Η ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ

35. Η αντίληψη του ΚΚΕ για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στηρίζεται: Στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, στον εμπλουτισμό της με βάση τα συμπεράσματα και τους προβληματισμούς του Κόμματός μας από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στον 20ό αιώνα. Η οικοδόμηση του σοσιαλισμού διέπεται από γενικές νομοτέλειες που ισχύουν για όλες τις χώρες.

Στο σοσιαλισμό, πρώτη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας, θα αλλάξουν ριζικά οι κοινωνικές σχέσεις. Τα βασικά μέσα παραγωγής θα γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία. Οι εργαζόμενοι αγρότες και οι μικροί παραγωγοί των πόλεων θα ενώνονται εθελοντικά σε συνεταιρισμούς που θα ενισχύονται ολόπλευρα από το σοσιαλιστικό κράτος. Θα αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις, θα ανέβει η παραγωγικότητα της εργασίας με την πλατιά αξιοποίηση των επιτευγμάτων της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης. Με την πρόοδο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, θα εξαφανίζονται τα κλασικά προβλήματα που ο εργαζόμενος γνώρισε στον καπιταλισμό, όπως η ανεργία, η υποαπασχόληση, η εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα για το αύριο, η υποτίμηση και περιφρόνηση του ρόλου του και της προσωπικότητάς του, η παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του.

Ο σοσιαλισμός, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας, δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιούνται ολόπλευρα οι αντικειμενικοί νόμοι και η επιστημονική πρόβλεψη με συνειδητό, σχεδιασμένο τρόπο, προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας.

Αφετηρία για να ξεκινήσει το πέρασμα της ελληνικής κοινωνίας στο σοσιαλισμό, κατώτερη βαθμίδα του κομμουνισμού, είναι:

Η επαναστατική κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη σε συνεργασία με τους συμμάχους της. Η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής. Ο σοσιαλιστικός σχεδιασμός της οικονομίας. Με βάση την κοινωνική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής, τα επιτεύγματα της επιστήμης και νέων τεχνολογιών θα χρησιμοποιούνται για την ολόπλευρη ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας και της κοινωνικής παραγωγής, για την εξασφάλιση δουλιάς σε όλους τους ικανούς προς εργασία, για τη συνεχή βελτίωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων, για την άνοδο του επιπέδου της κοινωνικής και πολιτιστικής ευημερίας του λαού με βάση τη σοσιαλιστική αρχή: Στον καθένα ανάλογα με την ποσότητα και την ποιότητα της εργασίας του. Η πολιτιστική πολιτική που στοχεύει στην εκπαιδευτική, όσο και στην πολιτιστική της πλευρά, στην ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου. Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης είναι η εργατική τάξη ως ηγετική δύναμη, οι μισοπρολετάριοι της πόλης, η φτωχή αγροτιά και τα πιο καταπιεσμένα λαϊκά μικροαστικά στρώματα της πόλης. Η νεολαία θα παίξει δραστήριο ρόλο στον αγώνα για το σοσιαλισμό και την οικοδόμησή του. Το ΚΚΕ επιδιώκει να πείσει και τα άλλα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων ότι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους δεν υπηρετούνται από τη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος. Οτι πρέπει να σταθούν στο πλευρό των δυνάμεων που παλεύουν για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Εστω και η ουδετερότητα αυτών των μεσοστρωμάτων θα συμβάλει στο πέρασμα στο σοσιαλισμό. Η πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης θα πείσει για τις αυταπάτες τους, όσον αφορά τον καπιταλισμό και το αβάσιμο των προκαταλήψεών τους για το σοσιαλισμό.

36. Το σοσιαλιστικό κράτος, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει στην Ελλάδα, από την άποψη της ταξικής ουσίας, θα είναι επαναστατική εξουσία της εργατικής τάξης, που είναι η τάξη - φορέας των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής. Την εξουσία θα ασκεί σε συμμαχία με τα άλλα στρώματα των εργαζομένων.

Θα είναι η εξουσία που εκφράζεται με τον επιστημονικό όρο "δικτατορία του προλεταριάτου", σε διάκριση από τη δικτατορία των δυνάμεων του μεγάλου κεφαλαίου, που εξουσιάζει στις συνθήκες του καπιταλισμού. Το σοσιαλιστικό κράτος, όπου την εξουσία ασκεί η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, είναι το μόνο ικανό να παρεμποδίσει τις αναπόφευκτες προσπάθειες των εγχώριων καπιταλιστών και της διεθνούς αντίδρασης να παλινορθώσουν το καθεστώς της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και να πραγματοποιήσει το κύριο, που είναι η δημιουργία της νέας κοινωνίας. Η λειτουργία του είναι καθοδηγητική, οργανωτική, οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, διαπαιδαγωγητική, αμυντική. Θα εκφράζει μια ανώτερη μορφή δημοκρατίας, με βασικό χαρακτηριστικό της την ενεργητική συμμετοχή του λαού στην επίλυση των βασικών προβλημάτων της οικοδόμησης και στον έλεγχο της εξουσίας και των οργάνων της.

Ο σοσιαλιστικός σχεδιασμός της οικονομίας εξυπηρετεί το βασικό νόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης: Την παραγωγή με κίνητρο την ολοένα ευρύτερη και πληρέστερη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Στο κέντρο της προσοχής θα είναι ο εργαζόμενος άνθρωπος και οι διευρυνόμενες ανάγκες του. Βασική αρχή, η αμοιβή ανάλογα με την εργασία.

Η μορφή που θα πάρει το επαναστατικό εργατικό κράτος στην Ελλάδα είναι ζήτημα θεωρητικό και πρακτικό μαζί. Θα λύνεται μέσα στους σκληρούς ταξικούς αγώνες, σε συνθήκες που ξεσπάει και αναπτύσσεται η επαναστατική διαδικασία. Η ιστορία της ταξικής πάλης του εργατο-αγροτικού κινήματος στην Ελλάδα, στις ειδικές συνθήκες της πάλης για την εθνική απελευθέρωση, όπως και η ιστορία των σοσιαλιστικών επαναστάσεων, ανέδειξαν διάφορες μορφές θεσμών λαϊκής εξουσίας από τα κάτω (λαϊκά συμβούλια άμυνας, ασφαλείας, επισιτισμού, λαϊκά δικαστήρια κλπ.) και εξουσίας, όπως τη μορφή της σοβιετικής σοσιαλιστικής εξουσίας, καθώς και της λαϊκής δημοκρατίας.

Η σοσιαλιστική δημοκρατία θα εξασφαλίζει την ύπαρξη κομμάτων που δρουν μέσα στα πλαίσια του σοσιαλιστικού Συντάγματος για την οικοδόμηση και ανάπτυξη του σοσιαλισμού.

Κοινωνικοπολιτικές ενώσεις, π. χ. ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα γυναικών, νέων, οικολόγων, με πολιτικούς προσανατολισμούς, με συμμετοχή στο κοινωνικοπολιτικό αντικαπιταλιστικό μέτωπο της επαναστατικής περιόδου, αναπτύσσουν το δικό τους σημαντικό ρόλο, ανάλογα με την κοινωνική τους βάση.

Οι μαζικές κοινωνικές οργανώσεις, ιδιαίτερα τα εργατικά συνδικάτα, είναι οι οργανώσεις με τις οποίες ελέγχει η εργατική τάξη την εξουσία, προστατεύει την τάξη από κινδύνους αυθαιρεσίας, γραφειοκρατίας, απόσπασης από το γενικό συμφέρον.

Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, η διαλεκτική σχέση της δημοκρατίας με το συγκεντρωτισμό, είναι θεμελιακή αρχή στη συγκρότηση και λειτουργία του σοσιαλιστικού κράτους, στην ανάπτυξη της σοσιαλιστικής δημοκρατίας. Υπηρετεί τη συνεχή προσέλκυση των εργαζομένων στην άσκηση των λειτουργιών της εξουσίας σε αδιάρρηκτη σχέση με την αυξανόμενη σημασία της κεντρικής διοίκησης, η οποία διασφαλίζει τη συνεχή εμβάθυνση της λαϊκής συμμετοχής στη διοίκηση από τα κάτω.

37. Θεμέλιο της κοινωνικής οργάνωσης της παραγωγής αποτελούν οι νέες σχέσεις παραγωγής και κατανομής, στη βάση της κρατικής κοινωνικής ιδιοκτησίας των βασικών μέσων παραγωγής, ιδιαίτερα: Στους βιομηχανικούς κλάδους παραγωγής μέσων παραγωγής και σύγχρονης τεχνολογίας, στους αναπτυγμένους βιομηχανικούς κλάδους προϊόντων κατανάλωσης, στους κλάδους εξόρυξης και ενέργειας, στις τηλεπικοινωνίες και μεταφορές.

Οι νέες οικονομικές σχέσεις καταργούν το εμπορικό απόρρητο. Επεκτείνονται στα κεντρικά εμπορικά δίκτυα, στις τράπεζες, στο δίκτυο εξωτερικού εμπορίου, στις μεγάλες τουριστικές μονάδες, στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στους τομείς παροχής υπηρεσιών και ασφάλισης. Εξασφαλίζουν τον κοινωνικό δωρεάν χαρακτήρα των υπηρεσιών παιδείας, υγείας, πρόνοιας, ασφάλισης και άλλων κοινωνικών παροχών των παιδιών, των υπερηλίκων. Εθνικοποιείται η μεγάλη καπιταλιστική γαιοκτησία, η γαιοκτησία μοναστηριών, εκκλησιών κλπ.

Η σοσιαλιστική εξουσία παίρνει υπόψη της τις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, ιδιαίτερα εκείνης που έζησε κάτω από όρους φτώχειας στα πλαίσια του καπιταλισμού, τις ανάγκες των φτωχών αγροτών και μεσαίων στρωμάτων, της εργαζόμενης διανόησης. Τις ιδιαίτερες ανάγκες της νεολαίας και των γυναικών. Τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εργαζόμενης διανόησης.

Δημιουργεί όρους ανάπτυξης, συγκέντρωσης της μικρής παραγωγής και υπηρεσιών, μέσω διαφόρων μορφών κοινωνικοποίησης. Ενθαρρύνει με συγκεκριμένη πολιτική τη συνεταιριστικοποίηση διαφόρων τύπων. Ικανοποιείται η εργαζόμενη διανόηση στη βάση αντικειμενικής εκτίμησης της κοινωνικής αξίας των παρεχόμενων υπηρεσιών της. Εφαρμόζεται πολιτική κινήτρων επιστροφής και αξιοποίησης του εργατικού δυναμικού που έχει μεταναστεύσει και επιθυμεί να συμβάλει στη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Μπαίνουν οι βάσεις για να βελτιώνεται το γενικό βιοτικό και πολιτιστικό επίπεδο, να απελευθερώνεται ο ατομικός ελεύθερος χρόνος από τον κοινωνικά αναγκαίο χρόνο εργασίας. Απελευθερώνεται η προσωπική εργασία από τη βαριά, μονότονη σωματική εργασία. Αντιμετωπίζεται ο αναλφαβητισμός, οι περιφερειακές ανισότητες στην ανάπτυξη, οι ανάγκες της βρεφικής και παιδικής ηλικίας. Αναγνωρίζει το δικαίωμα της προσωπικής ιδιοκτησίας που αποκτιέται από την εργασία.

Ετσι θα δημιουργούνται οι υλικές προϋποθέσεις για την κατάργηση όχι μόνο κάθε πηγής ταξικής εκμετάλλευσης, αλλά και κάθε πηγής κοινωνικής καταπίεσης.