Τετάρτη 6 Αυγούστου 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η πάλη του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα που με συνέπεια πάλεψε κατά του φασισμού και της επερχόμενης δικτατορίας. Εγκαιρα είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους και είχε απευθύνει προσκλητήριο αντιφασιστικής συσπείρωσης και πάλης. Από την ποικιλόμορφη αντιφασιστική - αντιδικτατορική, αλλά και αντιπολεμική δράση του ΚΚΕ θα αναφερθούμε σε ορισμένα σημεία - σταθμούς. Ο αναγνώστης για περισσότερες πληροφορίες μπορεί να ανατρέξει στο Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος και στον 4ο τόμο των Επίσημων Κειμένων.

Το Μάρτη του '34, στο 5ο Συνέδριό του το ΚΚΕ υπογραμμίζει μεταξύ άλλων ότι "ο φασισμός και ο πόλεμος γίνονται κάθε μέρα και πιο έντονη απειλή και πραγματικότητα", γι' αυτό "η οργάνωση του Ενιαίου Αντιφασιστικού Μετώπου πάλης αποτελούσε αποφασιστικό καθήκον της στιγμής". Τον Ιούνη του ίδιου έτους με πρωτοβουλία του Κόμματος οργανώνεται πανελλαδική Αντιφασιστική Συνδιάσκεψη, με τη συμμετοχή κομμουνιστών, σοσιαλιστών, δημοκρατών και άλλων αντιφασιστών. Επίσης πάλι με πρωτοβουλία του, στις 5 Οκτώβρη υπογράφεται από το ίδιο, το Αγροτικό Κόμμα, τη ΓΣΕΕ και την Ενωτική ΓΣΕΕ σύμφωνο κοινής δράσης για την αποσόβηση του κινδύνου επιβολής στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας.

Στις 26/1/1935 στο "Ρ" δημοσιεύεται επιστολή αντιφασίστα αξιωματικού, με την οποία αποκαλυπτόταν το βενιζελο - πλαστηρικό πραξικόπημα της 1/3/1935. Ποιοτική στροφή στη δουλιά του Κόμματος θα αποτελέσουν οι αποφάσεις του 7ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Ιούλης - Αύγουστος 1935). Ετσι η 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ που έγινε το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους θα καλέσει σε ενιαίο μέτωπο πολιτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων ενάντια στα μέτρα πείνας και το φασισμό, σε αποκατάσταση της ταξικής συνδικαλιστικής ενότητας και στη δημιουργία συνασπισμού των αντιφασιστικών δυνάμεων λαού και στρατού. Ακόμη η Ολομέλεια προειδοποιούσε για τον κίνδυνο φασιστικής ιταλικής (ή και γερμανικής) επιδρομής και καλούσε το λαό να υπερασπιστεί την εθνική ελευθερία και να ηγεμονεύσει σ' αυτή την πάλη. Τη γραμμή αυτή εμπλούτισε ακόμη περισσότερο το 6ο Συνέδριο του Κόμματος, που έγινε το Δεκέμβρη του '35.

Το Γενάρη του '36 το ΚΚΕ συγκρότησε με το Αγροτικό Κόμμα (παράταξη Βογιατζή) το συνασπισμό του Παλλαϊκού Μετώπου, που σημείωσε επιτυχία στις εκλογές της 26ης του ίδιου μήνα. Οι εκλογές δεν έδωσαν αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά το Παλλαϊκό Μέτωπο δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Στις 19/2 ήρθε σε συμφωνία με το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Θ. Σοφούλη και ανέλαβε την υποχρέωση να ψηφίσει τους Φιλελεύθερους για προεδρείο της Βουλής, καθώς και να δώσει ψήφο ανοχής σε κυβέρνηση που θα συγκροτούσε αυτό το κόμμα, στη βάση ενός μίνιμουμ δημοκρατικού, φιλολαϊκού, αντιφασιστικού προγράμματος. Το σύμφωνο αυτό, γνωστό ως σύμφωνο Σοφούλη - Σκλάβαινα, πλην της εκλογής προεδρείου της Βουλής, δεν εφαρμόστηκε ποτέ με ευθύνη του Κόμματος των Φιλελευθέρων.

Το ΚΚΕ και οι σύμμαχοί του ήταν οι μόνοι που αντιτάχθηκαν στην υπουργοποίηση του Μεταξά και στην ανάδειξή του στη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Δεμερτζή. Εγραφε ο "Ρ" στις 15 Μαρτίου του '36: "Η δεύτερη μοναρχική κυβέρνηση με κεντρικό εκπρόσωπό της τον Ι. Μεταξά και με τη συνθηκολόγηση και συνεννόηση του Βενιζελισμού με τη φασιστική τρομοκρατία θα παραμερίσει τα τελευταία δικαιώματα του κοινοβουλευτισμού και του κυρίαρχου λαού, θα εφαρμόσει μια πιο άγρια αντιλαϊκή πολιτική και θα αποτελέσει τον αντιθάλαμο της μοναρχοστρατιωτικής δικτατορίας". Κι όταν, λίγο μετά, ο Μεταξάς σχημάτισε κυβέρνηση, μόνο το Παλλαϊκό Μέτωπο και τρεις ακόμη βουλευτές δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης.

Στο χώρο της νεολαίας έγινε κατορθωτό, στις αρχές του 1936, να συγκροτηθεί η Φιλειρηνική Ενωση Οργανώσεων Νέων, με τη συμμετοχή των νεολαιίστικων οργανώσεων του ΚΚΕ, του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αστικών δημοκρατικών κομμάτων κ. ά.

Το ΚΚΕ δε σταμάτησε στιγμή την προσπάθειά του για μια πλατιά αντιφασιστική, αντιιμπεριαλιστική, δημοκρατική συσπείρωση. Ετσι στις 22 Ιουλίου του 1936 υπέγραψε συμφωνία με το Αγροτικό Κόμμα (παράταξη Γαβριηλίδη - Σοφιανόπουλου) και συγκρότησε μαζί του το Λαϊκό Μέτωπο.

Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι το ΚΚΕ ήταν η ψυχή των λαϊκών αγώνων όλο το πρώτο μισό της δεκαετίας του '30, με κορυφαία τη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, στις 9 Μάη του '36, που η κυβέρνηση Μεταξά την έπνιξε στο αίμα, αποκαλύπτοντας πλήρως την πορεία που θα ακολουθούσαν τα πράγματα στη χώρα.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ