Εντάξει, ορισμένοι δημοσιογράφοι καλοπληρώνονται, ως γνωστό, για να κάνουν δημόσιες σχέσεις και γραφεία Τύπου σε διάφορες επιχειρήσεις, τράπεζες και οργανισμούς. Αλλά το κακό παράγινε σε συνέντευξη Τύπου της Εμπορικής Τράπεζας. Συνάδελφος δημοσιογράφος ρωτούσε με επιμονή για συγκεκριμένο και "λεπτό" θέμα το γενικό διευθυντή της Τράπεζας, χωρίς όμως να αποσπάσει απάντηση. Και η επιμονή του να πάρει συγκεκριμένη και ουσιαστική απάντηση στο ερώτημα που έθετε, δεν εξόργισε τη διοίκηση της Εμπορικής, αλλά παρακαθήμενο... συνάδελφο, ο οποίος ανήκει στην προαναφερθείσα κατηγορία των δημοσιογράφων που πληρώνονται για να κάνουν δημόσιες σχέσεις. Ο "συνάδελφος" αυτός, λοιπόν, ανέλαβε ν' απαντήσει για λογαριασμό του τραπεζίτη, με μάλλον άκομψες εκφράσεις στο ερώτημα που έθετε ο συνάδελφος.

Είπαμε, αγαπητέ, "τα παίρνουμε", αλλά μη γινόμαστε και βασιλικότεροι του βασιλέως... Υπάρχουν και όρια.