε ότι θα το χάσουμε".

Μακάρι το δράμα μιας ακόμα οικογένειας, που βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπη με τα ναρκωτικά, να σταματήσει εδώ. Θα ήταν κρίμα μια "λάθος κίνηση" να το παρατείνει.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ