Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ήδη ανοίξει το δρόμο για την υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, που προβλέπουν το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου της, την πρόσβαση τρίτων στα δίκτυα, καθώς και τη φιλελευθεροποίηση της παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος. Συγκεκριμένα, έχει θεσμοθετηθεί ήδη η είσοδος του μεγάλου κεφαλαίου στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, τόσο από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όσο και από συμβατικά καύσιμα, με το νόμο 1914/90. Ειδικότερα, ο νόμος αυτός επιτρέπει την ίδρυση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικά ή νομικά πρόσωπα με οποιοδήποτε καύσιμο, με τον όρο η παραγόμενη ενέργεια να διατίθεται αποκλειστικά στη ΔΕΗ.

Επιπλέον, με το νόμο 2244/94 επιτρέπεται στους ιδιώτες να κατασκευάζουν και να λειτουργούν σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τις οποίες μάλιστα επιδοτεί με 50% η ΕΕ, κάτι που δεν επιτρέπεται για τη ΔΕΗ, αλλά και από συμβατικά καύσιμα. Ο ίδιος νόμος υποχρεώνει τη ΔΕΗ να αγοράζει απ' τους ιδιώτες ηλεκτρική ενέργεια σε πολύ υψηλές τιμές, καθώς και να παρέχει δωρεάν τα δίκτυά της στους ιδιώτες. Επιπλέον, επιτρέπει τη δημιουργία θυγατρικών επιχειρήσεων σε συνεργασία με ιδιώτες, προετοιμάζοντας έτσι την πολυδιάσπαση των δραστηριοτήτων της ΔΕΗ και την ιδιωτικοποίησή τους. Τέλος, υπονομεύει τον εθνικό σχεδιασμό σε ζητήματα ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο μεταξύ, αναμένεται το μεγάλο χτύπημα που επιφυλάσσει η κυβέρνηση και για τη ΔΕΗ μέσω του νομοσχεδίου για τον "εκσυγχρονισμό" των ΔΕΚΟ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα αποτελέσματα της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας, που εφαρμόζει η κυβέρνηση κατ' εντολή των Βρυξελλών, είναι αυτό της Μεγάλης Βρετανίας. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, με την ιδιωτικοποίηση της βρετανικής ΔΕΗ, η τιμή του ρεύματος αυξήθηκε πάνω από 40%, οι θέσεις εργασίας μειώθηκαν κατά 40% και μισθοί κατά 30%, ενώ έπεσε και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.