Τα αδιέξοδα ζώνουν τους μικρομεσαίους αγρότες, ανεξάρτητα από το αν ασχολούνται με μια καλλιέργεια ή με περισσότερες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Κ. Ζηκύρης από το χωριό Ταξιάρχης Τρικάλων.Τον βρήκαμε να μαζεύει καρπούζια μαζί με τους δύο γιους του. Οπως μας είπε, αφού είδε και απόειδε με το βαμβάκι, φέτος έσπειρε μόνο 33 στρέμματα βαμβάκι και έβαλε ακόμα 16 στρέμματα σιτάρι, 5 καρπούζι, 5 πεπόνι, 4 κρεμμύδια, 2 πιπεριές και 2 πράσα, αλλά από καμία καλλιέργεια δεν περιμένει να βγάλει μεροκάματο. "Ούτε από τις πιπεριές;" τον ρωτήσαμε. "Ποιες πιπεριές. Να, τις βλέπετε. Είναι έτοιμες για μάζεμα, αλλά δε βρίσκω πού να τις δώσω. Κανένας έμπορος δεν ενδιαφέρεται. Και με τα κρεμμύδια τα ίδια. Εχουμε φλομώσει με κρεμμύδια από την Τουρκία και πετάμε τα δικά μας".

Λίγο έξω από το Πετρωτό Τρικάλων συναντήσαμε τους Γ. Γεωργίου και Χρ. Μπάρκα,δύο συνεταίρους οι οποίοι μέσα στο καταμεσήμερο, βουτηγμένοι στον ιδρώτα, πάλευαν με τις σωλήνες για να ποτίζουν ένα νοικιασμένο χωράφι με βαμβάκι. Τους ρωτήσαμε πώς πάνε τα πράγματα και ο Χρ. Μπάρκας μας είπε: "Ιδρώτας και κόπος. Κάθε τρεις ώρες αλλάζουμε τις σωλήνες".

"Δουλεύουμε, δουλεύουμε, αλλά τίποτα δε βγαίνει. Αμα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, πάει τερματίσαμε, εμείς οι μικροί αγρότες", άρχισε να λέει στη συνέχεια ο Γ. Γεωργίου: "Το κόστος ανεβαίνει, τα χρέη μας ανεβαίνουν, μόνο οι τιμές πέφτουν. Πέρσι "μπήκαμε μέσα" από το βαμβάκι και από το καλαμπόκι. Μόνο από τα τεύτλα βγάλαμε κάτι ψιλά, αλλά φέτος μας έκοψαν τις άδειες και ησυχάσαμε... Με έπνιξαν τα χρέη και την άνοιξη κόντεψα να κόψω το γιο μου από το πανεπιστήμιο γιατί δεν είχα λεφτά να του στείλω".

"Τι θα κάνετε;", τους ρωτήσαμε και η απάντηση του Γ. Γεωργίου ήταν: "Εγώ παλικάρι μου είναι οργανωμένος στο ΠΑΣΟΚ, δεν το κρύβω. Ομως ο Τζουμάκας δεν έχει ιδέα πώς ζούμε και πώς βγαίνει η παραγωγή. Εμείς θα είμαστε οι πρώτοι που θα κατεβάσουμε τα τρακτέρ στους δρόμους και τα μπλόκα που είδατε μέχρι τώρα δε θα είναι τίποτα, μπρος σε αυτά που θα γίνουν. Δε γίνεται αλλιώς, η κατάσταση των αγροτών είναι δραματική".