"Εκανε το καθήκον του. Πέρασε από τη γη και άφησε κάτι"... Ετσι απλά, λιτά - όπως το ένιωθε, σαν κάτι φυσικό - περιέγραψε τον αγώνα και την προσφορά μιας ολόκληρης ζωής, που κληρονόμησε ακριβή παρακαταθήκη στο κομμουνιστικό κίνημα, στο λαϊκό και ιδιαίτερα στο ναυτεργατικό κίνημα, όπου έδρασε "με μετερίζι το καράβι". Δεν άφησε, λοιπόν, κάτι, άφησε πάρα πολλά ο Αντώνης Αμπατιέλος, άφησε μια ζωή - παρακαταθήκη στον αγώνα για κοινωνική πρόοδο, για έναν καλύτερο σοσιαλιστικό κόσμο, που "θα 'ρθει έτσι κι αλλιώς", παρά τα πισωγυρίσματα και τα ζιγκ - ζαγκ της ιστορίας.

Αυτός είναι ο Αντώνης Αμπατιέλος, ο κομμουνιστής ηγέτης, ο ναυτεργάτης που αναδείχτηκε ηγέτης στο ναυτεργατικό κίνημα, όχι μόνον της χώρας μας, μα και διεθνώς και το όνομά του συνδέθηκε με τις πιο σημαντικές κατακτήσεις του ναυτεργατικού κινήματος. Σ' αυτό το κίνημα, που εξελίχτηκε στη δεκαετία του '40 σε ένα ρωμαλέο κίνημα, η προσφορά του κομμουνιστή ναυτεργάτη Αντώνη Αμπατιέλου ήταν καθοριστική. Μέσα από την, τότε, πολύχρονη, επίμονη και ενωτική δουλιά και δράση που φέρνει τη σφραγίδα του Αντώνη Αμπατιέλου, το ναυτεργατικό κίνημα κατέκτησε την ενότητά του, καρπός και κορυφαία έκφραση της οποίας ήταν η ίδρυση της θρυλικής, πλέον, ΟΕΝΟ, της Ομοσπονδίας Ενώσεων Ναυτεργατικών Οργανώσεων, που οδήγησε τους ναυτεργάτες σε μεγάλους συντονισμένους αγώνες σ' όλη την υδρόγειο για κατακτήσεις και δικαιώματα. Αλλά η ΟΕΝΟ έγινε θρυλική για την αντιστασιακή της δράση, την προσφορά της στον αντιφασιστικό πόλεμο σ' όλες τις θάλασσες, όταν με το σύνθημα "όλα τα καράβια σε κίνηση" έθεσε τον ελληνικό εμπορικό στόλο, αλλά και ξένα καράβια στην υπηρεσία του αντιφασιστικού αγώνα, για να μεταφέρουν πολεμικό υλικό και άλλα εφόδια μέσα από ναρκοθετημένες θάλασσες και θέατρα πολεμικά, στις αντιφασιστικές δυνάμεις. Ενώ, ταυτόχρονα, είχε κηρύξει μποϊκοτάζ στις μεταφορές του φασιστικού Αξονα.

Ολη η ζωή και η δράση του Αντώνη Αμπατιέλου, γνήσιου τέκνου της ναυτεργατικής οικογένειας και άξιου ηγέτη της τάξης του, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, είναι η ίδια τόσο πλούσια, πολυκύμαντη και, στην κυριολεξία, η δράση του "απλώθηκε" στα μήκη και τα πλάτη όλης της Γης, σε "πέλαγα και σε στεριές" - σαν ένας θρυλικός μύθος!

Γεννημένος στα 1914 στη Ρουμανία, βρέθηκε μετά τη μικρασιατική καταστροφή στην Ελλάδα, στην Κεφαλονιά με την οικογένειά του. Πρώιμα, από τα 18 του χρόνια, συνδέεται με την ΟΚΝΕ και το ΚΚΕ, γίνεται μέλος. Από τα 1932 - '33 κομμουνιστής ναυτεργάτης αναπτύσσει πλούσια πρωτοπόρα συνδικαλιστική δουλιά μέσα από τη Ναυτεργατική Ενωση Ελλάδας (ΝΕΕ). Με την πρωτοπόρα ενωτική - συνδικαλιστική δράση και αγωνιστική στάση του, καταξιώνεται στο ναυτεργατικό χώρο και αναδείχνεται συνδικαλιστής ηγέτης του ναυτεργατικού χώρου. Το 1940 γίνεται μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της ΝΕΕ στη Ν. Υόρκη, θέση από την οποία και αναπτύσσει μια πρωτοφανή - μοναδική δραστηριότητα, συνδικαλιστική και αντιφασιστική, που τον κάνει γνωστό και στο διεθνές ναυτεργατικό κίνημα. Γίνεται (ο ένας από τους δύο) γραμματέας της θρυλικής Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ). Στην κυριολεξία, δεν υπάρχει σημαντικό λιμάνι και καράβι, από Νέα Υόρκη, Αυστραλία, Λονδίνο, Μασσαλία, Βόρεια και Νότια Αφρική κλπ., που να μη φθάσει η αγωνιστική δράση του Αντώνη Αμπατιέλου. Δράση για το ψωμί και τα δικαιώματα των Ελλήνων ναυτικών. Δράση ενωτική, συνδικαλιστική, που έφερε το δυνάμωμα του ναυτεργατικού κινήματος, οδήγησε στην ενωτική συνδικαλιστική του έκφραση, την ίδρυση της θρυλικής αντιστασιακής ΟΕΝΟ.

Μοναδική παραμένει, ως ιστορική κατάκτηση, η πρώτη συλλογική σύμβαση που υποχρεώθηκαν, για πρώτη φορά στα 1943, να υπογράψουν οι εφοπλιστές, καθιερώνοντας και κατοχυρώνοντας το 8ωρο και άλλα δικαιώματα των ναυτεργατών. Αλλά σημαντικότατη ήταν η αντιφασιστική δράση και προσφορά του Αντώνη Αμπατιέλου μέσα από τη θρυλική ΟΕΝΟ που σε συνεργασία με το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα - του οποίου αναδείχτηκε επίσης κορυφαίο στέλεχος ο σύντροφος - έπαιξε τεράστιο ρόλο στην ενίσχυση του αντιφασιστικού αγώνα.

Υπάρχει μια εκπληκτική διάσταση στη ζωή και τη δράση του Αντώνη Αμπατιέλου, έγραφε στις 9 Αυγούστου 1995 στο "Ρ" ο Χρ. Θεοχαράτος: Οτι από το 1943 και μέχρι το τέλος του αντιφασιστικού πολέμου, ο Αντ. Αμπατιέλος υπήρξε κυριολεκτικά ένας από τους "ισχυρούς της Γης". Διότι υπό τις συνθήκες των πολεμικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων σε ολόκληρη την υδρόγειο "το της θαλάσσης μέγα κράτος" βρισκόταν στα χέρια της θρυλικής ΟΕΝΟ (της οποίας ο Αντώνης Αμπατιέλος ήταν γενικός γραμματέας) και στα χέρια του Διεθνούς Ναυτεργατικού Κινήματος (του οποίου, επίσης, ψυχή και εγκέφαλος ήταν ο ίδιος). Ετσι, από το 1943 ουσιαστικά, οι δυνάμεις του Αξονα βρέθηκαν χωρίς πλοία - παρά το γεγονός ότι πλήρωναν στους εφοπλιστές αστρονομικούς ναύλους - γιατί κουμάντο, πια, στα εμπορικά (ελληνικά και ξένα) σκάφη δεν έκαναν οι εφοπλιστές, αλλά η Ομοσπονδία Ενώσεων Ναυτεργατικών Οργανώσεων και το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα.

Η ΟΕΝΟ και το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα ήταν που: Κήρυξαν ολοκληρωτικό μποϊκοτάζ στις θαλάσσιες μεταφορές του φασιστικού Αξονα. Αποφάσιζαν ποιες νηοπομπές θα φύγουν και με ποια προστασία για τα θέατρα των πολεμικών επιχειρήσεων. Αποφάσιζαν με τους ηγέτες των συμμάχων πόσα και ποια πλοία θα χρησιμοποιηθούν σε αποβατικές επιχειρήσεις. Ρύθμιζαν, ουσιαστικά, τις θαλάσσιες εφοδιοπομπές σε Ατλαντικό και Ειρηνικό!

Ετσι, ο Αντώνης Αμπατιέλος "σε λιμάνια και σε πλοία, σε ντόκους και σε σκυλοπνίχτες, σε συνδικαλιστικά συνέδρια και σε υπερπόντιες πλόες, στην καρδιά του ιμπεριαλισμού και σε αποικίες, στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, στους ωκεανούς και τις παγιδευμένες θάλασσες, ανάμεσα σε υποβρύχια και ναρκοπέδια, στον πόλεμο και στην ειρήνη, ύφανε παντού τον ιστό του αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα, για έναν καλύτερο κόσμο"...