Πέμπτη 13 Μάρτη. Χιλιάδες καθηγητές κάνουν πορεία στο κέντρο της Αθήνας, αμέσως μετά την εκδίκαση της στημένης αγωγής των τεσσάρων "αγανακτισμένων γονέων" στο μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, με κεντρικό τους σύνθημα, "λιτότητα, ανεργία, αυταρχισμός, αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός".
Δεν πρόκειται για δύο διαφορετικούς κλάδους, παρά μόνο για τους καθηγητές, για τους ίδιους καθηγητές και στα δύο συλλαλητήρια, που δύο μήνες μετά την έναρξη της απεργίας τους έχουν στρέψει την οργή τους ενάντια στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική.
Δεν είναι τίποτα άλλο από ένα γεγονός που εμφανίζεται με μαθηματική ακρίβεια σε κάθε εσωτερική διαδικασία ενός κοινωνικού αγώνα.
Οι καθηγητές, ξεκινώντας την απεργία τους με ένα στενό διεκδικητικό πλαίσιο, έπειτα από δύο μήνες - υπό την πίεση των αναγκών που δημιουργούσαν οι ίδιες οι συνθήκες του αγώνα τους - κατέληξαν, τουλάχιστον ένα σημαντικό τους τμήμα, να εναντιώνονται στη σημερινή ξεκάθαρα ταξική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα της παιδείας, αλλά και γενικότερα.
***
Ομως, αυτά τα τρία σημεία δεν ήταν τα μόνα κέρδη της απεργίας των καθηγητών και σίγουρα καθόλου δεν ήταν τα σημαντικότερα. Το σημαντικότερο ήταν ότι οι καθηγητές με τον αγώνα τους ξεμπρόστιασαν, ενώπιον του ελληνικού λαού, τη σημερινή κυβέρνηση. Εδειξαν ανάγλυφα στην κοινωνία τα καταστροφικά αποτελέσματα της εκπαιδευτικής της πολιτικής, της χάλασαν τη βιτρίνα που επιμελώς προσπάθησε να φτιάξει, σαν μια κυβέρνηση η οποία ενδιαφέρεται για την παιδεία και θέλει να προχωρήσει σε μέτρα "αναβάθμισής της", ενώ ακόμα, αφού δεν είχε τίποτα να απαντήσει στα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματά τους, παρέταξε ενάντια στους καθηγητές τα δικαστήριά της για να βγάλουν την απεργία τους παράνομη. Το χειρότερο, όμως, για την κυβέρνηση είναι ότι οι καθηγητές με τον αγώνα τους, πότισαν το σπόρο του αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, του αγώνα για μια άλλη παιδεία προς όφελος του λαού, μια παιδεία που δε θα έχει καμία σχέση με την παιδεία, που προβλέπει η "Λευκή Βίβλος", που με συνέπεια ακολουθεί η κυβέρνηση.
Αυτός είναι και ο λόγος που τώρα η κυβέρνηση επιδίδεται σε έναν άλλο αγώνα δρόμου μέσα από τα αστικά ΜΜΕ, θέλοντας να πάρει τη ρεβάνς από τους "αυθάδεις", καθηγητές για να στρέψει γονείς και μαθητές εναντίον τους, με το πρόσχημα των χαμένων διδακτικών ωρών. Αυτό που η κυβέρνηση δεν κατάφερε να πετύχει στη διάρκεια της απεργίας, δηλαδή να ρίξει όσο πιο χαμηλά μπορεί στα μάτια γονιών και μαθητών το μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα των καθηγητών, προσπαθεί να το κάνει τώρα. Μάταιος κόπος. Η απεργία των καθηγητών είναι δικαιωμένη στα μάτια των μαθητών και των γονιών τους, οι οποίοι κατάλαβαν πως οι χαμένες διδακτικές ώρες δεν είναι τίποτα μπροστά στα χαμένα εκπαιδευτικά χρόνια που έχει προκαλέσει η πολιτική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων. Πάντως, και για να μην... ανησυχεί η κυβέρνηση, οι καθηγητές με το αίσθημα ευθύνης που τους διακρίνει απέναντι στην κοινωνία θα αναπληρώσουν και με το παραπάνω όσες διδακτικές ώρες χάθηκαν σε συνεργασία πάντα με τους μαθητές και τους γονείς τους.
***
Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΠΟΤ
Η απεργία των καθηγητών είναι δικαιωμένη στα μάτια των μαθητών και των γονιών τους, οι οποίοι κατάλαβαν ότι οι χαμένες διδακτικές ώρες δεν είναι τίποτε μπροστά στα χαμένα εκπαιδευτικά χρόνια που έχει προκαλέσει η πολιτική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων