Η τελευταία πράξη στο κουκούλωμα της υπόθεσης ΜΑΒΗ επιχειρείται να γραφτεί αυτόν τον καιρό, με την απαλλαγή, μέσω δικαστικού βουλεύματος, των κατηγορούμενων για την επίθεση στο αλβανικό φυλάκιο της Επισκοπής.

Μέσα σ' έναν κουρνιαχτό "εθνικοφροσύνης" που από την πρώτη κιόλας στιγμή έχει επικαλύψει την ατμόσφαιρα γύρω από αυτήν την υπόθεση, το Τριμελές Συμβούλιο Εφετών καλείται ουσιαστικά να κρίνει εάν τέτοιου είδους εγκληματικές ενέργειες προωθούν τα εθνικά συμφέροντα και άρα μπορούν να χαρακτηριστούν "εθνικές" ή αν υπονομεύουν τα συμφέροντα του λαού και του έθνους και πρέπει να παταχτούν ως αντεθνικές.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών επί της ουσίας της υπόθεσης. Ηδη ύστερα από τη με αριθμό 7Ο9/96 πρόταση του αντεισαγγελέα Ελ. Πατσή το Συμβούλιο αποφάσισε στα τέλη του περασμένου μήνα την αποφυλάκιση των κατηγορουμένων, οι οποίοι παρουσιάζονται "ως οικογενειάρχες με ισχυρούς εθνικούς συναισθηματικούς δεσμούς με τη Βόρειο Ηπειρο, που απλώς αγόρασαν τον οπλισμό από αγνώστους Αλβανούς με σκοπό να αποκομίσουν οικονομικό όφελος".

Παρά τις συντριπτικές αποδείξεις ότι οι συλληφθέντες είναι οι δράστες του φονικού επεισοδίου της Επισκοπής τον Απρίλη του 1994, προτείνεται η απαλλαγή τους από τις κατηγορίες των ανθρωποκτονιών από πρόθεση, της απόπειρας ανθρωποκτονίας κατά συρροή, της ληστείας, της εισαγωγής όπλων και πυρομαχικών, της προσβολής της διεθνούς ειρήνης και της έκθεσης σε κίνδυνο διατάραξης των φιλικών σχέσεων με την Αλβανία και προτείνεται η παραπομπή τους μόνο για κατοχή και μεταφορά πολεμικών όπλων, με σκοπό διάθεσης σε τρίτους.

Ετσι, αντί να επεκταθούν οι συλλήψεις και να αποκαλυφθεί πλήρως το εγκληματικό δίκτυο της "ΜΑΒΗ", οι συλληφθέντες πέφτουν στα μαλακά, κάτι που παραπέμπει δίχως άλλο στις διασυνδέσεις τους με το επίσημο ελληνικό κράτος και τις μυστικές υπηρεσίες, που σε τέτοιες περιπτώσεις παρέχουν κάλυψη στους συνεργάτες τους.

Μάλιστα ήδη το Τριμελές Συμβούλιο Εφετών, που συγκροτήθηκε από τους δικαστές Χρ. Στυλιανέα,Πρ. Ιωάννου και Γρ. Μάμαλη έχει κατά κάποιο τρόπο υιοθετήσει την πρόταση του αντεισαγγελέα, αφού στο με αριθμό 71Ο/96 βούλευμα με το οποίο αποφυλακίστηκαν οι κατηγορούμενοι, αναφέρεται συγκεκριμένα "... πλην κρίνεται όμως, ήδη, ενόψει και των αληθοφανών ισχυρισμών των κατηγορουμένων, ότι δεν έχουν καμία απολύτως ανάμειξη στις πράξεις των ανθρωποκτονιών κλπ".

Από την πρώτη στιγμή, η υπόθεση της ΜΑΒΗ επιχειρήθηκε να καλυφτεί κάτω από έναν πέπλο σιωπής, τόσο από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όσο και από την προηγούμενη της ΝΔ, επί των ημερών της οποίας επανασυστάθηκε, επανδρώθηκε και χρηματοδοτήθηκε αυτή η προβοκατόρικη φασιστική οργάνωση, στα πλαίσια της"επιθετικής" πολιτικής ενάντια στη γείτονα χώρα, που ίσχυε τότε.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από νωρίς έδειξε ότι δεν είχε κανένα σκοπό να προχωρήσει στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Επισήμως μάλιστα "αγνοούσε" ακόμη και την ύπαρξη της "ΜΑΒΗ". Αυτό που την ενδιέφερε ήταν να μην αποκαλυφθούν εκείνες ιδιαίτερα οι πλευρές του θέματος που συνδέουν την προβοκατόρικη φασιστική αυτή οργάνωση με μυστικές υπηρεσίες της χώρας μας και άλλες ξένες, πρώην υπουργούς και εν ενεργεία πολιτικούς, απόστρατους αξιωματικούς κλπ. Τον Οκτώβρη του 1994 οι βουλευτές του ΚΚΕ Ορ. Κολοζόφ και Στρ. Κόρακας,κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή, με την οποία ζητούσαν την τοποθέτηση της κυβέρνησης σχετικά με τη "ΜΑΒΗ". Στις 26 του ίδιου μήνα, με μια λακωνική απάντηση ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Σήφης Βαλυράκης ανέφερε: "Ενεργήθησαν σχετικές έρευνες από τις οποίες δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει την ύπαρξη οργάνωσης με την αναφερόμενη επωνυμία. Το όλο θέμα παρακολουθείται με την επιβαλλόμενη σοβαρότητα και ευαισθησία". Στο αμέσως επόμενο διάστημα είδαν το φως της δημοσιότητας πολλές αποκαλύψεις σχετικά με τη "ΜΑΒΗ" και τις διασυνδέσεις της, αλλά και για το γεγονός ότι η ΕΥΠ γνώριζε την ύπαρξή της και τις δραστηριότητές της. Οπως για παράδειγμα αυτό που έγραφε ο "Ρ" στις 28 Μάρτη 1995: "Η σημερινή κυβέρνηση και η σημερινή διοίκηση της ΕΥΠ γνώριζαν από την αρχή την ύπαρξη και τη λειτουργία της ΜΑΒΗ. Μάλιστα για το σκοπό αυτό έγινε και έρευνα από στελέχη της ΕΥΠ και συμπληρώθηκε ογκωδέστατος φάκελος". Στις 19 Μάρτη του 1995 συλλαμβάνονται οι επτά στο Δελβινάκι. Με βάση τις νέες εξελίξεις, ο Στρ. Κόρακας κατέθεσε στις 30 Μάρτη 1995 επίκαιρη ερώτηση πάλι προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης. Στη συζήτηση που έγινε στις 4 Απρίλη 1995 στη Βουλή, ο Σήφης Βαλυράκης προτίμησε και πάλι να σιωπήσει απαντώντας προκλητικά: "Η απάντηση που δόθηκε στους συναδέλφους (σ.σ. τον προηγούμενο Οκτώβρη) ήταν απολύτως ειλικρινής. Ο σχετικός φάκελος ούτε και τώρα δεν περιέχει τίποτα, γιατί γίνεται ακόμα ανάκριση. Γνωστή ήταν κάποια οργάνωση ΜΑΒΗ τον καιρό της ιταλικής κατοχής στην Αλβανία, η οποία περιορίστηκε σε δραστηριότητα την περίοδο εκείνη".

Μια "αναλαμπή" στην όλη πορεία, ήταν η τοποθέτηση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αμέσως μετά τη σύλληψη των επτά στο Δελβινάκι, σύμφωνα με την οποία η υπόθεση "θα ξεκαθάριζε". Ετσι, η δικαστική έρευνα προχώρησε και ενώ αρχικά οι επτά μαζί με τον Αγγελο Κοκαβέση, που συνελήφθη αργότερα στην Παλλήνη, κατηγορούνταν για... παράνομη κατοχή όπλων, στη συνέχεια αντιμετώπισαν και κατηγορίες σχετικές με την επίθεση στην Επισκοπή.

Τι είχε αλλάξει; Η σύλληψη των επτά στις 19 Μάρτη 1995 είχε χαρακτηριστεί από κύκλους του υπουργείου Εξωτερικών ως "δυσάρεστη αλλά άκρως αποκαλυπτική" γιατί βοηθούσε - όπως υποστήριζαν - "να αναδυθεί στην επιφάνεια μια σοβαρή παράμετρος, η οποία εμπόδιζε την πρόοδο των ελληνοαλβανικών σχέσεων".

Οπως σημείωνε στις 20 Μάρτη 1995 το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ "η ευθύνη της κυβέρνησης επικεντρώνεται στο ότι δραστηριοποιήθηκε τώρα και ειδικά τη στιγμή που "κάτι" φαίνεται να αλλάζει στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, υπό την υψηλή εποπτεία των Αμερικανών".

Ομως, άλλο οι φραστικές κορόνες και άλλο η πράξη. Στις 28 Μάρτη 1995, ο "Ρ" σημείωνε προφητικά: "Με την εξουδετέρωση της "επιχειρησιακής ομάδας" του αυτοαποκαλούμενου Μετώπου για την Απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου (ΜΑΒΗ) ολοκληρώνονται σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι έρευνες της Αστυνομίας για την "εξάρθρωση" της οργάνωσης αυτής. Λίγες μόνο μέρες μετά τις βαρύγδουπες δηλώσεις του και των άλλων κυβερνητικών στελεχών για τη δήθεν προσπάθεια της Αστυνομίας να ξηλώσει ολόκληρη την οργάνωση, χωρίς καμιά διάθεση συγκάλυψης των δραστών, όλα δείχνουν ότι οι έρευνες περιορίζονται μόνο στη σύλληψη των ατόμων που πήραν μέρος πριν ένα χρόνο στην επίθεση της Επισκοπής, καθώς και αυτών, που με τον άλφα ή βήτα τρόπο μπλέχτηκαν στην ιστορία αυτή.

Η Αστυνομία - όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε - δεν αναζητά τους καθοδηγητές και τους προστάτες των φυσικών αυτουργών του επεισοδίου και πολύ περισσότερο δεν προσπαθεί καν να ξεριζώσει τα πλοκάμια της οργάνωσης ΜΑΒΗ, που είναι βέβαιο ότι υπάρχουν τόσο στους κόλπους της ΕΥΠ, όσο και στα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Εθνικής Αμυνας".

Ετσι και έγινε. Το πεδίο της έρευνας περιορίστηκε σε πολύ στενά πλαίσια, ενώ οι φυσικοί αυτουργοί της εγκληματικής επίθεσης "απογυμνώθηκαν" σταδιακά από τις περισσότερες και σοβαρότερες κατηγορίες...