Τρίτη 18 Μάρτη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ

Δευτέρα 20 Γενάρη. Πρώτη μέρα της δίμηνης απεργίας των καθηγητών, οι οποίοι κάνουν το πρώτο τους συλλαλητήριο μαζί με μαθητές στην Αθήνα, με κεντρικό σύνθημα "αγώνας διαρκείας είναι η απάντηση στον υπουργό Παιδείας".

Πέμπτη 13 Μάρτη. Χιλιάδες καθηγητές κάνουν πορεία στο κέντρο της Αθήνας, αμέσως μετά την εκδίκαση της στημένης αγωγής των τεσσάρων "αγανακτισμένων γονέων" στο μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, με κεντρικό τους σύνθημα, "λιτότητα, ανεργία, αυταρχισμός, αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός".

Δεν πρόκειται για δύο διαφορετικούς κλάδους, παρά μόνο για τους καθηγητές, για τους ίδιους καθηγητές και στα δύο συλλαλητήρια, που δύο μήνες μετά την έναρξη της απεργίας τους έχουν στρέψει την οργή τους ενάντια στη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική.

Δεν είναι τίποτα άλλο από ένα γεγονός που εμφανίζεται με μαθηματική ακρίβεια σε κάθε εσωτερική διαδικασία ενός κοινωνικού αγώνα.

Οι καθηγητές, ξεκινώντας την απεργία τους με ένα στενό διεκδικητικό πλαίσιο, έπειτα από δύο μήνες - υπό την πίεση των αναγκών που δημιουργούσαν οι ίδιες οι συνθήκες του αγώνα τους - κατέληξαν, τουλάχιστον ένα σημαντικό τους τμήμα, να εναντιώνονται στη σημερινή ξεκάθαρα ταξική, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης στον τομέα της παιδείας, αλλά και γενικότερα.

***

Χτες οι καθηγητές επέστρεψαν στα γυμνάσια και λύκεια της χώρας, σκεπτόμενοι ακόμα τα γεγονότα της απεργίας που έληξε το περασμένο Σάββατο με την απόφαση της Ολομέλειας των προέδρων των ΕΛΜΕ. Επέστρεψαν όμως με περισσότερους πόντους στο μπόι τους, έχοντας διδάξει όλη την κοινωνία ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος.Οι καθηγητές μπορούν να πουν ότι βγήκαν νικητές ακόμα και στον πιο απαισιόδοξο, αφού κατάφεραν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να αναπροσαρμόσει το νέο μισθολόγιο προς τα πάνω, να δεσμευτεί για τουλάχιστον 3.000 διορισμούς και ίσως, το κυριότερο, να εξαιρέσει τους εκπαιδευτικούς από τις συνέπειες του άρθρου 13 του νέου μισθολογίου που συνδέει το μισθό με την παραγωγικότητα.

Ομως, αυτά τα τρία σημεία δεν ήταν τα μόνα κέρδη της απεργίας των καθηγητών και σίγουρα καθόλου δεν ήταν τα σημαντικότερα. Το σημαντικότερο ήταν ότι οι καθηγητές με τον αγώνα τους ξεμπρόστιασαν, ενώπιον του ελληνικού λαού, τη σημερινή κυβέρνηση. Εδειξαν ανάγλυφα στην κοινωνία τα καταστροφικά αποτελέσματα της εκπαιδευτικής της πολιτικής, της χάλασαν τη βιτρίνα που επιμελώς προσπάθησε να φτιάξει, σαν μια κυβέρνηση η οποία ενδιαφέρεται για την παιδεία και θέλει να προχωρήσει σε μέτρα "αναβάθμισής της", ενώ ακόμα, αφού δεν είχε τίποτα να απαντήσει στα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματά τους, παρέταξε ενάντια στους καθηγητές τα δικαστήριά της για να βγάλουν την απεργία τους παράνομη. Το χειρότερο, όμως, για την κυβέρνηση είναι ότι οι καθηγητές με τον αγώνα τους, πότισαν το σπόρο του αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, του αγώνα για μια άλλη παιδεία προς όφελος του λαού, μια παιδεία που δε θα έχει καμία σχέση με την παιδεία, που προβλέπει η "Λευκή Βίβλος", που με συνέπεια ακολουθεί η κυβέρνηση.

Αυτός είναι και ο λόγος που τώρα η κυβέρνηση επιδίδεται σε έναν άλλο αγώνα δρόμου μέσα από τα αστικά ΜΜΕ, θέλοντας να πάρει τη ρεβάνς από τους "αυθάδεις", καθηγητές για να στρέψει γονείς και μαθητές εναντίον τους, με το πρόσχημα των χαμένων διδακτικών ωρών. Αυτό που η κυβέρνηση δεν κατάφερε να πετύχει στη διάρκεια της απεργίας, δηλαδή να ρίξει όσο πιο χαμηλά μπορεί στα μάτια γονιών και μαθητών το μεγαλειώδη απεργιακό αγώνα των καθηγητών, προσπαθεί να το κάνει τώρα. Μάταιος κόπος. Η απεργία των καθηγητών είναι δικαιωμένη στα μάτια των μαθητών και των γονιών τους, οι οποίοι κατάλαβαν πως οι χαμένες διδακτικές ώρες δεν είναι τίποτα μπροστά στα χαμένα εκπαιδευτικά χρόνια που έχει προκαλέσει η πολιτική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων. Πάντως, και για να μην... ανησυχεί η κυβέρνηση, οι καθηγητές με το αίσθημα ευθύνης που τους διακρίνει απέναντι στην κοινωνία θα αναπληρώσουν και με το παραπάνω όσες διδακτικές ώρες χάθηκαν σε συνεργασία πάντα με τους μαθητές και τους γονείς τους.

***

Το κύριο, ωστόσο, που έχουν να κάνουν από δω και στο εξής καθηγητές, μαθητές και γονείς, είναι να επεξεργαστούν τα δεδομένα αυτού του αγώνα, που κατέληξε να είναι κοινός, να βγάλουν όλα του τα θετικά συμπεράσματα και να προετοιμαστούν για την επόμενη - αναπόφευκτή - μάχη. Μια μάχη, η οποία θα είναι νικηφόρα μόνο αν η εκπαιδευτική κοινότητα συνεχίσει να βαδίζει μαζί με το κίνημα των εργαζομένων, σε ένα κοινό Μέτωπο Αγώνα, για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δε θα χωράει μέσα στα προγράμματα "σύγκλισης".

Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

ΣΠΟΤ

Η απεργία των καθηγητών είναι δικαιωμένη στα μάτια των μαθητών και των γονιών τους, οι οποίοι κατάλαβαν ότι οι χαμένες διδακτικές ώρες δεν είναι τίποτε μπροστά στα χαμένα εκπαιδευτικά χρόνια που έχει προκαλέσει η πολιτική όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ