Πέμπτη 27 Μάρτη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Σημαιοφόροι της αντίδρασης

Οι εργαζόμενοι είναι "ένοχοι" για την άνοδο του πληθωρισμού! Αυτό, τουλάχιστον, ισχυρίζονται όλες οι συντηρητικές κυβερνήσεις, οι οποίες, κάθε φορά που επιβάλλουν λιτότητα, τη δικαιολογούν στο όνομα της καταπολέμησης του πληθωρισμού. Μάλιστα, ο Α. Παπανδρέου, που σε ανύποπτο χρόνο ομολογούσε ότι "στην Ελλάδα δεν υπάρχει πληθωρισμός μισθών, αλλά πληθωρισμός κερδών", υπήρξε - τις εποχές του σταθεροποιητικού προγράμματος 1985 - '87 - ο θεωρητικός "κατήγορος" των εργαζόμενων. Οι τελευταίοι "καταναλώνουν περισσότερα από όσα παράγουν", όπως έλεγε και, ως εκ τούτου, ..."πάγωμα" μισθών. Ομως, το ΠΑΣΟΚ είναι, ως γνωστόν, ανεξάντλητο. Οπως ακριβώς η Σοσιαλδημοκρατία, που, όπως τονίζει ο Ανιέλι, πολλές φορές είναι καλύτερη από την παραδοσιακή Δεξιά. Αυτή, λοιπόν, η σύγχρονη νεοφιλελεύθερη Σοσιαλδημοκρατία έκανε χτες, διά στόματος Κ. Σημίτη, ένα νέο ποιοτικό άλμα στα κατάβαθα της αντιλαϊκής παραζάλης της. Απεφάνθη ότι οι εργαζόμενοι, εκτός από τον πληθωρισμό, είναι υπεύθυνοι και για την ανεργία!

***

Αυτή η τελευταία πρωθυπουργική εφεύρεση παρουσιάστηκε στο Συνδικαλιστικό του ΠΑΣΟΚ, όπου ζητήθηκε από τους "συντρόφους" να σταθούν στο ...ύψος του "κοινωνικού διαλόγου". Τι σημαίνει αυτό; Ο Κ. Σημίτης υπήρξε αναλυτικός: Κοιτάξτε, τους είπε. Στο σύστημα της σύγχρονης οικονομικής διεθνοποίησης - καμία νύξη δεν έκανε ότι πρόκειται για τον τύπο της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, που ηγεμονεύουν οι πολυεθνικές - έχουμε "νέα" δεδομένα. Η τεχνολογία γίνεται μέσο θησαυρισμού των λίγων και εργαλείο περιθωριοποίησης και υπερεκμετάλλευσης των εργαζόμενων. Εμείς τι θα κάνουμε, ρώτησε. Θα αντισταθούμε σε αυτήν την κατάσταση; Προς Θεού! Ως γνήσιοι "αριστεροί", δε θα κλείσουμε τα μάτια στην παραπάνω πραγματικότητα, αλλά θα τη διαχειριστούμε! Που σημαίνει ότι πρέπει να "πείσουμε" τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τη φτώχεια και την υπερεκμετάλλευσή τους, με την "πειθώ" των αντικοινωνικών "διαλογισμών" μας.

***

Στην πράξη, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με διαχειριστές μιας βαρβαρότητας. Εχουμε εκείνο το είδος Σοσιαλδημοκρατίας, που θέλει να στεφθεί με το εγχώριο παράσημο του σημαιοφόρου της κοινωνικής αντίδρασης! Αρα, όχι απλώς διαχείριση, αλλά επέκταση της βαρβαρότητας. Αυτός είναι ο "κοινωνικός διάλογος" του κ. Σημίτη. Ενας "διάλογος", που διατείνεται ότι οι εργάτες πρέπει να παραιτηθούν από οικονομικά αιτήματα, αφού "διεκδικήσεις που υπερβαίνουν τις δυνατότητες της οικονομίας οδηγούν σε ανεργία και πληθωρισμό"! Να ξεχάσουν την έννοια κρατική πρόνοια, αφού "πρέπει να αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες τους" για την ασφάλιση, τη στέγαση, τη μόρφωση, την υγειονομική τους περίθαλψη, το δικαίωμά τους στη δουλιά!

Οντως. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και τα αγωνιστικά "μπλόκα" τους αποδεικνύουν ότι μόνο ...ανεύθυνοι δεν είναι.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ