Φαίνεται πως ορισμένες δυνάμεις στην Ανατολική Ευρώπη, ίσως εξαιτίας της απειρίας τους στη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως η κομμουνιστική ιδέα και οι κομμουνιστές δεν απαγορεύονται, ούτε καταργούνται με νόμους και διατάγματα.

Μια ακόμη προσπάθεια απαγόρευσης του Κομμουνιστικού Κόμματος βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες στην Πολωνία.

Στις 25 Μάη γίνεται δημοψήφισμα για το νέο Σύνταγμα της χώρας, το οποίο ήδη ενέκρινε το πολωνικό κοινοβούλιο. Με βάση αυτό το προσχέδιο και συγκεκριμένα το άρθρο 13, απαγορεύεται "η ύπαρξη πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων, που υιοθετούν μεθόδους και πρακτικές του ναζισμού, φασισμού και κομμουνισμού".

Το πολιτικά και ιστορικά απαράδεκτο αυτό άρθρο, που ταυτίζει κομμουνιστές και φασίστες, αγνοεί την αλήθεια, την πραγματικότητα, που πιστοποιεί πως οι κομμουνιστές ήταν αυτοί που με όλες τους τις δυνάμεις πάλεψαν, χύνοντας ποτάμια από το αίμα τους, για να ηττηθεί η φασιστική πανούκλα στη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Ξεχνά το συγκεκριμένο άρθρο πως αν δεν ήταν οι κομμουνιστές και το πρώτο στον κόσμο σοσιαλιστικό κράτος - η ΕΣΣΔ - η Πολωνία και οι Πολωνοί, όπως και άλλες χώρες και λαοί της Ευρώπης, θα είχαν σβήσει από προσώπου Γης, με βάση τα ναζιστικά σχέδια. Κι όμως αυτοί, ανιστόρητα, επιμένουν στη διαστρέβλωση της αλήθειας, με στόχο να προωθήσουν την απαγόρευση του Κομμουνιστικού Κόμματος.

Με την ιστορική ευθύνη ποιων όμως δυνάμεων επιχειρείται σήμερα αυτή η αντιδημοκρατική μεθόδευση;

Βέβαια δε θα περίμενε κανείς μια διαφορετική στάση από τη μεριά των ρεβανσιστικών δεξιών δυνάμεων, που με νύχια και με δόντια αγωνίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια για την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος. Ομως αυτές οι προσπάθειες δε θα μπορούσαν να περάσουν αν δεν τις υιοθετούσαν και οι δυνάμεις της "Κεντροαριστεράς" (η πολωνική Σοσιαλδημοκρατία) και η "Κεντροδεξιά" (το Αγροτικό Κόμμα), που με τη δική τους ευθύνη κυβερνιέται η Πολωνία.

Οι σοσιαλδημοκράτες, ή οι "πρώην κομμουνιστές" ή οι "ροζ - μεταλλαγμένοι αριστεροί", αφού ανέλαβαν την εξουσία κάνουν ό,τι μπορούν για να "σπρώξουν" τη χώρα τους στις "δαγκάνες" του ΝΑΤΟ, συμμετέχοντας με "καλή θέση" σ' ένα ιδιότυπο "μαραθώνιο δρόμο", μεταξύ των κυβερνήσεων των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, για το ποιος θα ενταχθεί πρώτος στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Τώρα οι Πολωνοί σοσιαλδημοκράτες, κάτω από τους επαίνους της Δύσης για την πορεία καπιταλιστικοποίησης της χώρας, προσπαθούν να θέσουν εκτός νόμου όσους αγωνίζονται ενάντια στην παλινόρθωση του καπιταλισμού, αρχίζοντας από τους κομμουνιστές.

"Τεράστια είναι η ευθύνη της πολωνικής σοσιαλδημοκρατίας, που προχώρησε σε αυτήν την απαράδεκτη υποχώρηση στις πιέσεις της Δεξιάς", καταγγέλλει στο "Ρ" σχετικά με το αντικομμουνιστικό άρθρο 13 του νέου Συντάγματος, ο Ζμπίγκνιεφ Βίκτορ, πρόεδρος της Ενωσης Πολωνών Κομμουνιστών - "Προλεταριάτ".

Οπως μας ενημέρωσαν οι Πολωνοί κομμουνιστές, η γνωστή και σε μας "Αλληλεγγύη", ήδη, χωρίς να χάσει χρόνο, χωρίς καν να περιμένει την έγκριση του προσχεδίου Συντάγματος στο δημοψήφισμα της 25ης Μάη, προχώρησε σε προσπάθεια τροποποίησης του Ποινικού Κώδικα της χώρας. Μάλιστα η τροποποίηση που ήδη εγκρίθηκε από την Κάτω Βουλή (και με τις ψήφους της πολωνικής Σοσιαλδημοκρατίας), προβλέπει φυλάκιση 2 χρόνων "για κομμουνιστική προπαγάνδα". Αυτή είναι η δημοκρατία τους!!!

Δεν είναι οι πρώτοι... δεν πρωτοτυπούν... Πριν από αυτούς δοκίμασαν κι άλλοι... Να θυμίσουμε μόνο τους πιο πρόσφατους. Το 1991 ο Γιέλτσιν δήλωνε περιχαρής στους Αμερικανούς πως "έθαψε μια για πάντα τον κομμουνισμό στη Ρωσία", όμως δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε και τόσο ο ίδιος, όσο κι κόσμος ολάκερος διαπίστωσαν πως δε στάθηκε δυνατό να σβήσουν οι κομμουνιστές από τη Ρωσία.

Το ίδιο προσπάθησαν να επιβάλουν το 1990 και στην Τσεχία οι αντιδραστικές δυνάμεις, με ειδικές νομοθετικές πράξεις. Νόμοι που αν και δεν έπαψαν να ισχύουν, σε μεγάλο βαθμό έχουν αχρηστευτεί στην πράξη, χάρη στη μεγάλη επιρροή και δράση των Τσέχων κομμουνιστών.

Σκληρές διώξεις και ειδικούς αντικομμουνιστικούς νόμους και δίκες έκανε ως πρόσφατα ο Αλβανός δικτάτορας Μπερίσα και το καθεστώς του. Τώρα όλοι γνωρίζουν τι προβλήματα γέννησε και πού οδήγησε αυτή η συμπεριφορά τους.

Η μήπως χρειάζεται να θυμίσουμε πως στο Τατζικιστάν ο λαός με πολύνεκρο, αλλά νικηφόρο εμφύλιο πόλεμο (το '91 - '92) ανέτρεψε τα σχέδια απαγόρευσης του Κομμουνιστικού Κόμματος, που προσπάθησε να επιβάλει η συμμαχία αντικομμουνιστών - ισλαμιστών;

Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία πως πλήρης θα είναι και η αποτυχία των αντικομμουνιστικών νομοθετημάτων και στην Πολωνία. Ομως δε χρειάζεται καμία επανάπαυση, γιατί αυτά τα αντικομμουνιστικά μέτρα δεν καταργούνται από μόνα τους, χρειάζεται σκληρός αγώνας και αλληλεγγύη με όσους βρίσκονται υπό διωγμό.

Εκείνο όμως που πρέπει επίσης να μας προβληματίσει είναι πως το κακό προηγούμενο μιας σειράς χωρών της περιοχής μας που έχουν απαγορεύσει τη δράση ΚΚ (Τουρκία, χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά και βαλκανικές χώρες, όπως η Αλβανία, Κροατία, Βοσνία, Ρουμανία), βρίσκει νέους "μιμητές". Κι όμως δε βλέπουμε καμιά από αυτές τις οργανώσεις "δημοκρατικών δικαιωμάτων" που στο πρόσφατο παρελθόν υπερασπίζονταν τις "βελούδινες" αντεπαναστάσεις, στο όνομα της "ελευθερίας και της δημοκρατίας", να διαμαρτυρηθούν τώρα για την καταπάτηση των πολιτικών δικαιωμάτων στις χώρες που αναφέραμε.

Μάλιστα η Πολωνία φέρεται να είναι μια από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης που θα ενταχθεί πρώτη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Συμπερασματικά λοιπόν το αντικομμουνιστικό άρθρο 13 του νέου πολωνικού Συντάγματος δεν αποτελεί μόνο μια πρόκληση σε βάρος του πολωνικού λαού, αλλά είναι και μια πρόκληση σε βάρος των αγωνιστικών και αντιφασιστικών παραδόσεων των υπόλοιπων λαών της Ευρώπης, μια απροκάλυπτη αμφισβήτηση του κατακτημένου με αίμα και θυσίες επιπέδου πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Το ΚΚΕ με Ερώτηση του ευρωβουλευτή του Β. Εφραιμίδη ήδη έχει θέσει το ζήτημα της απαράδεκτης απαγόρευσης του ΚΚ στην Πολωνία. Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές. Αφορά κάθε δημοκράτη που καταλαβαίνει πως η ελεύθερη δράση και έκφραση του Κομμουνιστικού Κόμματος, σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, αποτελεί εγγύηση της ελεύθερης δράσης και του Κομμουνιστικού Κόμματος στη χώρα μας και συμπερασματικά εγγύηση πως αύριο δε θα κυνηγήσουν και τον ίδιο για τις απόψεις του.

Αυτά τα αντικομμουνιστικά μέτρα αποτελούν προσβολή για τους λαούς και τους αγώνες τους. Πρέπει και μπορούν να ανατραπούν μόνο κάτω από τη δράση των λαών της Ευρώπης.

Ελισσαίος ΒΑΓΕΝΑΣ