Πενιχρά είναι τα κονδύλια που δίνει η κεντρική διοίκηση για να καλυφθούν οι λειτουργικές δαπάνες των σχολείων. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Αθήνας ενέκρινε την α κατανομή για φέτος των κονδυλίων, που αφορούν τις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων που λειτουργούν στους δήμους της περιοχής ευθύνης της νομαρχίας. Το ποσό ανέρχεται σε 1.186 εκατομμύρια δραχμές. Και βάσει των στοιχείων της ίδιας της νομαρχίας για τις κατανομές προκύπτει ότι π. χ. στο Δήμο Ταύρου με 11.297.779 δρχ. επιχορήγηση, 3.422 μαθητές και 215 σχολικές αίθουσες, αναλογεί σε κάθε μαθητή το "ιλιγγιώδες" ποσό των 3.301,5 δραχμών για τους τρεις πρώτους μήνες του '97!

Στον τομέα τής - κατά τα άλλα δημόσιας και δωρεάν - παιδείας οι χρηματοδοτήσεις είναι ελάχιστες, με αποτέλεσμα να μην καλύπτονται οι πραγματικές ανάγκες των σχολείων και των μαθητών. Με τη λογική αυτή, που καταργεί ουσιαστικά τις κοινωνικές παροχές και ωθεί τους δήμους στο χαράτσωμα των δημοτών για την παροχή κάθε υπηρεσίας, αντιτίθεται η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία".Η παράταξη τονίζει πως τα κονδύλια πρέπει να αυξηθούν άμεσα και να είναι ανάλογα των πραγματικών αναγκών, ώστε να μην αναγκάζονται οι γονείς "να βάζουν το χέρι στην τσέπη", προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των παιδιών τους.

Τα ποσά για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων (μισθοδοσίες των καθαριστριών, λογαριασμοί της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, αγορά πετρελαίου θέρμανσης και αναλώσιμα υλικά) εγκρίνονται και δίνονται από την κεντρική διοίκηση τέσσερις φορές κατά τη διάρκεια του χρόνου, ανά τρίμηνο. Αυτές οι τέσσερις κατανομές αποτελούν το 12% των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων, των θεσμοθετημένων δηλαδή πόρων υπέρ του 1ου βαθμού Αυτοδιοίκησης. Αντί όμως να αποδίδονται απευθείας στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποδίδονται από την κεντρική διοίκηση στις νομαρχίες. Οι τελευταίες κρατούν τα ποσά και τα μοιράζουν στους δήμους ανάλογα με τα σχολεία, τους μαθητές και τις ανάγκες.

Σχετικά με τις κατανομές αυτές, ο νομαρχιακός σύμβουλος Αθήνας, μέλος της ΝΑΣ, Χρήστος Λαζαρίδης τονίζει στο "Ρ" ότι τα χρήματα για τα λειτουργικά έξοδα δεν επαρκούν για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων. Σημειώνει πως είναι απαραίτητη η μείωση των τιμολογίων, η θέσπιση οριστικά και αμετάκλητα ειδικής τιμολογιακής πολιτικής των ΔΕΚΟ για τα σχολεία και η κατάργηση των απαράδεκτων, όπως επισημαίνει, προστίμων που επιβάλλονται σε σχολεία, επειδή αδυνατούν, λόγω της μικρής χρηματοδότησης, να εξοφλήσουν τους σχετικούς λογαριασμούς.

Ο ίδιος υπογραμμίζει πως τα κονδύλια που δίνονται στα σχολεία πρέπει, τουλάχιστον, να διπλασιαστούν, για να καλυφθούν οι πραγματικές και όχι οι πλασματικές ανάγκες των σχολείων. Ο Χρ. Λαζαρίδης καταλήγει λέγοντας πως με επιχορηγήσεις βασισμένες σε πλασματικές ανάγκες, δημιουργήθηκαν τα χρέη των σχολείων και αναγκάζονται να πληρώνουν οι γονείς ακόμα και για κουρτίνες των σχολικών αιθουσών.