Κυριακή 2 Μάρτη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 52
ΔΙΕΘΝΗ
ΟΙ ΔΥΟ ΠΡΩΤΕΣ ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
(2) Με "μοιρογνωμόνιο" τη μετριότητα...

Ο βασικός άξονας λειτουργίας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος στις ΗΠΑ είναι χωρίς υπερβολές η... "μετριότητα". Το αναλυτικό σχολικό πρόγραμμα προσδιορίζεται έχοντας ως σημείο αναφοράς μαθητές με μέτριες ικανότητες και σκοπό την εκπαίδευση μελλοντικών εργατών ή υπαλλήλων σε εταιρίες παροχής υπηρεσιών. Αυτά, παρά τις όποιες προσπάθειες που καταβλήθηκαν τα τελευταία 15 χρόνια για τη γεφύρωση του χάσματος ανάμεσα στα κατώτερα και μεσαία αστικά στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας.

Να τι επισημαίνει σε πρόσφατο δημοσίευμά του το ηλεκτρονικό περιοδικό "Εκπαιδευτική Βδομάδα":

"Εάν το εκπαιδευτικό σύστημα δε βελτιωθεί, υπάρχει φόβος να συμβεί μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

- Να εξαφανιστεί το δημοκρατικό σύστημα και η οικονομική μας ρώμη, καθώς και τα δύο εξαρτώνται από μορφωμένους πολίτες.

- Εναλλακτικές μορφές εκπαίδευσης θα εμφανιστούν για να αντικαταστήσουν τα δημόσια σχολεία, με τη σημερινή, τουλάχιστον, μορφή.

Αυτό δε θα συμβεί του χρόνου ή στα επόμενα 10 χρόνια. Αλλά εν καιρώ, και εάν τα εκπαιδευτικά συστήματα στις ΗΠΑ παραμένουν προσηλωμένα στη μετριότητα.

Οι διαπιστώσεις της "Εκπαιδευτικής Βδομάδας" δεν είναι ευκαταφρόνητες, μια που προέρχονται από πολύμηνες έρευνες πάνω στο αμερικανικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, με πηγές εκατοντάδες αρχεία και μελέτες ειδικών τα τελευταία 15 χρόνια.

Να ορισμένα από τα πιο εντυπωσιακά συμπεράσματα της έρευνας:

- Οι γραπτές δοκιμασίες, που μετρούν την πρόοδο των μαθητών, δεν είναι οι κατάλληλες για την πλήρη αξιολόγηση των τελευταίων.

- Κατά μέσο όρο, τέσσερις στους 10 δασκάλους γυμνασίων δεν έχουν πτυχίο στο αντικείμενο που διδάσκουν. Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες στη βελτίωση της προόδου των μαθητών. Σε παναμερικανικό επίπεδο, οι δάσκαλοι στην πλειοψηφία τους απέχουν πολύ από την εικόνα του σοβαρού επαγγελματία με τα ανώτατα στάνταρ εκπαίδευσης και αυστηρά κριτήρια προσόντων.

- Οσον αφορά στο σχολικό περιβάλλον και τον αριθμό μαθητών ανά διδάσκοντα, και εδώ τα προβλήματα είναι πολλά. Ο στόχος της εκπαιδευτικής πολιτικής των τελευταίων αμερικανικών κυβερνήσεων ήταν "η δημιουργία ασφαλών σχολείων, με κύριο χαρακτηριστικό τη ζεστή συνεργασία μαθητών και διδασκόντων". Ομως, ο στόχος από την πραγματικότητα απέχει παρασάγγες! Στο 50% των δημοτικών σχολείων, αντιστοιχεί ένας δάσκαλος για κάθε 25 μαθητές. Οι περισσότεροι από τους μισούς φιλολόγους στα γυμνάσια διδάσκουν καθημερινά πάνω από 80 μαθητές!

- Οι περισσότερες πολιτείες ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για την εκπαίδευση απ' ό,τι πριν 10 χρόνια. Μάλιστα, οι αυξήσεις αυτές συχνά είναι άνω του πληθωρισμού. Αλλά πολύ λίγα από αυτά τα επιπρόσθετα δολάρια έφτασαν ποτέ στις τάξεις. Οι περισσότερες από τις αυξημένες χρηματοδοτήσεις ξοδεύτηκαν για το 12% των μαθητών, που παρακολουθούν προγράμματα ειδικής εκπαίδευσης και στην αύξηση των μισθών των εκπαιδευτικών με πολυετή προϋπηρεσία.

Ταξικές διακρίσεις

Παρά κάποιες νομοθετικές προσπάθειες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, οι ανισότητες σε βάρος των μαθητών παραμένουν, καθώς το χάσμα διευρύνεται ανάμεσα στα πλούσια και τα φτωχά σχολεία... "Είναι γεγονός, σημειώνει το ηλεκτρονικό περιοδικό "Εκπαιδευτική Βδομάδα", ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης ενός παιδιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το χρώμα του δέρματος, το οικογενειακό εισόδημα και το μέρος όπου ζει και αναπτύσσεται". Το πρόβλημα αυτό είναι ακόμη οξύτερο σε μικρές και φτωχές αγροτικές πόλεις.

Το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα "Education Trust", που έχει την έδρα του στην Ουάσιγκτον, σε έκθεση που δημοσίευσε τον περασμένο μήνα, αναφέρει ότι μετά από δεκαετίες προόδου, το χάσμα ξαναδιευρύνεται ανάμεσα στους λευκούς και άλλης φυλής μαθητές.

Ανάμεσα στο 1970 και το 1988, οι μαθητές μειονοτήτων πέτυχαν αξιόλογες επιδόσεις στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, ενώ την ίδια περίοδο δεν υπήρχε καμία διακύμανση στην επίδοση των λευκών μαθητών. Ετσι, σύμφωνα με στοιχεία της ΝΑΕΡ, οι διαφορές επίδοσης ανάμεσα σε λευκούς και Αφροαμερικανούς μαθητές ήταν μειωμένες στο ένα δεύτερο. Το βαθμολογικό "χάσμα" ανάμεσα σε λευκούς και Ισπανόφωνους μαθητές μειώθηκε στο ένα τρίτο.

Από τις αρχές του 1988, αυτή η εικόνα διαφοροποιήθηκε. Και σε ορισμένες περιπτώσεις μαθημάτων, οι διαφορές διευρύνθηκαν ακόμη περισσότερο.

Σήμερα, οι Αφροαμερικανοί, οι Ισπανόφωνοι και οι Ινδιάνοι μαθητές έχουν βαθμούς κατώτερους των λευκών Αμερικανών σε όλες τις κλίμακες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. "Το γεγονός ότι η μαθητική πρόοδος σε μειοψηφούσες φυλετικές κατηγορίες μαθητών "πάγωσε", σε μία περίοδο που οι μειονότητες αποτελούν μία αυξανόμενη μερίδα του μαθητικού πληθυσμού στις ΗΠΑ, θα έπρεπε να αφυπνίσει ολόκληρη τη χώρα", αναφέρει η έκθεση του ινστιτούτου "Education Trust". Πού εντοπίζεται το πρόβλημα; Σύμφωνα με το ίδιο ινστιτούτο, η κύρια ρίζα του προβλήματος εντοπίζεται στο γεγονός ότι "το σημερινό δομημένο εκπαιδευτικό σύστημα βρίθει ανισοτήτων σε τέτοιο βαθμό, ώστε να επιδεινώνει τις διαφορές φυλής και οικονομικής τάξης από το να τις αμβλύνει. Πολύ απλά, βάζουμε μαθητές με λιγοστά εφόδια σε σχολεία που έχουν κατώτερη παροχή εκπαίδευσης!".

"Φτωχοί" δάσκαλοι και κακοί μαθητές

Οι έρευνες του "Educational Trust" για το αμερικανικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν αρκούνται σε γενικεύσεις. Αναφέρουν συγκεκριμένα στοιχεία, που τεκμηριώνουν την κεντρική άποψη ότι ο συνήθης κακός μαθητής είναι ο οικονομικά ασθενέστερος μαθητής...

- Σε σχολεία όπου πάνω από το 30% των μαθητών είναι φτωχοί, το 59% των διδασκόντων έχει ελλιπή διδακτικά και ακαδημαϊκά προσόντα. Αντίθετα, μόνον το 16% των δασκάλων σε πιο ευημερούντα σχολεία έχει τέτοιες ελλείψεις!

- Μόνο το ένα στα τέσσερα παιδιά από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος έχει τη δυνατότητα να παρακολουθήσει μαθήματα σε προπαρασκευαστικό κολεγιακό κέντρο. Αντίθετα, τα φτωχά παιδιά μειονοτήτων είναι η πλειοψηφία των ατόμων που παρακολουθούν προγράμματα γενικής εκπαίδευσης ή επαγγελματικής κατάρτισης...

- Το 55% των λευκών και ασιατικής καταγωγής μαθητών περνάει - με αρκετές δυσκολίες - την άλγεβρα και τη γεωμετρία, ενώ μόνο το 35% όλων των Αφροαμερικανών μαθητών λυκείου παρακολουθεί αυτά τα μαθήματα.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ