Το δικαίωμα της ενημέρωσης για όλους ανεξαιρέτως τους Ελληνες πολίτες είναι υποτίθεται συνταγματικά κατοχυρωμένο. Τη στοιχειώδη αυτή αλήθεια αναγνωρίζει και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, σύμφωνα με απάντησή του σε Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ, το Δεκέμβρη του 1996, όπως πιστοποιεί και η παρακάτω φωτοτυπία.

Από τα λόγια, όμως, μέχρι την πράξη υπάρχει αρκετή απόσταση. Το Προεδρικό Διάταγμα 327/25.8.93, το οποίο υποτίθεται πως υλοποιεί το προαναφερόμενο συνταγματικό δικαίωμα στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, εξαιρεί τους οπλίτες που βρίσκονται στα Κέντρα Νεοσυλλέκτων. Λες και οι τελευταίοι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Και όχι μόνον αυτό, αλλά παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις της ηγεσίας του ΥΕΘΑ, συχνά πυκνά φτάνουν στην εφημερίδα μας ανάλογες καταγγελίες οπλιτών και από άλλες στρατιωτικές μονάδες.

Τι συμβαίνει, λοιπόν, και δεν μπορεί να γίνει σεβαστό το στοιχειώδες συνταγματικό δικαίωμα της ενημέρωσης του πολίτη, στο κατώφλι του 21ου αιώνα; Γιατί παραβιάζεται το δικαίωμα αυτό στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων; Ούτε καν την κατοχύρωση στην πράξη των υπαρχόντων και αναγνωρισμένων συνταγματικών δικαιωμάτων δε χωρά η "εκσυγχρονιστική" λογική των κυβερνώντων;