Καταστρώνεται, λοιπόν, από την κυβέρνηση η επιχείρηση κατασυκοφάντησης των κοινωνικά καταπιεσμένων και των αγώνων τους, η προκατασκευή ενόχων και η απαίτηση καταδίκης ηθικών αυτουργών, η υπόμνηση στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη να ασκήσει τα καθήκοντά της απέναντι στην "ανομία" των αγωνιζόμενων αγροτών, αλλά και ο κατασταλτικός μηχανισμός είναι σε πλήρη ετοιμότητα για δράση. Στόχος, η προετοιμασία της κοινής γνώμης να αποδεχτεί την κρατική καταστολή ως συστατικό στοιχείο "δημοκρατίας" και "νομιμότητας", που διασαλεύονται από τους αγώνες και, ταυτόχρονα, η δημιουργία κατάλληλου κλίματος αναχαίτισης των λαϊκών διεκδικήσεων.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης έσπευσε να επιβεβαιώσει το ρόλο της κυβέρνησής του και το δικό του, ως ισχυρών προστατών των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, λέγοντας ότι: "Ο Βενιζέλος όταν έκανε το Ιδιώνυμο, είχε την εποχή εκείνη αιτιολογία ισχυρή". Βεβαίως, το Ιδιώνυμο καθιέρωνε το αδίκημα "με ίδιον χαρακτήρα", το αδίκημα να σκέπτεσαι "αριστερά". Ο ίδιος ο Βενιζέλος, στηριγμένος στο Ιδιώνυμο, δήλωνε στη Βουλή το Δεκέμβρη του 1929: "Εγώ δε θα επιτρέψω την αύξησιν των ημερομισθίων... Η ικανοποίησις των αιτημάτων των εργατών σημαίνει την ανατροπήν μου... Τη γενικήν απεργίαν θα θεωρήσω ως επανάστασιν και θα την καταπνίξω δι' όλων των ευρισκομένων εις τη διάθεσίν μου μέσων...". (Γ. Κατσούλη, "Ιστορία του ΚΚΕ", τόμος Γ σελ.114)

Στα 1925, το αγροτικό κίνημα σε κοινή δράση με το κίνημα των "Παλαιών Πολεμιστών" (οι στρατιώτες που πήραν μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία 1918 - 1922), διεκδικούν κατάργηση των τοκογλυφικών χρεών, απαλλαγή της αγροτιάς από τη βαριά φορολογία κλπ. Το Γενάρη του 1925 οργανώνεται μεγάλο συλλαλητήριο στη Λάρισα με συμμετοχή αγροτών από όλο το νομό. Οι αγρότες με μαύρες σημαίες διεκδικούν λύση στα αιτήματά τους και προβάλλουν το σύνθημα της απαλλοτρίωσης των τσιφλικιών. Η κυβέρνηση Μιχαλακόπουλου έχει ανακαλύψει τον "κομμουνιστικό δάκτυλο" που υποκινεί τους αγρότες και αντιδρά με συλλήψεις και ένοπλες επεμβάσεις από τη χωροφυλακή και το στρατό. Τον ίδιο μήνα ξεσπά μαζικό συλλαλητήριο στη Λιβαδειά. Και εδώ η αστυνομία είναι προετοιμασμένη. Κάνει συλλήψεις και ταυτόχρονα κτυπά τους διαδηλωτές αγρότες και παλαιοπολεμιστές. Οι αγρότες αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις με ακόμη πιο μαχητικές κινητοποιήσεις που κορυφώνονται με καταλήψεις μοναστηριακών κτημάτων στη Βοιωτία (Καζακλάρ, Καρατζόλι, Στεβένικα) και στις 2 Φλεβάρη 1925 γίνεται κατάληψη μοναστηριακών κτημάτων στο Καστράκι της Καλαμπάκας και μεγάλη κινητοποίηση αγροτών και παλαιοπολεμιστών στα Τρίκαλα. Την κατάληψη κτημάτων στο Καστράκι ακολουθεί η παρουσία του αντιεισαγγελέα Τρικάλων στο χωριό και του διοικητή της χωροφυλακής της Καλαμπάκας. Στόχος τους, η προσπάθεια τρομοκράτησης μέσω απειλών, ώστε να εγκαταλειφθεί ο αγώνας. Οταν αυτά τα μέτρα δε λύγισαν τους αγρότες, τότε κύκλωσαν το χωριό με στρατό. Επεχείρησαν δε να συλλάβουν τον επικεφαλής της κινητοποίησης που αντιστάθηκε και αυτό στάθηκε αφορμή για να επέλθει σύγκρουση ανάμεσα στους αγρότες και τα ένοπλα τμήματα χωροφυλακής και στρατού.

Δε θυμίζουν τα παραπάνω τη σύγχρονη προπαγάνδα, ότι η κυβέρνηση έδειξε ανοχή, ευαισθησία, δεν ήταν αδιάλλακτη, σε αντίθεση με τους αγρότες που έφθασαν στα άκρα, ότι τα προβλήματα λύθηκαν και ο αγώνας είναι υποκινούμενος από τους κομμουνιστές;

Η ιστορία επαναλαμβάνεται στις σύγχρονες συνθήκες. Η αντίθεση ανάμεσα στους αγρότες και την κυβέρνηση είναι στο έδαφος των οξύτατων προβλημάτων τους, που απαιτούν άμεσα λύση και αυτή είναι η βάση της πλατιάς συμμετοχής, της ενότητας, της μαχητικότητας και της δύναμης του αγώνα τους.

Στ. Σ.