Καθώς η υπόθεση των σκουπιδιών πέρασε πλέον στη φάση του "διαλόγου" και διάφορες λέξεις θα έρχονται και ξαναέρχονται στο προσκήνιο, ίσως καταστεί χρήσιμο ένα ειδικό "γλωσσάρι" για την περίπτωση.

ΣΕΒΕΖΟ: Η πόλη που μετά από έκρηξη σε χημική βιομηχανία της έγινε η αφορμή για να γίνει πλατιά γνωστό ότι η διαφυγή διοξίνης στην ατμόσφαιρα έχει ως αποτέλεσμα να γεννιούνται παιδιά - τέρατα!

WASTE MANATZER: Αμερικανική εταιρία - κολοσσός που παράγει μηχανές καύσης απορριμμάτων, οι οποίες με τη σειρά τους εκπέμπουν διοξίνες στην ατμόσφαιρα. Συναντά δυσκολίες στην προώθηση των προϊόντων της, αλλά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα έχει κατορθώσει κάποιοι αιρετοί της Αυτοδιοίκησης να εμφανίζονται πρόθυμοι να παίξουν το ρόλο του "ντίλερ" της εταιρίας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μελετητικό γραφείο που τείνει να γίνει ισοδύναμο βιομηχανίας έκδοσης μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Εχει διεκπεραιώσει συνολικά μελέτες ύψους 1,3 δισ. δρχ. Ανάμεσα στις εκτιμήσεις που έχει κάνει είναι κι αυτή που αναφέρει ότι από την κατασκευή του αεροδρομίου των Σπάτων θίγονται ένα κοτέτσι και κάτι παράγκες! Είναι το ίδιο γραφείο που εκτιμά ότι μέρος από το δάσος της Πάρνηθας είναι το καταλληλότερο σημείο για να γίνει χωματερή!

ΛΑΛΙΩΤΗΣ: Ο υπουργός που τυπικά δεν ξέρει τίποτα για το φόνο. Παραδόξως, όλα όσα συμβαίνουν ταιριάζουν "γάντι" με την αντίληψη του υπουργού για το περιβάλλον. Μία αντίληψη που επιτρέπει στη δυναστεία Λαμπράκη να καταστρέφει ανενόχλητη το Πάρκο Ελευθερίας και να γράφει στα παλιά της παπούτσια ακόμα και αποφάσεις του ΣτΕ. Μια αντίληψη που βλέπει τον Ελαιώνα ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης. Μια αντίληψη που κλείνει πονηρά το μάτι και στην καύση των απορριμμάτων αρκεί... να το ζητήσει η τοπική κοινωνία!

ΑΞΙΑ ΓΗΣ: Στην Αττική εμφανίζεται με έναν ιδιόμορφο τρόπο. Οσο πιο πολλά δάση καίγονται, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει η αξία γης στα καμένα, που γίνονται οικόπεδα και μετά βίλες. Οι χωματερές, ακόμα και στη σύγχρονη έκδοσή τους ως Ολοκληρωμένες Εγκαταστάσεις Διαχείρισης Απορριμμάτων, είναι φανερό πως εμποδίζουν αυτήν την εξέλιξη.

ΡΙΤΣΩΝΑ: Γνωστή από τις ειδικές διαδρομές του ράλι. Περιοχή με χαμηλή προς το παρόν αξία γης, καθώς η παρακείμενη τσιμεντοβιομηχανία δεν είναι εύκολο να συνυπάρχει με βίλες. Διαθέτει όμως ειδική πολιτική αξία, καθώς ο κομματάρχης του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή ανήκει στην ομάδα Τσοχατζόπουλου, αντιπροσώπους της οποίας φαίνεται να έχει ανάγκη ο Λαλιώτης ενόψει συνεδρίου...

ΑΥΛΩΝΑΣ: Οι παραπεταμένοι της υπόθεσης. Ανθρωποι, γενικά, φιλήσυχοι, που διατηρούν το προνόμιο να κάνουν ακόμα παρέα με ελάφια και πετραετούς. Η περιοχή τους δεν προσφέρεται για βίλες με θέα τη θάλασσα. Οι βουνοκορφές γύρω τους έχουν κάτι παράξενα ονόματα, όπως: Νεροτριβή, Πυργάρι, Βούτημα, Πελεκούδα, Κορυφούλα, και στα υψίπεδα έχουν δώσει ονόματα όπως Πηγάδι του Παπά (εκεί θα γίνει και η χωματερή).

ΜΕΛΕΤΗ: Μαγική λέξη. Το περιεχόμενό της είναι ευθέως ανάλογο με το πόσα πληρώνεις και το τι εκπροσωπείς. Στη μελέτη για τα σκουπίδια, οι 4.000 φαντάροι του Κέντρου Αυλώνας, πριν από δύο μήνες, θεωρούνταν άνθρωποι κι αυτή η εκτίμηση έδινε στην περιοχή βαθμό 4, άρα την έκανε ακατάλληλη για χωματερή. Τώρα οι φαντάροι, παρότι συνεχίζουν να υπάρχουν στην περιοχή, δεν υπολογίζονται, προφανώς ως άνθρωποι, και αυτόματα η περιοχή παίρνει βαθμό 8, οπότε είναι κατάλληλη για χωματερή.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ: Σύμφωνα με την εκδοχή που παρουσιάστηκε στην προχτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΣΔΚΝΑ, ο διάλογος έχει αξία όταν γίνεται μετά την εν λευκώ λήψη των αποφάσεων. Κάτι μας θυμίζει: Και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ πρώτα την ψήφισαν χωρίς καν να τη διαβάσουν κι ύστερα από δύο χρόνια άρχισαν να μιλούν για διάλογο.

ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ: Βρωμάνε. Και είναι απόλυτα φυσιολογικό κανείς απ' όσους δεν κερδίζουν απ' αυτά να μη τα θέλει στην αυλή του. Μόνο που, αν αφήσουμε τη διαχείρισή τους σ' αυτούς που κερδίζουν και από τα σκουπίδια, κάποια στιγμή δε θα έχουμε ούτε αυλή.

ΒΙΑ: Προς το παρόν υπάρχει μόνο η βία της εξουσίας, ντυμένη κατά περίσταση με διάφορα ενδύματα (δημοκρατικό, κοινοβουλευτικό, αστυνομικό, δικαστικό, αγανακτισμένου πολίτη, ειδικού αναλυτή των ΜΜΕ κ.ά.). Οταν οι από κάτω πάρουν πράγματι την υπόθεση στα χέρια τους, τότε, όλοι αυτοί δε θα έχουν πλέον περιθώριο να αγανακτούν, δήθεν, με τη λαϊκή βία. Τη θέση της θα έχει ήδη πάρει η λέξη: ΔΙΚΙΟ.

θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ