Θα μπορούσε να ονομαστεί και "βδομάδα των παθών" για την εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό της κίνημα, αλλά οι αντιδράσεις δυναμώνουν. Η τυπικά επίσημη έναρξη του "τοκετού" του τερατουργήματος, που κυοφορείται εδώ και αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ορίστηκε για την Τετάρτη. Πρόκειται για την έναρξη του διαβόητου "κοινωνικού διαλόγου", ενός έργου που δε γνωρίζουμε ακριβώς σε πόσες πράξεις θα παιχτεί, αλλά η υπόθεση είναι γνωστή μαζί με το σκοπό για τον οποίο πραγματοποιείται. Το κεφάλαιο προσπαθεί να διευθετήσει, στη βάση των συνθηκών βαθιάς κρίσης του συστήματός του και του άκρατου ανταγωνισμού, όλες τις αντιφάσεις και αντινομίες του, προκειμένου να ξεπεράσει τις δυσκολίες για την απρόσκοπτη δράση του. Μια καθολική επίθεση, που εξελίσσεται σε βάρος των εργαζομένων, πρέπει να θεσμοθετηθεί, ώστε να ενισχύονται οι όροι για την ένταση της εκμετάλλευσης, την άντληση ολοένα αυξανόμενων κερδών και υπερκερδών και την ενίσχυση των όρων αναπαραγωγής του καπιταλισμού.

Ολα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξης τίθενται στην προκρούστεια κλίνη, με άμεσο στόχο το άγριο πετσόκομμά τους. Οι αγώνες, που αναπτύχθηκαν και αναπτύσσονται, είναι "αρρώστια" για το σύστημα, που πρέπει να γιατρευτεί κι ας είναι αγιάτρευτη. Ο φόβος της άρχουσας τάξης, όχι αβάσιμος, το αντίθετο μάλιστα, είναι η τάση ανάπτυξης ολοένα και πιο εντατικών διεκδικητικών αγώνων. Γεγονός, που δημιουργεί προϋποθέσεις συνειδητής αμφισβήτησης της πολιτικής που εφαρμόζεται σε βάρος των εργαζομένων. Μια αμφισβήτηση, τα όρια της οποίας όχι μόνο μπορούν να διευρύνονται, αλλά και η προοπτική της θα γίνεται "φουρνέλο" στα βάθρα του συστήματος. Αυτή πρέπει να τιθασευτεί και όχι μόνο. Πρέπει να εξαλειφθεί. Αλλά αυτό προϋποθέτει αλλαγή του ρόλου και του χαρακτήρα του συνδικαλιστικού κινήματος, του εργατικού κινήματος γενικότερα, στόχος που βρίσκεται στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης με κάθε αφορμή που γεννά η δράση των εργαζομένων για τα δικά τους συμφέροντα.

Σ' αυτές τις συνθήκες, οι κομμουνιστές, μέσα από τη δράση τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, χαράζουν το δρόμο, για το σκοπό που η αποστολή της εργατικής τάξης τούς επιφορτίζει: Την οργάνωση και ανάπτυξη της ταξικής πάλης, στην προοπτική του λαϊκού μετώπου, σύμφωνα με τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Η δουλιά στην εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό κίνημα, σαν το πρώτο και αναπόσπαστο μέρος αυτής της διαδικασίας, έγινε αντικείμενο συζήτησης, στα πλαίσια των εργασιών της διήμερης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, που ασχολήθηκε με την τακτική των κομμουνιστών στο κίνημα, με τις προϋποθέσεις ανάπτυξης των αγώνων ενάντια στις αντιδραστικές αναπροσαρμογές, που επιχειρούνται σε βάρος των εργαζομένων και την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, ώστε να συμβάλει πιο αποτελεσματικά στον ταξικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος.

Η ενότητα δράσης της εργατικής τάξης στο κίνημα, σ' αυτές τις συνθήκες, απαιτεί την ταξική συσπείρωση όλων των δυνάμεων, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παλεύουν ενάντια στις επιδιώξεις των πολυεθνικών και σ' όσους τις υπηρετούν. Αυτό το ρεύμα θα δυναμώνει στις γραμμές των συνδικάτων, με την αγωνιστική διεκδίκηση αιτημάτων και στόχων, που απαντούν σ' όλες τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, με την αποκάλυψη της ταξικής ουσίας των αναπροσαρμογών, με το ξεσκέπασμα όλων των συνδικαλιστικών ηγεσιών, που, ξεπουλώντας την τάξη τους, εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κατεστημένου. Μ' αυτό το αισιόδοξο μήνυμα, οι κομμουνιστές, δυναμώνουν καθημερινά τη δράση τους στο κίνημα.